جمعیت اسلامی: ادامه‌ی لجاجت طالبان راهی جز دفاع مسلحانه باقی نمی‌گذارد

حزب جمعیت اسلامی به رهبری صلاح‌الدین ربانی به مناسبت سالگرد حکومت طالبان بر افغانستان گفته است که ادامه‌ی «لجاجت» این گروه راهی جز دفاع مسلحانه باقی نخواهد گذاشت.

در اعلامیه این حزب آمده است که یک‌ سال قبل به‌تاریخ ۲۴ اسد ۱۴۰۰ نظام جمهوریت در نتیجه‌ی «خیانت» تیم حاکمِ وقت به ریاست اشرف‌غنی و روند «ناکام و غیرمسئولانه»‌ی مذاکرات دوحه، به‌گونه توطئه‌آمیزی فروپاشید.

حزب جمعیت اسلامی گفته است که افغانستان پس از فروپاشی نظام وارد چرخه‌ی خلاء مشروعیت و یکی دیگر از تاریک‌ترین مرحله‌های حیات سیاسی خود شد.

این حزب افزوده است که طالبان در مدت یک‌سال از حاکمیت خود بر افغانستان، خشن‌ترین شکل ممکنِ سرکوبِ اراده‌ی مردم و نفی ارزش‌های انسانی را به ‌نمایش گذاشته‌اند.

حزب صلاح الدین ربانی اضافه کرده است که مردم افغانستان از یک‌سال بدین‌سو در بدترین وضعیت حقوق‌بشری زندگی می‌کنند و جنایت‌های جنگی علیه آن‌ها صورت گرفته است.

در اعلامیه‌ی این حزب درباره‌ی تعطیلی مکاتب دخترانه آمده است که طالبان با اظهار این‌که بستن مکاتب به‌روی دختران یک مسأله‌ی دینی و ناشی از حساسیت‌های فرهنگی مردم افغانستان است، دین اسلام را بدنام ساخته و قرائت بدوی و فهم انحرافی خود ‌را به فرهنگ مردم افغانستان نسبت داده‌اند.

در ادامه این اعلامیه آمده است که یکی دیگر از آسیب‌های حاکمیت یک‌ساله‌ی طالبان تبدیل‌شدنِ تدریجی افغانستان به پناه‌گاه امن گروه‌های تروریستی است.

در این زمینه حزب جمعیت افزوده است که کشته‌شدنِ ایمن‌الظواهری، رهبر شبکه‌ القاعده، در قلب کابل بر اعتبارِ مردم افغانستان صدمه وارد کرده و زمینه‌ی نقض استقلال، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور را فراهم ساخته ‌است.

حزب جمعیت اسلامی تاکید کرده است که راه‌حل بحران فعلی کشور مراجعه به آرای مردم، تمثیل اراده‌ جمعی آنان در شکل‌دهی نظام سیاسی، احیای حاکمیت قانون، اعاده مردم‌سالاری و احترام به ارزش‌های بنیادین اسلام است.

این حزب هشدار داده است که «ادامه‌ی لجاجت طالبان مبنی بر تن ندادن به این امر گزینه‌ی دیگری را به‌جز ایستادگی و دفاع مسلحانه‌ی مشروع نزد مردم باقی نخواهد گذاشت».

این حزب در اخیر گفته است که مردم افغانستان توقع دارند که تجربه یک ساله‌ی حاکمیت «غاصبانه‌ی طالبان» جامعه جهانی را متقاعد ساخته باشد که افغانستانِ تحت اشغال این گروه هرگز نمی‌‌تواند روی‌کرد تعامل‌گرایانه‌ و امنیت‌‌آور باشد و «بی‌تفاوتی در برابر وضعیت کنونی این کشور هزینه‌های جبران‌ناپذیری را برای امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی به‌بار خواهد آورد».