۳۹ متحد و همکار ناتو دیروز در نشست وزرای دفاع این سازمان در بروکسل دوباره تعهد کردند تا افغان‌ها را در تأمین امنیت کشورشان کمک کنند و نگذارند که افغانستان دوباره به یک پناهگاه امن برای «تروریست‌های» بین‌المللی تبدیل شود.
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو روز پنج‌شنبه هشتم سرطان گفت که ناتو و متحدانش در افغانستان می‌مانند و نیروهایش را نیز در افغانستان افزایش می‌دهد.
دبیرکل ناتو از دولت افغانستان خواست تا به تعهدات خود در زمینه‌ی انجام اصلاحات کلیدی در راستای حکومت‌داری خوب و حاکمیت قانون، مبارزه با فساد و حمایت از حقوق زنان و دختران عمل کرده و روند را تسریع کند.
طارق‌شاه بهرامی، سرپرست وزارت دفاع ملی از جانب افغانستان در این نشست اشتراک کرده بود. وزارت دفاع افغانستان قبل از برگزاری نشست وزرای دفاع ناتو گفته بود که دولت افغانستان در این نشست تلاش خواهد کرد که اسلام‌آباد را تحت فشار قرار بدهد تا از همکاری با تروریزم دست بکشد.
نشست وزرای دفاع ناتو امسال با پیامی روشن مبنی بر دوام همکاری با افغانستان، ماندن نیروهای ناتو پس از 2017 در افغانستان، افزایش شمار نیروهای ناتو در افغانستان و همکاری و حمایت از نیروهای امنیتی ودفاعی افغانستان پایان یافت.
این نشست که به‌دلیل حادتر شدن وضعیت امنیتی و شکننده شدن وضعیت سیاسی، اهمیت بیشتری یافته بود، در میان مردم بازتاب و توجه چندانی را کسب نکرد و بحث‌های بسیار محدودی در مورد این نشست در داخل افغانستان صورت گرفت.
بی‌توجهی به یکی از نشست‌های مهم همکاران افغانستان در سازمان ناتو، نشان می‌دهد که مردم نسبت به این‌که در چنین نشست‌هایی چه تصمیمی اتخاذ می‌شود، بی‌باور اند و بهبود در وضعیت امنیتی و سیاسی را منوط به تصمیمات، فیصله‌ها و رویکردهای تازه‌ی متحدان افغانستان نمی‌دانند.
همزمان با برگزاری این نشست که از دید دولت افغانستان و نمایندگی‌های سیاسی فعال در افغانستان از اهمیت بالایی برای آینده‌ی ثبات سیاسی برخوردار بود، مردم در داخل افغانستان بیشتر پی‌گیر گفت‌وگوها و مذاکرات سیاسی چند رهبر حزبی و جهادی در انکارا بودند. پس از دعوت جنرال دوستم معاون اول ریاست‌جمهوری و رهبر حزب جنبش اسلامی از شماری از رهبران سیاسی، مقامات برحال دولت و وکلای مجلس نمایندگان، در مراسم نامزدی پسرش باتور دوستم، گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر شکل‌گیری یک ائتلاف تازه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. محمدمحقق، عطامحمد نور و صلاح‌الدین ربانی با سفر به انکارا و انتشار عکس‌هایی از دیدارهای‌شان با جنرال دوستم، توجه فراوانی را به سمت خودشان جلب کردند.
مردم با توجه و پی‌گیری تحولات نشست سران سه حزب (جمعیت اسلامی افغانستان، جنبش ملی اسلامی و وحدت مردم افغانستان) نشان دادند که مشکلات امنیتی و سیاسی موجود را بیشتر تابع عوامل داخلی می‌دانند.
توجه مردم به دیدارهای رهبران این سه حزب بیانگر این است که هنوز هم بخشی از مردم در برابر تحولات و تغییرات سیاسی وامنیتی به افرادی اتکا دارند که تجربه‌ی چند دهه جنگ و رهبری تحولات خوب و بد در این کشور به‌نام آن‌ها و جریان‌های سیاسی‌شان نوشته شده است. این اتکا فارغ از این‌که در موردش قضاوتی صورت بگیرد، نشان‌دهنده‌ی یک پیام منفی برای متحدان افغانستان است: فاصله میان مردم و دولت، میان مردم و متحدان افغانستان نیز فاصله خلق کرده است.
بنابراین آنچه پس از نشست وزیران دفاع ناتو برای متحدان افغانستان باید مسأله‌دار و دارای اهمیت باشد، توجه به کاهش فاصله و بدبینی میان مردم و دولت افغانستان است که طبعاً از فاصله میان مردم و متحدان افغانستان نیز می‌کاهد. این بی‌توجهی آشکار مردم به یکی از رویدادهای مهم مرتبط به آینده‌ی افغانستان بیانگر آن است که ناتو در کنار مأموریت‌های آموزشی و حمایتی از نیروهای امنیتی افغانستان به حوزه‌های حکومت‌داری خوب، مشارکت سیاسی گسترده‌تر، وحدت ملی، حقوق بشر و حاکمیت قانون توجه بیشتری نماید و حکومت را از چتر رو به گسترش بی‌اعتمادی شهروندان به خانه‌های مردم و قلب مردم نزدیک‌تر کند.
ثبات افغانستان و آینده‌ی حکومت در این کشور اگر تا حد زیادی وابسته به عملکرد نیروهای امنیتی در فاز نظامی است، با نوع مواجهه‌ی مردم با دولت و نوع نگاه و قضاوت‌شان نسبت به حکومت نیز بی‌ربط نیست. مردم با بی‌توجهی کامل به نشست وزیران دفاع ناتو و فیصله‌های خوب در مورد افغانستان یک‌بار دیگر یادآور شدند که بی‌اعتمادی میان دولت و مردم به جایی رسیده است که بسیاری‌ها از هر حرکت مقطعی یا درازمدت در راستای افزایش فشار بر غنی که در رأس دولت است، نسبت به افزایش فشارهای نپامی بر گروه‌های تروریستی توجه بیشتری نشان می‌دهند و این‌طوری جان کلام مردم این است که مشکل اصلی: حکومت است.
