ساکنان منطقه دور‌افتاده «دیوار تنگ» ولسوالی رستاق ولایت تخار می‌گویند که به آب آشامیدنی صحی دسترسی ندارند و مجبورند از آب باران استفاده کنند.
گفته می‌شود که این منطقه متشکل از ۳۰ روستا است و بیش از دو هزار سکنه دارد. ساکنان این روستاها به دامداری و کشاورزی مشغول‌اند.
کشاورزی و دامداری ساکنان منطقه دیوار تنگ اما به آب باران وابسته است؛ در صورتی که بارش و برف نباشد، آنان با چالش نبود آب مواجه می‌شوند.
ساکنان این منطقه زمین را حفر و آب باران را ذخیره می‌کنند.
محمد نسیم ۶۵ ساله یکی از باشندگان منطقه‌ی دیوار تنگ در صحبت با روزنامه اطلاعات روز گفت سال‌هایی که بارندگی است، آب ذخیره و برای مدتی چالش آب آشامیدنی‌شان را حل می‌کنند.
به گفته او، اما در سال‌هایی که میزان بارندگی کم است، نمی‌توانند آب ذخیره کنند و مجبور هستند برای تهیه آب مسافت یک روزه را طی کنند.
به‌گفته وی، ساکنان منطقه دیوار تنگ در نبود آب باران، از آب دریاچه‌ها استفاده می‌کنند و با مرکب آب را انتقال می‌دهند.
مسئولان محلی طالبان در ولسوالی رستاق، عدم دسترسی باشندگان منطقه‌ی دیوار تنگ به آب آشامیدنی صحی را تأیید می‌کنند و می‌گویند که تلاش دارند تا برای آن آب فراهم کنند.
نذیرالله سیف، ولسوال طالبان در رستاق تخار میگوید که باشندگان بیش‌تر روستاها و مرکز رستاق، به آب آشامیدنی دسترسی ندارند.
جمعیت ولسوالی رستاق حدود ۳۰۰ هزار نفر برآورد شده و از پرنفوس‌ترین ولسوالی‌های تخار دانسته می‌شود.