اطلاعات روز: انجمن اجتماعی نگرش نو دیروز (جمعه) همایشی را زیر نام «دایکندی هم ولایت است…!» در کابل برگزار کرد که در آن به بررسی مشکلات ولایت دایکندی پرداخته شد.
در بیانیهی ارسالی این انجمن به روزنامهی اطلاعت روز آمده است، با آنکه دایکندی در سال 1383 به عنوان ولایت مستقل از ارزگان جدا شد؛ اما در طول این سالها، روند نوسازی و بازسازی در این ولایت به صورت متوازن به پیش نرفته است.
در این بیانیه آمده است که 60 درصد مکتبهای این ولایت تعمیر ندارند و اکثر استادان این ولایت غیررسمی و غیرمسلکی هستند. پایینبودن سطح تحصیلی و مسلکی استادان، نبود امکانات آموزشی و نبود جای مناسب برای آموزش، از جملهی مشکلات آموزش و پرورش در این ولایت میباشند.
به گفتهی این انجمن، با آنکه زنان این ولایت در عرصههای مختلف حضور پررنگ دارند؛ اما عدم آگاهی مردم از حقوقشان، ضعف اقتصادی، عدم رسیدگی به قضایای خشونت علیه زنان و کمبود وکیلان مدافع در بخش زنان، از جملهی مشکلات فراروی زنان در این ولایت میباشند.
همچنان آنان از وجود فقر در این ولایت شکایت کرده گفتند که دولت در زمینهی رشد اقتصادی، ایجاد کارخانهها، ایجاد زیرساختهای اقتصادی و ایجاد شغل در این ولایت توجه نکرده است. به گفتهی آنان، با آنکه دایکندی یک ولایت است، اما هیچ توجهی به این ولایت نشده و سهم آن داده نشده است.
همچنان در این همایش از نبود راههای مواصلاتی معیاری و آسفالتشده شکایت شد. به گفتهی این انجمن، در این ولایت یک متر سرک آسفالتشده وجود ندارد. جادههای غیرمعیاری همهروزه تعداد زیادی از باشندگان این ولایت را به کام مرگ میفرستند.
مشکلات در زمینهی صحت، نبود امکانات و شفاخانههای معیاری و نبود داکتران متخصص یکی دیگر از مشکلات ولایت دایکندی است که این انجمن به آن پرداخته است. به گفتهی آنان، تمام مراکز صحی موجود در این ولایت، در بخشهایی از سال خالی از دوا میباشند و تا هنوز در این ولایت یک شفاخانهی معیاری دولتی وجود ندارند.
به گفتهی مسئولان این انجمن، در طول سالهای گذشته در دایکندی در زمینهی توسعهای هیچ کاری صورت نگرفته است و دایکندی میتواند نمادی از آرزوهای تحققنیافتهی تعهداتی باشد که دولت ما در پیشگاه مردم و جامعهی جهانی به آن تعهد کرده بود.
همچنان در بیانیهی این انجمن آمده است، مردم دایکندی همیشه برای تحقق مردمسالاری و دموکراسی پیشگام و حامی ارزشهای جدید بوده است. مسئولان این انجمن از رهبران حکومت وحدت ملی خواستند تا به ولایت نیازمند دایکندی توجه کند، تا اصل توسعهی متوازن تحقق پیدا کرده و این ولایت هم در ردیف دیگر ولایتها قرار گیرد.