مافیای دولت، آدم‌های کم‌زور و نجیب‌الله مسافر
نجیب‌الله مسافر را از نزدیک می‌شناسم. روزگاری را در یک مؤسسه، یک‌جا بودیم. علاقه‌‌ی فراوان به عکاسی داشت. از گوشه و کنار شهر و کشور عکس گرفته بود/می‌گرفت. بعدها با گذراندن دوره‌های آموزشی در مرکز فرهنگی فرانسه و… به یک عکاس و هنرمند حرفه‌ای تبدیل شد. من همیشه عکس‌های جدید او را در صفحه‌‌ی فیس‌بوکش نگاه می‌کنم. چندی قبل، عکس‌های فوق‌العاده زیبا و گویا از طبیعت و زندگی در شمال کشور گرفته بود، بدخشان، بلخ و…
مسافر آدم بسیار آرام، اما دقیق و بینا‌ست. صدمه زدن به دیگران آخرین چیزی است که او می‌تواند انجام دهد. او در دوره‌های سختی که افغانستان، کشور اساسا بی‌تصویر بود، عکس گرفته بود. او را با حرفه، وطن و مردمش، پیوند محکمی است.
حالا می‌گویند که او را در «غیابش محاکمه کرده‌اند» و به زندان پل‌چرخی فرستاده‌اند؛ چون کمپنی اتصالات، تصویری را که از او خریده، دست‌کاری کرده است. کمپنی به پول‌سازی‌اش ادامه می‌دهد، اما مسافر به پل‌چرخی می‌رود.
دیروز روزنامه‌ی جامعه‌ی باز را می‌خواندم. یک گزارش خوب را در مورد حضور طالبان در بغلان نشر کرده بود. نویسنده‌ی گزارش، لیست کامل کابینه و کدر طالبان در بغلان را نشر کرده است. والی، قوماندان امنیه، ولسوال‌ها و…
حالا، فرض کنید که به جای هنرمندان و گزارشگران، قوه‌ی قضائیه‌ی افغانستان تصمیم بگیرد که سران طالبان، والی‌ها، ولسوال‌ها و فرماندهان این گروه را محاکمه‌ی غیابی کند و به خاطر جنایاتی که کرده‌اند، به اعدام، زندان و… محکوم کند و به ارتش، پولیس و… حتا مردم عادی، دستور بدهند که این افراد محکوم شده را پیدا کرده به چنگ قانون بسپارند. آیا افغانستان کشور بهتری نخواهد شد؟
دولت افغانستان به صورت روز‌افزون به یک سازمان مافیایی پیچیده‌ای شباهت پیدا می‌کند که وظیفه‌ی اصلی‌اش چپاول است، چپاول از کمک‌های بین‌المللی گرفته تا منابع ملی و تا اعتماد مردم. قربانیان اصلی این سازمان مافیایی، کم‌زورها اند.
وقتی اشرف غنی سوگند یاد کرد، نجیب‌الله مسافر در کنار نشر یک عکس شیک از او و معاونانش، از رسیدن دوره‌ی جدیدی خبر داده بود. چه طنز تلخی!