با گذشت شش روز از شروع پروسه‌ی بازشماری آرا، هنوز از مجموع بیش از بیست و سه هزار صندوق رای‌دهی، تنها در حدود هفت‌صد صندوق رای‌دهی بازشماری شده است. بر اساس جدول زمان‌بندی کمیسیون، روند بازشماری آرای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری باید به مدت سه هفته تکمیل شده و نتیجه‌ی آن به مردم افغانستان اعلام شود. با توجه به روند جاری در پروسه‌ی بازشماری آرا، این روند به کندی به پیش رفته و نگرانی‌ها و انتقاد‌های گسترده‌ای را در میان مردم افغانستان و تیم‌های انتخاباتی برانگیخته است. کمیسیون مستقل انتخابات پیش از این از افزایش تیم‌های کاری در پروسه‌ی بازشماری آرا خبر داده بود؛ اما روز گذشته سخن‌گوی این نهاد دلیل کندی روند بازشماری آرا را، نبود ناظران ملی و بین‌المللی اعلام کرد. باید تمامی صندوق‌های رای تحت نظارت جدی سازمان ملل متحد، ناظران داخلی و بین‌المللی مستقل و ناظران هردو نامزد انتخابات ریاست جمهوری به پیش رود. اگر ناظران کافی در این روند وجود نداشته باشد، حتا در صورت وجود تیم‌های کاری تخنیکی در امر بازشماری آرا از سوی کمیسیون، بازهم روند بازشماری به پیش نخواهد رفت. از این‌رو، وجود ناظران کافی در امر بازشماری آرا ضروری بوده و در نبود آن‌ها امکان بازشماری آرا وجود ندارد. اکنون که بازشماری آرا تنها گزینه و آخرین امید مردم افغانستان برای عبور از بن‌بست انتخاباتی است، باید تیم‌های انتخاباتی، نهادهای انتخاباتی و سازمان ملل متحد به عنوان ناظران اصلی، این پروسه را به‌صورت جدی و صادقانه حمایت کند. بازشماری کامل آرا در مهلت زمانی تعیین شده، تأمین اطمینان و شفافیت از پروسه‌ی انتخابات و رفع بن‌بست انتخاباتی مستلزم وجود ناظران ملی و بین‌المللی کافی در پروسه‌ی بازشماری آرا‌ست. بنابراین، سازمان ملل متحد، نهادهای ناظر داخلی و بین‌المللی و هردو نامزد انتخابات ریاست جمهوری باید ناظران کافی را در پروسه استخدام کرده و روند کاری این پروسه را سرعت بخشد. هرچند ممکن است کمیسیون مستقل انتخابات تیم‌های تخنیکی و امکانات کاری کافی را برای سرعت بخشیدن به روند بازشماری آرا و ختم این پروسه در مهلت زمانی تعیین شده‌اش داشته باشد، اما این توانایی‌ها بدون ناظران کافی از سوی هردو نامزد و سازمان ملل متحد امکان‌پذیر نمی‌باشد. ناظران سازمان ملل متحد و هردو تیم انتخاباتی، سه طرف اصلی این پروسه بوده و در نبود هرکدام آن‌ها پروسه‌ی بازشماری آرا مخدوش و پرسش‌برانگیز است. باید تک تک اوراق و تمامی صندوق‌های رای‌دهی تحت نظارت ناظران این سه طرف اصلی بازشماری و تفتیش شود و کمیسیون مستقل انتخابات نمی‌تواند در نبود ناظران هریک از این سه طرف، پروسه‌ی بازشماری را به پیش برده و نتیجه‌ی آن را شامل نتایج نهایی سازد.
مردم افغانستان انتظار دارند که این پروسه در مهلت تعیین شده‌اش، یعنی پس از سه هفته تکمیل شده و نتیجه‌ی آن به مردم افغانستان اعلان شود. طولانی شدن بحران انتخاباتی بر تمامی عرصه‌های زندگی مردم افغانستان تأثیرات منفی گذاشته و تداوم این پروسه و به تعویق افتادن اعلان نتایج ابتدایی و نهایی خسته کننده و کمرشکن است. نگرانی از پیامدهای احتمالی بحران انتخابات و آشفتگی‌های سیاسی سبب شده که سرمایه‌گذاران و تاجران دست از کار و فعالیت بکشند و بازار کسب و کار از رونق بیفتد. از همه مهم‌تر آشفتگی‌های سیاسی و نامعلوم بودن سرنوشت آینده‌ی کشور چون خوره‌ای جان و جگر مردم افغانستان را می‌خورد. موج تبلیغات منفی از وضعیت و بدبینی‌ها و سیاه‌نمایی‌های برخی رسانه‌ها از وضعیت کنونی و آینده‌ی کشور، مردم را نگران و مشوش ساخته است. بنابراین، مردم بی‌صبرانه روند بازشماری آرای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری را به عنوان آخرین گزینه‌ی رفع بن‌بست انتخاباتی از دور نظارت کرده و منتظر‌ند که کمیسیون مستقل انتخابات طبق وعده‌اش پس از سه هفته نتیجه‌ی بازشماری آرا و تفتیش صندوق‌ها را به مردم افغانستان اعلان کرده و سرنوشت آینده‌ی سیاسی کشور روشن شود. این امر تنها با حمایت جدی و صادقانه‌ی سازمان ملل متحد، هردو نامزد انتخابات و کمیسیون مستقل انتخابات امکان‌پذیر است. آن‌ها باید ناظران کافی را برای بازشماری آرا بگمارند و کمیسیون مستقل انتخابات نیز تیم‌های کاری کافی را برای پیش‌برد این پروسه فراهم سازد.