علی سینا ظفری
تاجر ملی، متنفذ قومی و چهرهی شناختهشدهی سیاسی، عناوینی است که پس از مرگش از او بر جای مانده است. حاجی رمضان حسینزاده، در طی یک رویداد تروریستی دو شب قبل (25 جوزا مصادف با شب دوم قدر)، در مسجد الزهرا واقع در غرب کابل کشته شد.
به ادامهی حملههای تروریستی اخیر در کابل، گزارشها حاکی از آن است که ساعت 8 و 50 دقیقهی شب یک مهاجم مسلح جلیقهی انفجاری خود را در پیش دروازه ورودی مسجد منفجر کرده و دو تن دیگر با تیراندازی داخل مسجد شدند. شاهدان عینی میگویند که یکی از حملهکنندگان توسط نیروهای امنیتی از پا درآمد، دیگری داخل آشپزخانهی مسجد شده و بعد از اندکی مقاومت خود را منفجر کرده است. در این حمله دستکم 5 تن، شامل حاجی رمضان حسینزاده کشته و 10 تن دیگر زخمی شدند.
زندگی
حاجی رمضان حسینزاده پسر حاجی حسینبخش در (ماه رمضان)، سال 1329 خورشیدی در ولایت میدان وردک بهدنیا آمد. در دوران جهاد و مقاومت بهعنوان حامی اجتماعی و مالی حزب وحدت اسلامی فعالیت میکرد و پس از دوران جهاد بیشتر روی کارهای تجاری متمرکز شد. رمضان حسینزاده یک خانم و چهار پسر دارد. یکی از فرزندان او، حاجی غلامرضا، وکیل شورای ولایتی ولایت کابل است که در رویداد مذکور زخم برداشته است. حاجی رمضان حسینزاده که در میان مردم به «حاجی کاکا» شهرت دارد، 67سال داشت.
کارگری ساده، بازرگانی معروف
رمضان حسینزاده، بهنقل از نزدیکاناش در ابتدای زندگیاش یک حلبیساز ساده در شهر کابل بوده است. بعدها کارش رونق گرفته و سرانجام پس از سقوط طالبان کارهای تجاری خود را تحت عنوان «حسینزاده گروپ» در شهر کابل راهاندازی کرد. فعالیتهای تجاری وی شامل وارد و عرضهی دروازه و کلکینهای المونیمی (UPVC) و بخاریهای ترکی به کابل، حسینزاده بزنس سنتر در جادهی شهید مزاری و شفاخانهی مولا علی در گولایی دواخانه، میشود. بهنقل از یکی از پستهای فسبوکی حاجی رمضان حسینزاده؛ او وارداتِ دروازه و کلکین و بخاریهای ترکی خود را حتا از کشورهای اروپایی انجام میداده است. حاجی رمضان یک بازرگان سرشناس در غرب کابل بود.
رابطههای سیاسی
از لحاظ رابطههای سیاسی، حاجی رمضان حسینزاده با تمامی جناحهای سیاسی کشور رابطهی نیکی داشت، اما رابطهی سیاسیاش با محمد محقق، دوستانهتر بود. رمضان حسینزاده عکسهای خود با حامد کرزی، اشرف غنی احمدزی، عبدالله عبدالله، گلبدین حکمتیار، صلاحالدین ربانی، یونس قانونی، عطامحمد نور، صادق مدبر و بعضی دیگر چهرههای سرشناس سیاسی را، که نشاندهندهی رابطهی نیکش با آنهاست، از طریق صفحهی فیسبوکش همرسانی میکرد. پس از وقوع رویداد شب قدر، بعضی از این سیاستمداران در صفحههای فیسبوک خود این رویداد را تقبیح کردند و کشتهشدن حاجی رمضان حسینزاده را ضایعهیی بزرگ خواندند. رمضان حسینزاده در بعضی جلسههای دولتی و مراسم سیاسی نیز شرکت میکرد. او بهدلیل علاقه به سیاست، رییس هیأتامنای مسجدی در غرب کابل بود که به برگزاری محافل سیاسی معروف است.
فعالیتهای اجتماعی
بیشتر در میان طبقهی فقیر جامعه، حاجی رمضان را نه بهعنوان یک چهرهی سیاسی و نه تاجری ملی، بلکه خدمتگزار مردم و غریبنواز میشناسند. یکی از دوستان حاجی رمضان که از طبقهی پایین جامعه است، میگوید: «حاجی کاکا از صبح، زمانیکه از خانه بیرون میشد تا شام که خانه میرفت، همیشه به مشکلات مردم رسیدگی میکرد، یکی مشکل زیر شکنجه قرار گرفتن خود، دیگری پس ندادن قرض و یکی دیگر مشکل نان شب و روز خود را با حاجی رمضان مطرح میکرد». بهدنبال شهادت او در حملهی اخیر بسیاری از کابران فیسبوک از عملکرد نیک او در جامعه و خدمتگزاری به مردم فقیر ستایش و بسیاریها عکسهایی از او منتشر کردند. حاجی رمضان برای برخی از محصلان بیبضاعت خوابگاه آماده کرده بود، به ورزشکاران علاقه داشت، آنها را تشویق میکرد و میگفت که ورزش نشانهی صلح است.
وی با اهدای مدال «شهید مزاری»-که خودش ضرب زده بود- از ورزشکاران، هنرمندان، قاریان قرآن و دیگر جوانان تقدیر میکرد. او این مدال را به بعضی از مقامات دولتی نیز اهدا کرده است.
انتقادها
برخی کاربران شبکههای اجتماعی بیشتر پیش از حادثهی شب جمعه، حاجی رمضان حسینزاده را عامل مهم راهبندانهای آخر هفته در جادهی شهید مزاری، که بهدلیل فاتحهها و مراسم عبادی سیاسی در مسجد الزهرا واقع میشد، میدانند. انتقادهایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه رمضان حسینزاده بهدلیل موجودیت حویلی و مارکیتهای تجاری خود در سر سرک، باعث شد که پلان شهری بالای جادهی شهید مزاری تطبیق نشود و این جاده مانند گذشته کوچک و تنگ باقی بماند.