گروه طالبان به‌تازگی اعلام کرده است که از این به‌بعد از طرح‌های توسعه‌یی در کشور حمایت و حفاظت می‌کند. این گروه با صدور اعلامیه‌یی گفته است که این طرح‌های توسعه شامل پروژه‌ی انتقال گاز از ازبکستان به پاکستان و هند (تاپی)، پروژه‌ی انتقال برق از قرغیزستان و تاجیکستان به پاکستان (کاسا 1000)، استخراج معدن مس عینک، برنامه‌های ساخت راه‌آهن، ساخت جاده و بندهای برق و ذخیره‌ی آب، می‌باشند. طالبان حتا مدعی شده که به تمام جنگجویان خود دستور داده‌اند تا مانعی برای برنامه‌ی توسعوی در کشور نشوند و امنیت آن را تامین کنند.
این درحالی است که در طول یک‌ونیم دهه‌ی گذشته طالبان یکی از موانع اصلی بر سر راه اجرای طرح‌های توسعوی در کشور بودند. این گروه در طی این مدت صدها کارمند شرکت‌های ساختمانی، کارمندان معادن، کارمندان راه‌ها و برنامه‌های توسعوی دیگر را به قتل رسانده است و با ایجاد ناامنی مانع اجرای طرح‌های بزرگ توسعوی در کشور شده است. اکثر وزارت‌خانه‌ها در گزارش خود به شورای ملی، یکی از دلایل اصلی عدم مصرف بودجه را وجود ناامنی در کشور عنوان کرده بودند. علاوه براین، بخش عمده‌ی زیرساخت‌های موجود در اثر حملات طالبان به شدت آسیب دیده‌اند. نمونه‌ی واضح آن جاده‌های افغانستان است که در اثر ماین‌گذاری‌ها، حملات راکتی و آتش زدن کاروان‌های اکمالاتی ناتو، توسط جنگجویان طالبان به‌شدت آسیب دیده‌اند.
طرح‌های بزرگ توسعه نظیر تاپی، کاسا 1000، راه‌آهن و استخراج معادن که طالبان از آن به‌مثابه‌ی پروژه‌های توسعوی در کشور یاد کرده‌اند، تاکنون به‌دلیل تهدیدات این گروه به گونه‌ی جدی عملی نشده است. اکثر کشورهای دخیل در این پروژه‌ها به‌دلیل فعالیت طالبان و رویکرد تخریب‌کارانه‌ی این گروه علی‌رغم اهمیت اقتصادی و سیاسی این پروژه‌ها برای منطقه، تمایل جدی برای اجرای آن از خود نشان نداده‌اند. به همین دلیل این پروژه‌ها سال‌ها با تاخیر مواجه شده و اجرای آن که می‌بایست سال‌ها قبل صورت می‌گرفت تاکنون به نتیجه‌یی مطلوب نرسیده است.
این اولین‌باری است که طالبان اعلام می‌کنند که از پروژه‌های توسعوی در کشور حمایت می‌کنند. اگر این ادعای طالبان درست باشد، این به معنای تغییری مهم و جدی در رویکرد این گروه نسبت به برنامه‌های توسعوی و ملی در کشور میباشد. طالبان با این رویکرد خود موضع کاملاً مخالف مواضع گذشته‌ی خود گرفته و با این مدعای خود پیام آشتی‌جویانه‌یی را به مردم و دولت افغانستان داده است.
اما اعلام این مطلب صرفاً کافی نیست. اگر طالبان به این گفته‌ی خود صادق باشند باید تغییرات جدی‌یی را در رفتار و برنامه‌های خود نیز ایجاد کنند. با برنامه‌ها و اهداف کنونی طالبان نمی‌توان انتظار حمایت آنان از پروژه‌های ملی توسعوی را داشت. لازمه‌ی این کار این است که آنان دست از خشونت بردارند، تا پروژه‌های ملی در کشور آسیب نبینند. در صورتی که طالبان دست از جنگ بر ندارند و کماکمان به خشونت، بمب‌گذاری و تخریب جاده‌ها، پرتاب موشک و خمپاره بر شهرها و انفجار اماکن عمومی ادامه دهند، قطعاً تغییری در وضعیت به‌وجود نخواهد آمد و زیرساخت های موجود در کشور بیش از پیش آسیب خواهند دید.
به نظر می‌رسد طالبان با اعلام این خبر بازی تبلیغاتی جدیدی را به راه می‌اندازند. طالبان در طول سال‌های گذشته به‌دلیل فعالیت‌های خرابکارانه‌ی‌شان در کشور و مظالمی که در حق مردم روا داشته‌اند به گروهی منفور در جامعه مبدل شده و وجهه‌ی کاملاً تروریستی کسب کرده‌اند. حالا به نظر می‌رسد با اعلام این مطلب در صدد آن هستند تا اندکی وجهه‌ی خود را در افکار عمومی بازسازی کرده و با رویکرد جدید اهداف خود را در کشور پیگیری کنند. این گفته‌ها همزمان با زمزمه‌های انتقال پایگاه‌های این گروه از خاک پاکستان به افغانستان بیان می‌شود و بدین جهت بعید نیست طالبان بخواهد با پخش این مدعاها، فضای موجود را دست‌کم در مناطق تحت تسلط‌شان به نفع خود رقم بزنند. بدون شک در مناطقی که کنترل دولت ضعیف است و طالبان حضور قوی‌تر دارند، این گروه می‌تواند با راه‌اندازی تبلیغات مثبت و انجام برخی کارهای زیربنایی، حمایت‌های مردمی را به‌دست آورند.
