این‌جا تربوزکاران متهم‌اند

کم‌آبی در حال حاضر در اکثر ولایت‌های کشور سایه انداخته و به یک معضل بزرگ تبدیل شده است. به‌ویژه در فصل تابستان که به‌دلیل برداشت محصولات کشاورزی، استفاده بی‌رویه کشاورزان از چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق و کاشت محصولاتی مانند تربوز که به آب بیشتر نیاز دارد، اکثر چاه‌های آب‌ آشامیدنی خشک می‌شوند.

ولسوالی سانچارک ولایت سرپل از جمله ولسوالی‌های است که شماری از باشندگان آن به‌ویژه باشندگانی که وضعیت مالی خوبی دارند، برای تجارت تربوز رو به تربوزکاری آورده‌اند.

چون کشتزارهای تربوز نیاز به آب بیشتر دارند، از همین سبب تربوزکاران از چاه‌های عمیق برای آبیاری زمین‌های که تربوز کشت می‌شوند استفاده می‌کنند. این موضوع سبب شده است که چاه‌های دستی، نیمه‌عمیق و کوبه‌ای به کلی خشک شوند.

شماری از باشندگان ولسوالی سانچارک سرپل می‌گویند که چاه‌های آب آشامیدنی که در خانه‌ها وجود دارند خشک شده‌اند و مردمان این ولسوالی به درماندگی عجیبی گرفتار شده‌اند.

محمدزمان، یکی از باشندگان ولایت سرپل به روزنامه اطلاعات روز گفت که کشاورزان تربوز بیشترین آب منطقه را مصرف می‌کنند. چاه‌های خانه‌ها اکثرا خشک شده‌اند و آن‌هایی که تاکنون خشک نشده‌ آب اندکی می‌دهند که برای خانه‌ها کفایت نمی‌کنند.

به گفته وی: «در گذشته خیر و برکت بود. تربوزهای دیمه آن‌قدر کلان می‌شد که یک نفر به سختی بالا می‌کرد. حالا زیر پلک‌های تربوز همیشه آب است اما تربوز بی‌مزه به‌بار می‌آید و به‌زودی خراب می‌شود.»

جان‌آقا، یکی دیگر از باشندگان ولسوالی سانچارک ولایت سرپل با انتقاد از کشاورزان تربوز به اطلاعات روز گفت که در سال‌های پسین مردم بیشتر از همه‌چیز نیاز به گندم دارند. چرا تربوزکاران به گندم رو نمی‌آورند؟

وی می‌گوید اگر آبی که به کشت تربوز استفاده می‌شود، از ده یک حصه آن به گندم مصرف شود حاصلاتی پربار می‌دهد که نیاز باشندگان یک ولسوالی از گندم مرفوع می‌شود.

آنان می‌گویند به درماندگی عجیب گرفتار شده‌اند که نمی‌دانند به که شکایت کنند. کشاورزانی که تربوز کشت می‌کنند نیز خودشان با درک وضعیت مردم از تربوزکاری دست نمی‌کشند.

در همین حال، کشاورزان تربوز در ولسوالی سانچارک ولایت سرپل می‌گویند که آب‌های زیرزمینی طبیعی پایین رفته است و آن‌ها به‌قدر ضرورت به کشتزار تربوزهای‌شان آب استفاده می‌کنند. سطح آب چاه‌های‌شان پایین رفته و برخی از این چاه‌ها خشک شده‌اند.

چگونه می‌توان مشکل کم‌آبی این ولسوالی را رفع کرد؟

این باشندگان از حکومت طالبان می‌خواهند جهت حل مشکلات مردم باید بندهای آب‌گردان اعمار شود تا مشکل پایین رفتن آب‌های زیرزمینی حل شده و سطح آب‌های زیرزمینی دوباره بالا بیاید. و مشکلات آب آشامیدنی مردم رفع شود.

به گفته باشندگان ولسوالی سانچارک ولایت سرپل، قوش‌دره یکی از دره‌های این ولسوالی است که آب فراوان دارد. در صورتی که آب این دره به ولسوالی آورده شود مشکل کم‌آبی به کلی رفع می‌شود و هرقدر که زمین‌ها آبیاری شوند کفایت می‌کند.

آنان می‌گویند اگر این بند اعمار شده و آب از طریق کانال‌ها به جاهای پرنفوس این ولسوالی رسانیده شود، مردم از همه‌چیز بی‌نیاز می‌شوند. چون محصولات کشاورزی در این ولسوالی نتیجه خوب می‌هد و این ولسوالی می‌تواند نیازمندی‌های محصولات کشاورزی یک ولایت را مرفوع کند.

ولسوالی سانچارک ولایت سرپل از ولسوالی‌های بزرگ این ولایت به شمار می‌رود که مردمان آن بیشتر به دامداری و کشاورزی مشغول اند. اما خشک‌سالی‌های پی‌هم در سال‌های اخیر سبب شده است دامداری در این ولسوالی کاهش چشم‌گیری داشته باشد. در حال حاضر بیشتر درآمد این مردم از راه کشاورزی است.