تکلیف ناتمام خانگی
سیاست خارجی حکومت، معلول اقتدار ملی است. ما این اقتدار را نداریم: هنوز کابینه تشکیل نشده است، امنیت در بد‌ترین وضعیت قرار دارد، اقتصاد و ارزش پول در بد‌ترین حالت و در آستانه‌ی سقوط است، فقر و تهی‌دستی بیداد و تمامی سرک‌ها پر از گرسنه و گدا شده‌اند. با این وضع، رهبران حکومت چگونه می‌توانند به گونه‌ی قدرت‌مند در کنفرانس‌های بین‌المللی شرکت نمایند. مردم انتظار دارند که رهبران حکومت ابتدا به امور داخلی رسیدگی و تکالیف خانگی‌شان را انجام دهند، آنگاه با سربلندي با دنیا حرف بزنند.