فعالان حقوق زن از افغانستان و ایران، حقوق‌دانان و رهبران زن در جهان با آغاز کارزار اینترنتی «نه به آپارتاید جنسیتی»، از کشورها خواسته‌اند که «جنایت آپارتاید جنسیتی» را در ایران و افغانستان تحت حاکمیت طالبان را به رسمیت بشناسند.
آنان در یک نامه‌ی سرگشاده، جمهوری اسلامی ایران و طالبان در افغانستان را به‌عنوان رژیم‌های «آپارتاید جنسیتی» توصیف کرده و گفته‌اند که این حکومت‌ها، با زنان به‌عنوان شهروندان درجه دوم رفتار می‌کنند.
در نامه‌ی این فعالان آمده است که مؤلفه‌های جداسازی و انقیاد سیستماتیک که آپارتاید را می‌سازد، امروز در افغانستان و ایران وجود دارد.
این زنان علاوه کرده‌اند که تحت حکومت طالبان، زنان در افغانستان از تحصیل، اشتغال در سازمان‌های غیردولتی و دولتی و سفر در مسافت‌های طولانی بدون قیم مرد منع شده‌اند. همچنین به‌گفته‌ی آنان، در جمهوری اسلامی ایران زنان از بسیاری از رشته‌های تحصیلی، رویدادهای ورزشی و گرفتن پاسپورت و سفر به خارج از کشور بدون اجازه‌ی همسرشان منع می‌شوند.
در نامه‌ی این فعالان آمده است: «با نگاهی به نمونه‌ی محکومیت آپارتاید در افریقای جنوبی توسط جامعه‌ی بین‌المللی، زنان ساکن ایران و افغانستان خواستار پاسخ‌های بین‌المللی مشابهی برای پایان‌دادن به رژیم‌های آپارتاید جنسیتی هستند که تحت آن قرار دارند.»