دفتر حمایت‌کننده‌ی رسانههای آزاد افغانستان (نی) می‌گوید که در سال ۱۴۰۱ خبرنگاران در این کشور مصونیت جانی و روانی نداشته‌اند.
این دفتر امروز (یک‌شنبه، ۲۸ حوت) با نشر گزارشی گفته است که اواخر سال ۱۴۰۱ برای جامعه رسانه‌ای افغانستان «غم‌انگیز و دلخراش بود». به‌گفته‌ی نی، در روزهای اخیر سال خشونت علیه خبرنگاران و کارکنان رسانه‌ها افزایش یافته است.
در اعلامیه‌ی نی آمده است در سالی که گذشت، «حوادثی دردناکی برای جامعه رسانه‌ای و خبرنگاری اتفاق افتاده و تعدادی از همکاران ما جان‌های‌شان را از دست داده‌اند و تعدادی سخت در وضعیت بد روحی و روانی قرار گرفته‌اند.» به‌گفته‌ی نی، تعدادی از خبرنگاران وظایف شان را از دست داده و حتا مجبور به ترک کشور شده‌اند.
نی افزوده است که نیمی از رسانههای افغانستان به‌دلیل مشکلات اقتصادی از فعالیت باز مانده و باقی رسانه‌ها نیز از وضعیت چندان خوبی برخوردار نیستند.
این نهاد گفته است که انتظار دارد نهادهای بین‌المللی و حامی رسانه‌ها و خبرنگاران با ادامه‌ی تعهدات خود، جامعه رسانه‌ای و خبرنگاری افغانستان را پشتیبانی کند.
همچنین نی از حکومت طالبان خواسته است که در مورد وضعیت امنیتی و مصونیت خبرنگاران اقدامات لازم را روی دست گیرد.
تعطیلی رسانه‌ها
براساس گزارش نی، پس از سال ۲۰۰۱، بیش از ۵۲۶ رسانه‌ی تصویری، صوتی، چاپی، خبرگزاری و رسانههای آنلاین فعالیت می‌کردند؛ اما پس از تحولات سیاسی، بیش از ۵۰ درصد از تلویزیون‌ها، ۴۸ درصد رادیوها، ۶۰ درصد خبرگزاری‌ها و تقریبا ۸۰ درصد رسانههای آنلاین از فعالیت بازمانده‌اند.
نی گفته است: «وضعیت موجود بزرگ‌ترین ضربه را بر پیکر جامعه رسانه‌ای و فعالیت اطلاع‌رسانی در افغانستان زده است.»
بیکاری خبرنگاران
براساس یافته‌های دفتر نی، در ۲۰ سال گذشته ۱۱ هزار و ۸۵۶ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای به‌شمول زنان در افغانستان فعالیت داشتند. از این میان هفت هزار و ۷۴۶ نفر خبرنگار، شامل پنج هزار و ۶۰۸ مرد و دو هزار و ۱۳۸ زن بودند.
اما به‌گفته‌ی نی، در یک سال و چند ماه گذشته تعداد زیادی از خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای کشور را ترک کرده یا بیکار شده‌اند.
به‌گفته‌ی این نهاد، در حال حاضر در افغانستان کم‌تر از دو هزار خبرنگار مصروف فعالیت کار خبرنگاری اند و از این میان تنها پنج درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند.
نی گفته است که سقوط رسانه‌ها دلیل بزرگ بیکار‌شدن خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای است.
نی می‌گوید با وجود چالش عدم دسترسی به اطلاعات، مشکل اقتصادی و افزایش خشونت، به‌ویژه بازداشت و لت‌وکوب، سانسور و محدویت آزادی بیان، خبرنگاران در افغانستان همچنان به اطلاع‌رسانی ادامه داده‌اند.