طالبان در ولایت بلخ اطلاع یافتند که صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد یا یونیسف، برای معلمین کمک نقدی کرده است. طالبان برای تحقیقات بیشتر، پانزده الی بیست معلم را از نقاط مختلف شهر دستگیر و به حوزه بردند. ابتدا معلمین را خوب نرم کردند. وقتی معلمین به هوش آمدند و پرسیدند که گناه ما چیست؟ یکی از مجاهدین «امارت اسلامی» که به مروت و نیکی شهره‌ی آفاق شده، خطاب به معلمین گفت: «شما نور چشم جامعه هستید، شما ماسول تربیه اولاد وطن هستید، شما سر ما زیاد حق دارید و انشاءالله که امارت اسلامی مصدر خذمت برای شما می‌شود در آینده. صداکت شما بی‌نظیر است. ما یک چند سؤال ساده از شما می‌پرسیم، اگر راست گفتید گناه تان بخشیده می‌شود و آزاد می‌شوید و اگر راست نگفتید، از ما توکُع بخشش نداشته باشید.»
سؤال و جواب شروع شد. معلمین بیچاره سیر تا پیاز را راست گفتند. طالبان کشف کردند که یونیسف به راستی همراه معلمین مقداری کمک نقدی کرده. طالبان چند تن از آن معلمین را به شفاخانه بردند تا اگر خدا خواسته بود، آن‌ها زنده بمانند و متباقی که می‌توانستند لنگ‌لنگان راه بروند، به قید ضمانت آزاد گردیدند.
طالبان پس از کشف حقیقت، به مراجع بالاتر گزارش دادند. جلسه‌ی سه نفری در ولایت بلخ دایر شد و در این جلسه فیصله به عمل آمد که مبلغ کمک شده را از معلمین پس بگیرند و به خزانه‌ی «امارت اسلامی» واریز کنند. اما نیروهای استخباراتی گزارش دادند که مبلغ کمک شده نزد معلمین موجود نیست، مصرف شده. اکثر آن‌ها قرضداری‌شان را به دکانداران پرداخته و متباقی هم لوبیا و آرد و روغن و… خریده.
یکی از اعضای جلسه پیشنهاد کرد که تمامی معلمین را دستگیر و از آن‌ها پرسیده شود که پول را در کجا مصرف کرده و سپس دکانداران را دستگیر و پول بیت‌المال را از آن‌ها واپس بگیرند. اما این پیشنهاد زیاد معقول به نظر نمی‌رسید، رد شد. در نهایت تصمیم گرفتند که مبلغ کمک شده را از معاش معلمین کسر کنند. این تصمیم معقول به نظر افتاد و از طرف مستوفیت ولایت بلخ به اطلاع معلمین رسانیده شد.
تصمیم گرفته شده و به اطلاع معلمین هم رسانیده شده. کسی حق شکایت ندارد. یکی از معلمین می‌گوید که «پدر کس شکایت نتوانه. تو برو شکایت کن و بگو این بی‌انصافی است، باز ببین که توره بغاوت‌گر گفته به چه روزی می‌رسانند. اینا از خدای شان است کسی بگوید بالای چشمت ابرو است، آن وقت خروس شان تخم دوزرده می‌دهد و چنان بلایی سرش بیاورد که خود خدا هم دهنش باز بماند.»
با این حال تعدادی از معلمین طالبان را متهم به زورگویی در ولایت بلخ می‌کنند، اما سخن‌گوی طالبان زورگویی را شایعه خوانده و گفته ما اصلا زورگو نیستیم، قدرت فقط از آن خداوند رحمان و رحیم است. این تصمیم تنها در ولایت بلخ نی، بلکه در ولایت‌های دایکندی، بامیان، بخش‌های از غزنی، تخار، جوزجان، پنجشیر، بدخشان، هرات و کابل نیز اجرا خواهد شد. متباقی ولایت‌ها الی امر ثانی معاف اند.