ترس از خشونت و فساد در خانه؛ برخی از نظامیان افغان در امریکا، فرار می‌کنند

واشنگتن پُست/الکس هورتن
ترجمه: جلیل پژواک

بر اساس یک گزارش که روز جمه منتشر شده است، فساد گسترده و آینده‌ی شغلی نامطمئن، به فرار تعداد زیادی از نیروهای افغان که در امریکا دوره‌های آموزشی را سپری می‌کنند، منجر شده است.
افغان‌ها در میان چندین اتباع خارجی‌یی بودند که پس از ورود به ایالات متحده، فرار کرده‌اند. اما نظر به گزارش سیگار، بازرس ویژه برای بازسازی افغانستان، این رقم تقریبا نصف مجموعا 320 نظامی خارجی و پرسنل پولیس است که از سال 2005 تاکنون، پایگاه‌های آموزش نظامی را ترک کرده‌اند را شامل می‌شود.
گزارش می‌گوید که 152 افغان پس از ورود به امریکا فرار کرده‌اند، 70 تن به دیگر کشورها رفته‌اند، پرونده‌ی 39 تن وضعیت قانونی مانند پناهندگی به‌خود گرفته است و 27 نفر دیگر اخراج، دستگیر یا منتظر تصمیم دولت امریکا هستند. گزارش می‌گوید که از ماه مارچ، از وضعیت کنونی 13 تن دیگر آن‌ها جزئیاتی در دست نیست.
در حالی‌که رییس‌جمهور ایالات متحده دونالد ترمپ، و وزارت دفاع این کشور در پی بهبود استراتژی جنگ افغانستان هستند، این گزارش نگاه اجمالی به چالش‌های عمیق در جنگ 16 ساله‌ی افغانستان ارائه می‌دهد که باعث شده است نیروهای امنیتی افغان برای ترک پست خود در یک کشور ناآشنا، تصمیم‌های خطرناک بگیرند که به‌نظر می‌رسد شرایط موجوده در افغانستان محرک اساسی نظامیان افغان برای ترک آموزش و فرار است. در گزارش آمده است، در حالی‌که نرخ فرار نظامیان عراقی، یمن، ترکی، عربستان سعودی و دیگر کشورها که در ایالات متحده آموزش می‌بینند، در مجموع به 0.7 درصد می‌رسد، اما آمار ترک پست‌های آموزشی و فرار افغان‌ها به تقریبا 6 درصد می‌رسد.
سیگار با هفت‌تن از کارآموزان افغان که پناهندگی دریافت کرده‌اند، و 35 پرسنل فعلی مصاحبه کرده است که بسیاری از آن‌ها دلیل فرارشان را اعمال خشونت بالقوه گفته‌اند.
یک کارآموزِ زن به سیگار گفته است که طالبان با رفتن به خانه‌ی او، خانواده‌اش را تهدید کرده‌اند. دیگران نیز داستان‌های مشابهی دارند. یکی از خانواده‌ها مورد حمله قرار گرفته و فرار کرده است. دیگران ترسیده‌اند که زندگی آن‌ها با شواهدی که از آموزش در امریکا دارند، اگر به افغانستان برگردند، با خطر روبه‌رو خواهد شد.
این گزارش پرسش‌هایی را درباره‌ی هزینه‌های بالای جنگ مطرح می‌کند. این گزارش می‌گوید که همزمان با مرگ هزاران غیرنظامی و نیروهای امنیتی افغان، 2200 سرباز امریکایی نیز در افغانستان کشته شده‌اند. یک حمله‌ی بزرگ طالبان در روز چهارشنبه جان 43 نظامی افغان را گرفت. نزدیک به 70 میلیارد دالر برای آموزش و تجهیز نیروهای امنیتی افغان به مصرف رسیده است.
سناتور چارلز گرسلی در بیانیه‌اش به واشنگتن پست، در مورد یافته‌های این گزارش می‌گوید: «در این‌جا مشکلات زیادی وجود دارد. فهمیدن این‌که از کجا شروع کنیم، دشوار است. این امر برای امنیت ملی، برای آمادگی نظامیان افغان و برای مالیات‌دهندگان ایالات متحده، بد است… اگر ایالات متحده نمی‌تواند از کارآموزان خارجی مراقبت کند، شاید آموزش آن‌ها در ایالات متحده نباید انجام شود».
قانون‌گذاران در نامه‌یی به وزیر امور خارجه‌ی امریکا، رکس تیلرسون و سرپرست وزارت امنیت میهن ایالات متحده‌ی امریکا، الین دیوک، در مورد این گزارش، توصیه کرده‌اند که این نهادها مکانیزم‌های ردیابی و گزارش‌دهی خود را که ممکن به مسأله‌ی جاری کمک کند، تقویت و حمایت کنند.
این گزارش همچنان یک واقعیت ساده و خونین را استنتاج کرده است: افغان‌ها نمی‌خواهند به‌سادگی با شورش و درگیری‌های فزاینده در کشورشان روبه‌رو شوند. غیب‌شدن و فرار کارآموزان، برمی‌گردد به افزایش تلفات پولیس و ارتش افغانستان. برای مثال، کشته‌شدن نیروهای امنیتی بین ماه اپریل و اکتبر سال 2009، به اندک افزایش در حادثات فرار این کارآموزان منجر شده است. اتفاق مشابهی در سال 2015 و 2016 رخ داده است.
جنیفر جورج-نیکول سخن‌گوی سیگار به واشنگتن‌پست گفته است که یک عسکر افغان به این نهاد گفته که او بالای تجهیزات اغلبا امریکایی که در مواجهه با ستیزه‌جویان خطر را بالا می‌برد، اعتماد کمتری دارد. این عسکر همچنان از عدم وضاحت در مورد ماموریت‌شان، ابراز ناامیدی کرده است.
کارآموزان دیگر از بربادرفتن وظیفه‌ی‌شان پس از بازگشت، ترس دارند. یک مهندس هواپیما از دیگران که در امریکا آموزش دیده و به افغانستان برگشته‌اند، شنیده است که آن‌ها مجبور به پرداخت رشوه برای بازپس‌گرفتن شغل‌شان شده‌اند.
یافته‌های این گزارش می‌گوید که این پدیده همچنین ممکن است به تلاش‌های جنگ آسیب برساند. اکثریت قریب به اتفاق پرسنل که فرار کرده‌اند، افسرانی‌اند که مامور رهبری ده‌ها تن دیگر بوده‌اند. ترک وظیفه از سوی آن‌ها، روحیه‌ی سربازان را مخدوش و باعث ایجاد سوءظن در میان سربازان افغان شده است که با همتایان امریکایی خود از نزدیک همکاری دارند.