اطلاعات روز: شماری از جوانان که از بیکاری رنج میبرند، امروز با راه اندازی تظاهرات ضمن انتقاد از حکومت، به وزارت کار و امور اجتماعى يک هفته مهلت دادند تا زمينهی کاريابی را برای آنها فراهم کند؛ درغير آن دروازهی این وزارت را مسدود خواهند کرد.
به نقل از خبرگزاری پژواک، اين جوانان که شمار شان به دهها تن میرسيد، شعارهای چون: «ما کار میخواهيم، بیکاری مساوی ناامنی، بیکاری بيماری است، بیکاری عامل فرار ماست، ما بیکاريم از تبعيض بيزاريم، دولت بيمار ۱۳ ميليون بيکار، سکوت ما ننگ ماست» وغیره را سر میدادند.
این در حالیست که به تاریخ 15 سنبله، صدها تن از جوانان با راه اندازی تظاهرات در مقابل مجلس نمایندگان از حکومت خواستار فراهم کردن زمینهی کاریابی برای شان شدند.
اين جوانان که مربوط «جنبش عليه بيکارى» بودند برای چند روز خمیههای تحصن را مقابل مجلس نمایندگان برپا کرده بودند؛ اما ظاهراً از سوی دولت هیچ توجهی به این جوانان صورت نگرفته است تا این که روز گذشته یک راهپیمایی دیگر را به راه انداختند.
معترضان گفتهاند که هیچکسی به فکر آنها نیست و آنها برای حل این معضل اجتماعی تلاشهای فروان چون مظاهره و برپایی خیمه تحصن کردهاند؛ اما حکومت وحت ملی هیچ توجهی به آنها نکرده است.
اشتراک کنندگان تظاهرات دیروز گفتند که حکومت، بايد اشتغالزايی را در اولويت کاری خود قرار بدهد و اگر در مدت يک هفته زمينهی برای اشتغالزايی فراهم نشود، جوانان بیکار دروازهی وزارت کار و امور اجتماعی را مسدود خواهند کرد.
اعتراض جوانان علیه بیکاری در حالیست که در سال جاری صدها تن از جوانان تحصیل کرده به دلیل نیافتن کار کشور را ترک و راهی کشورهای اروپایی شدهاند.
در حال حاضر براساس گزارش بانک جهانى، از سال ٢٠١١ بدينسو، سالانه ١٨٠ هزار جوان واجد شرايط کار، وارد جامعه میشوند؛ اما از اين میان صرف ٦٠ هزار آن به کار گماشته شده و١٢٠هزار تن ديگر بیکار باقى میمانند.
اتحاديهی ملی کارگران افغانستان نيز گفته که حدود ١٦ ميليون افراد واجد شرايط کار در کشور وجود دارند، که از آن جمله سه ميليون شان مصروف کار بوده و ١٣ ميليون ديگر بیکار و يا هم به طور روزمزد با درآمد کم کار میکنند.
اما وزارت کار و امور اجتماعی، افراد بیکار را در حدود چهار ميليون نفر خوانده است. با این آمارها نمیتوان رقم درست افراد بیکار را در کشور شمار کرد، چون آمارهای که در کشور ارئه میشوند دقیق نیست.