هفته‌ی گذشته، هنگامی که توجه رسانه‌ها درگیر ادعای بدون شواهد سیا ( CIA) که گویا روس‌ها انتخابات ریاست‌جمهوری را هک کرده‌اند، بود، رئیس‌جمهور اوباما 300 نیروی دریایی امریکا را خاموشانه دوباره در ولایت هلمند افغانستان فرستاد. در سه سال گذشته این اولین‌بار است که نیروهای امریکایی در آن منطقه‌ی منازعه فرستاده می‌شوند و این بیانگر شکست نهایی پالیسی اوباما در افغانستان است. رئیس‌جمهوری که در پایان کار خود رسیده، وعده داده بود که در پایان دور دوم ریاست‌جمهوری‌اش تنها شمار اندکی از نیروهای امریکایی برای تامین امنیت سفارت امریکا [در افغانستان] باقی خواهد ماند. اما حالا با رفتن او از کاخ سفید، بیش از 8 هزار نیروی امریکایی آن‌جا باقی خواهند ماند.
زمانی که اوباما برای بار اول انتخاب شد، سوگند خورد که جنگ امریکا در عراق را خاتمه خواهد بخشید (جنگ بد) و حضور نیروهای امریکایی را در افغانستان افزایش خواهد داد (جنگ خوب). او افزایش نیروها در هر دو جنگ را پایان بخشید، در حالی‌که وضعیت در هر دو کشور رو به خرابی است.
چرا نیروهای دریایی در هلمند ضرورت است؟ به‌خاطری‌که اگرچند 15 سال جنگ احمقانه و زیانبخش امریکا در افغانستان مدت‌ها قبل به شکست مواجه شده بود، [اما] واشنگتن نمی‌تواند با این حقیقت مواجه شود. سال گذشته طالبان 20درصد این ولایت را تحت کنترل خود درآوردند. لذا میلیاردها دالر دیگر باید مصرف شود و جان‌های زیادی نیز از دست خواهد رفت.
آیا این 300 سرباز نیروی دریایی چیزی را به‌دست می‌آورند که در سال 2011، 100000 سرباز امریکایی قادر نبودند به‌دست آورند؟ آیا این آخرین فشار، جنگ را به پیروزی خواهد رساند؟ به سختی! هرچه رئیس‌جمهور دستور به اقدامات نظامی در عراق و افغانستان داد، وضعیت بدتر شد. به‌عنوان مثال، در سال 2016 رئیس‌جمهور اوباما 1337 بمب را در افغانستان انداخته است، 40 درصد افزایش نسبت به سال 2015. براساس آمار سازمان ملل متحد، در سال 2016 شمار تلفات غیرنظامیان در جنگ‌ها 2562 نفر بوده و 5835 نفر هم زخمی شده‌اند. طالبان هم پیروزی‌های زیادی را بردولت دست‌نشانده‌ی افغان به ثبت می‌رسانند.
مداخله‌گران در واشنگتن سیاست خارجی ما را بدون این ملاحظه که چه کسی انتخاب شده، ادامه می‌دهند. آن‌ها بر جنگ پافشاری می‌کنند، آن‌ها برای تغییر رژیم فشار می‌آورند، بعد برای میلیاردها دالر، تا کشورهای پس از جنگ را بازسازی کنند. زمانی که کشور «آزاد شده» در یک وضعیت بدتر قرار می‌گیرد، آن‌ها ادعا می‌کنند که این به‌خاطر آن است که ما آنچه که کشور را در جای اول تخریب کرد، انجام ندادیم. این کاملا غیرمنطقی است، اما رییسان جمهوری که مشوره‌ی نومحافظه‌کاران را تعقیب می‌کنند، به نظر می‌رسد توجهی ندارند. اوباما- کاندیدای صلح و رئیس‌جمهور ثابت کرده است که تفاوتی با اسلاف خود ندارد.
رئیس‌جمهور ترامپ با 15 سال تجربه‌ی ناکام ملت‌سازی در افغانستان چه خواهد کرد؟ او از سیاست طولانی‌مدت «تغییر رژیم» و «ملت‌سازی» امریکا در جریان رقابت‌های انتخاباتی انتقاد کرده است و من دوست دارم فکر کنم که او سربازان را به خانه باز خواهد گرداند. اگرچند، من متعجب نخواهم بود اگر او اقدامات نظامی امریکا را در افغانستان برای یک بار و همیشه جهت پیروزی در جنگ افزایش دهد. او موفق نخواهد شد اگر همچنان این کار را ادامه دهد، چون این جنگ قابل بردن نیست. هیچ‌کسی نمی‌داند «پیروزی» چگونه است. ما ممکن است کشتار بیشتر سربازان امریکایی در افغانستان را از حالا بهتر ببینیم حتا، اگر برنامه چنین است. این یک تراژدی وحشتناک خواهد بود.
آیا «جنگ خوب» اوباما در افغانستان ادامه خواهد یافت؟
ران پاول، عضو پیشین کانگرس امریکا
منبع: the new American magazine
ترجمه: قدرت احمدی