مقام‌های زندان قندهارگفته‌اند که دوازده طالب را به اساس نامه‌ای که از اداره‌ی امنیت ملی این ولایت به آن‌ها رسیده بود، رها کردند که بعدا معلوم شد این نامه جعلی بوده است. رحمت‌الله اطرافی، رییس امنیت ولایت قندهار گفت است که سه‌شنبه یک نامه به زندان فرستاده شده که در آن خواسته شده ۲۸ زندانی رها شوند. به گفته‌ی این مقام محلی، ۱۲ نفر از این زندانیان دوره‌ی محکومیت خود را تکمیل نکرده بودند و نباید رها می‌شدند. تحقیقات در مورد این رویداد ادامه دارد تا مشخص شود نام این دوازده نفر چگونه وارد این نامه شده است. گفته می‌شود دو تن از این دوازده تن دوباره توسط اداره‌ی امنیت ملی بازداشت شده‌اند.
این در حالی است که قبل از این در پنجم ماه ثور سال 1390 چهار صد و هفتاد پنج تن از زندانیان طالبان با حفر تونل به محوطه‌ی زندان موفق به فرار شده بودند. پس از فرار نزدیک به پنج صد زندانی طالب از زندان این ولایت، اکنون یک‌بار دیگر 12 طالب موفق شدند با امضای جعلی از این زندان رها شوند.
بیرون شدن 12 زندانی گروه طالبان می‌تواند ناشی از این نکته‌ها باشد:
– این اقدام براساس نفوذ گسترده‌ی طالبان در نهادهای امنیتی صورت گرفته است. آن‌گونه که تحقیقات وزارت عدلیه در سال 1390 نشان داد، فرار دسته‌جمعی طالبان از زندان ولایت قندهار با همکاری جمعی از کارمندان این زندان، به‌ویژه نگه‌بانانی که با گروه طالبان ارتباط داشته، صورت گرفت. این بار نیز احتمال قوی این است که این امضا به همکاری شماری از افراد اداره‌ی امنیت ملی صورت گرفته باشد. یا هم‌چنان احتمال می‌رود که یکی از مسئولان زندان در این رهاسازی دست داشته باشد.
– اگر چنان‌که مسئولان اداره‌ی امنیت ملی در این جعل‌سازی دست نداشته باشند، در آن صورت به صورت قطعی طالبان مسئول این جعل است. در این صورت، جعل امضا ممکن است به دلیل نفوذ گسترده‌ی طالبان در نهادهای امنیتی باشد. اگر چنان‌که این جعل توسط طالبان صورت گرفته باشد، در آن صورت طالبان می‌دانسته که قرار است حکمی در مورد رهایی شماری از اعضای این گروه به دست رییس زندان برسد و هم‌چنان آنان می‌دانسته که تعداد‌شان چند نفر است و لذا ممکن است آن‌ها این حکم را از نهادی که صادر کرده و فاصله‌ای که میان آن نهاد و زندان قندهار وجود داشته، گرفته باشند، که در هر صورت 12 طالب موفق شده‌اند از این زندان آزاد شوند.
این درحالی است که پس از رهایی شماری از زندانیان طالبان از زندان بگرام به دستور رییس جمهور و حکم کمیته‌ی ارزیابی پرونده‌های این زندانیان، رهایی طالبان با واکنش‌های منفی شهروندان افغانستان روبه‌رو شد و آمریکایی‌ها رهایی شماری از این زندانیان را خطر جدی برای امنیت افغانستان و منطقه عنوان کردند.
اکنون رهایی زندانیان طالب به دستور رییس جمهور و فرار کردن آنان براساس جعل امضا و سایر روش‌ها، زنگ خطر جدی را برای حکومت افغانستان به صدا در‌آورده است. حکومت باید بپذیرد که طالبان قدرت‌مند‌تر و ریشه‌دار از آنی است که برآورد شده است. اگر چنین نباشد، چطور می‌شود امضا را جعل کرد و جمعی از اعضای این گروه را آزاد کرد؟ لذا طالبان از سربازگیری در درون نهادهای دولتی، به‌ویژه نهادهای امنیتی به عنوان یک حربه و راه‌کار برای طرح‌ریزی حملات و دفاع در برابر برنامه‌های حکومت استفاده می‌کنند.
اگر چنان‌که این جعل توسط نفوذی‌های طالبان که در نهادهای امنیتی است، صورت گرفته باشد، نهادهای امنیتی نیاز به تصفیهکاری جدی دارند. ده‌ها مورد در چند سال گذشته وجود دارند که نشان می‌دهند در درون نهادهای امنیتی افراد نفوذی طالبان فعالیت می‌کنند. حملات نیروهای امنیتی افغان بر همکاران بین‌المللی، حمله‌ی سربازان ارتش به همکاران‌شان و در آخرین مورد، دست داشتن سه تن از سربازان اردوی ملی با طالبان در حادثه‌ی مرگ‌بار کنر که چند روز قبل اتفاق افتاد، همه و همه نشان می‌دهند که طالبان نفوذ گسترده در نهادهای امنیتی دارند.
اما اگر چنان‌که ثابت شود که این «جعل امضا» توسط نفوذی‌های طالبان صورت گرفته باشد، در این صورت، نفوذ طالبان گسترده‌تر از آن‌چه که تاکنون ثابت شده را نشان می‌دهد. در این حالت، طالبان در مناصب تصمیم‌گیری نفوذ دارند. حکومت برای این‌که بتواند جلو چنین اتفاقات خطرناکی را بگیرد، ناگزیر به سخت‌گیری و تصفیهکاری در دورن نهادهای امنیتی و دولتی است.