مجلس سنا: اراده‌ی حکومت وحدت ملی در مبارزه با تروریزم سست شده است

اطلاعات روز: شماری از اعضای مجلس سنا از ادامه و افزایش ناامنی‌های اخیر در شماری از ولایت‌های کشور، به‌ویژه قندوز و بدخشان، ابراز نگرانی کردند. آنان در نشست دیروز این مجلس با انتقاد شدید از حکومت وحدت ملی تأکید کردند، اراده‌ی این حکومت برای مبارزه با تروریزم و تأمین امنیت سراسری در کشور، سست شده است.

اعضای مجلس سنا با اشاره‌ به این‌که حکومت وحدت ملی در روزهای اول کاری‌اش برای تأمین امنیت از خود قاطعیت نشان داد، گفتند که در حال حاضر این حکومت از تب‌و‌تاب قاطعیت ابتدایی بازمانده است. بشیر احمد صمیم، عضو مجلس سنای کشور گفت که حکومت وحدت ملی برای تأمین امنیت سراسری در کشور، باید اراده‌ی خود را قوی کند.

او در ادامه در مورد حادثه‌ی‌ ولسوالی وردوج ولایت بدخشان گفت که در این زمنیه برخی سوال‌ها ایجاد می‌شوند و باید به آن پاسخ داده شود: «چطور مخالفان مسلح دولت چنین حمله‌ی غافل‌گیرانه‌ای انجام داده می‌توانند و نیروهای امنیتی هم ده بار از یک سوراخ گزیده می‌شوند؟»

سه روز پیش گروهی از طالبان مسلح بر پاسگاه‌های امنیتی ولسوالی وردوج بدخشان حمله کردند و در نتیجه، چهار پولیس کشته و 16 پولیس دیگر اسیر طالبان شدند. وردوج از ولسوالی‌های نا‌امن بدخشان است و گروه طالبان در جریان سال‌های گذشته، هرازگاهی حملات تروریستی را بر برخی از پاسگاه‌های نیروهای امنیتی در این ولسوالی انجام داده‌اند.

با این حال، شماری از اعضای مجلس سنا باور دارند، این‌گونه حملات با هماهنگی افراد در داخل صفوف نیروهای امنیتی کشور راه‌اندازی می‌شوند. در صورتی که گروه طالبان در چنین حملاتی موفق شوند، تجهیزات نیروهای امنیتی کشور را نیز به‌دست می‌آور‌ند.

علی اکبر جمشیدی، عضو دیگر مجلس سنا گفت که گروه طالبان بدون همکاری باشندگان محل و افرادی در درون حکومت، در چنین حملات موفق نمی‌شوند: «افرادی در درون حکومت که تجهیزات و سلاح‌های نیروهای امنیتی را به این بهانه به طالبان تحویل می‌دهند و آنانی که طالبان را در خانه‌های‌شان جا می‌دهند، باید به عنوان خاینین ملی مجازات شوند».

او تأکید کرد، در صورتی که چنین نشود، حکومت در حمایت از سربازان و مردم مظلوم عمل نخواهد کرد. به‌دنبال آن، نجیبه حسینی، دیگر عضو این مجلس نیز گفت، سران حکومت وحدت ملی در دوران مبارزات انتخاباتی برنامه‌‌های خوبی را برای مردم ارائه کردند، حال که بر اریکه‌ی قدرت تکیه زده‌اند، مردم را فراموش کرده‌اند.