با وجود نگرانی‌های فراوان نهادهای مختلف از افزایش کودکان کار در هرات، همچنان اقدامی جدی برای حل این مشکل صورت نگرفته است.
شماری از اطفال خیابانی در این ولایت، مشکلات مالی خود را دلیل تن دادن خویش به کارهای شاقه می‌خوانند.
فضل احمد یک‌تن از این اطفال چگونگی ترک مکتب و آغاز کار خود را این چنین بیان می‌دارد: «تا صنف ششم مکتب درس خوانده‌ام و پس از آن بنا به وجود مشکلات اقتصادی که در خانواده داشتیم با وجود علاقه‌ام به مکتب، نتوانستم درس‌های خود را ادامه دهم. پدر و مادرم در خردسالی مرا به سرکار فرستادند و حال مشغول کار قالب‌بندی می‌باشم».
فضل احمد می‌گوید که دوست دارد تا روزی بتواند دوباره درس خواندن را از سر بگیرد.
همچنان بشیر احمد یکی دیگر از کودکان که مصروف کار قالب‌بندی در ساختمان است درآمد پدرش را پاسخگوی مخارج خانواده‌اش ندانسته و می‌گوید که با درآمد روزانه 100 افغانی به او در تأمین زندگی کمک می‌کند.
با وجود این مشکلات، گفته می‌شود مقام‌های محلی در هرات اقدامی قابل توجه را در این راستا انجام نداده‌اند.
تنها چند نهاد خیریه‌ی کمک‌رسان در این ولایت هستند که اطفال خیابانی را به مکتب آورده و مخارجی اندک را نیز برای خانواده‌های‌شان در نظر گرفته‌اند.
باید همه همکار شوند
محمد آصف رحیمی والی هرات می‌گوید که برنامه‌ی کمک‌رسانی برای اطفال باید شکل عمومی به خود گرفته و نهادهای بین‌المللی هم در این راستا سهیم باشند.
رحیمی گفت: «وزارت کار و امور اجتماعی برای این منظور به ما گفته است که بر روی یک برنامه کار می‌کند که در جریان آن، نهادهای بین‌المللی نیز همچون یونیسف همکارشان میباشد. این وزارت وعده نموده که تلاش خود را برای حل مشکل اطفال خیابانی انجام دهد…»
والی هرات در ادامه ابراز نمود که امیدوار است به‌زودی به این وعده‌ها جامه‌ی عمل پوشانده شود و جاده‌های هرات خالی از اطفال کارگر گردند.
هفت هزار کودک کار در هرات
در همین حال مسئولان ریاست کار و امور اجتماعی هرات می‌گویند که برنامه‌یی برای تحت پوشش قرار دادن کودکان کار و خیابانی از سال 1390 به این‌سو در وزارت کار و امور اجتماعی طرح شد که قرار شد یونیسف نیز در قسمت مالی آن همکاری کند.
بصیره محمدی رییس این اداره ابراز داشت که طی چند ماه پیش‌رو این برنامه عملی می‌شود.
محمدی همچنان گفت: «هم‌اکنون یونیسف مقداری پول را برای تحت پوشش قرار دادن 1000 نفر اختصاص داده است اما در تلاش هستیم که در کنار یونیسف دیگر موسسه‌های داخلی را نیز برای حمایت از پنج تا شش هزار کودک قانع بسازیم تا چندین سال آنان را تحت پوشش داشته باشند».
او آمار کودکان خیابانی را در حال حاضر نزدیک به 7000 تن عنوان می‌کند.
وی افزود در صورت اجرای برنامه‌ی حمایت از کودکان خیابانی مشکل بیش از 50 درصد آنان برطرف خواهد گردید.
نگرانی از آینده‌ی کودکان کار
اما از سویی کارشناسان امور اجتماعی بی‌توجهی مسئولان در زمینه‌ی رسیدگی به مشکل کودکان کار را سبب افزایش این کودکان می‌دانند.
غنی خسروی آگاه مسائل اجتماعی و استاد دانشگاه می‌گوید که تابه‌حال فعالیت‌های انجام شده در این زمینه پروژه‌یی بوده و به‌دنبال منافع افرادی که در رأس آن قرار داشته‌اند، صورت گرفته است.
خسروی گفت: «اگر نسبت به این مسأله توجه جدی صورت نگیرد، در آینده مشکل کودکان خیابانی دامنگیر خودمان می‌شود. امروز این کودکان برای کم‌ترکسی مزاحمت ایجاد می‌کنند اما زمانی که به سنین جوانی و نوجوانی رسیدند، ممکن است تبدیل به قاچاقچی مواد مخدر، قاچاقچی انسان، معتاد، دزد، اختطاف‌گر و جنایتکار شوند. هم‌اکنون هم بسیاری از این کودکان قربانی خشونت، زورگویی و تجاوز جنسی می‌باشند».
خسروی افزود که به‌خاطر آینده‌ی این اطفال و نیز اجتماع باید کودکان از کار منع شده و به مکتب فرستاده شوند.