اطلاعات روز: زینب حسینی، بانوی 25 ساله افغان جایزه فرانسه و آلمان برای زن افغان منتخب سال 2016 را از آن خود کرد.
این جایزه عصر روز سهشنبه، هشتم مارچ، طی محفلی که در سفارت فرانسه برگزار شده بود، با حضور سفیر فرانسه، سفیر آلمان، وزیر امور زنان افغانستان و وزیر امور تحصیلات عالی افغانستان به خانم حسینی اهدا شد.
سفیر فرانسه در افغانستان گفت: «توسعه و پیشرفت بدون اشتراک زنان که نیمی از پیکره جامعه افغانستان را تشکیل میدهند، ناممکن است.»
ژان میشل مارلو، سفیر فرانسه در افغانستان در محفل اهدای این جایزه گفت در سال 1977 اسامبله عمومی سازمان ملل هشتم مارچ را روز بینالمللی زنان نامگذاری کرد و هدف از آن این بود که برای انکشاف حقوق زنان بیشتر کار شود.
او افزود: «29 سال بعد هنوز هم انواع و اقسام تبعیض علیه زنان وجود دارد و دلیل آنهایی که تبعیض روا میدارند هم اینست که میگویند زنان استعداد کمتر نسبت به مردان دارند. اما خانمهایی که ورزش میکنند، نشان دادند که مانند مردان میتوانند مشکلات را تحمل کنند، آموزشهای مشکلتر و ثقیلتر را یاد گرفته و موفق بیرون آیند. زنان نشان دادند که مانند مردان کارا هستند و نادیده گرفتن استعداد زنان به معنای این است که ما جامعه را از مهارتهایی که بدرد جامعه میخورد، محروم کردهایم.»
سفیر فرانسه در ادامه صحبتهایش افزود که چندین نسل قهرمانان را در بر گرفت که زنان مثل مردان قهرمان شوند و در قرن 19 خانمی بهنام «کوپر» جایزه طلا را در بازی المپیک گرفت و در سال 2012 نخستین زن به نمایندگی از افغانستان، خانم تهمیه کوهستانی، در بازیهای المپیک اشتراک کرد.
آقای مارلو افزود، با توجه به اهمیت ورزش و دستاورد زنان افغان در این عرصه، هیئتی که برای انتخاب برنده این جایزه تعیین شده بود، خواستند خانمی را انتخاب کنند که در عرصه ورزش دستاورد خوب داشته باشد تا این انتخاب یک الگوی خوب برای زنان افغان باشد.
سفیر آلمان، مارکوس پوتسل، که برنده جایزه فرانسه و آلمان برای زن منتخب سال 2016 را معرفی کرد، در بخشی از صحبتهایش گفت که امیدوار است جایزه فرانسه و آلمان یک مثال مثمری برای افغانستان و منطقه باشد.
زینب حسینی، دانشجوی روابط بینالملل در دانشگاه ابن سینا در مزار شریف است. او ده سال پیش ورزش تکوانداو را در این شهر آغاز کرد اما پولیس باشکاه تکواندو را بست و برای زنان اجازه نداد به تمرینات ورزشی شان ادامه بدهند.
در جنوری سال 2015 زینب حسینی در سرکهای مزار شریف وقتی به دویدن آغاز کرد، بازهم با مشکل مواجه شد و سرانجام تمریناتش را در خانه ادامه داد. در آغاز سال 2015 پس از پنج ماه تمرین در مسابقه «فوق ماراتن» کشور چین با چهار دوست خود شرکت کرد. این مسابقه در دشت گوبی ولایت شین جیانگ کشور چین به فاصله 250 کیلومتر در طول 5 روز برگزار شد. در پایان این مسابقات تیم ماراتن افغانستان مقام دوم را از آن خود کرد.
خانم حسینی در ماه اگست سال 2015 در یک ماراتن غیررسمی از پغمان تا میدان هوایی کابل شرکت کرد و در این مسابقه نیز مشکلاتی را متحمل شد. او در اکتوبر 2015 یگانه خانم افغان بود که در ماراتن عادی 42.95 کیلومتر در بامیان شرکت کرد.
زینب حسینی که در برنامه روز سهشنبه در سفارت فرانسه صحبت میکرد، گفت: «ورزش برای ما پر از تجربههای زندگی است. انسانیت، مبارزه با خود، ناامیدی، هیجان، شکست و قهرمانی، درسهایی هستند که به ما میآموزانند تا ایدئولوژی نابخردانه «زن مختص خانه است» را درهم شکند.»
خانم حسینی در بخشی از صحبتهایش گفت: «به یاد دارم زمانی را که بعد از 10 ساعت دویدن در دشت گوبی چین، درست در نیمه شب، زمانی که تنها 20 کیلومتر به خط پایان مانده بود، دچار درد و ناامیدی عمیقی شده بودم. فکر اینکه در خط پایان پرچمی را که 230 کیلومتر با خود آورده بودم تا به جهانیان نشان بدهم، مرا به جلو راند.»
زینب حسینی گفت: «تلخترین خاطرهام مسابقه کابل بود که از دره پغمان تا میدان هوایی و از آنجا تا دانشگاه شهید ربانی همرای دوستانم دویدم و از طرف مردم بسیار الفاظ زشت و بسیار الفاظ بد شنیدیم و حتا مردم با سنگ میزدند.»
زینب گفت با آنکه مردم با سنگ میزدند و میخواستند به دنبال ما بیایند، ما فقط یک راه داشتم: «ما فقط میتوانستیم بدویم. ما وقتی دویدیم به خط پایان رسیدیم.»
زینب حسینی میگوید امیدوار است که ورزش زنان راهی باشد که بتواند صلح در افغانستان بیاورد هرچند آوردن صلح در افغانستان بسیار کار مشکل است.