افزایش تلفات مردم ملکی در درگیریهای خشونتبار موجب نگرانی سازمانهای بشری شده است. عامل عمدهی این تلفات طالبان میباشند. وزارت داخله تنها درهفتهی گذشته از کشتار 300 فرد ملکی در کشور گزارش داده است.
گروه مدافعان حقوق بشر، از تبدیل شدن افغانستان به یک منطقهی خطرناک برای مردم ملکی خبر میدهد. این گروه میگوید که زندگی مردم ملکی در این کشور اهمیتی ندارد و در جریان جنگها باید به رفع این موضوع توجه جدی شود.
در دو هفتهی گذشته تلفات افراد ملکی در کشور افزایش یافته است و رییس جمهور کشور از سران طالبان خواسته است که دست از کشتار مردم بردارند. در آخرین رویداد، در روز یکشنبه در پروان، شش کارگر ملکی در نتیجهی انفجار یک بمب کشته شدند. پیش از آن در قندهار دست کم 40 غیرنظامی در انفجاری دیگر کشته و زخمیگردیدند. در ولایتهای هلمند، فراه، ننگرهار، غزنی و هرات نیز بر افراد ملکی تلفاتی وارد شده است. سازمانهای مدافع حقوق بشر در کشور از طرفین درگیر خواستهاند که از کارگذاری ماینها که عمدتا باعث کشته شدن افراد ملکی میشوند، خودداری کنند.
لعل گل لعل، رییس «سازمان حقوق بشر و حفاظت از محیط زیست افغانستان» روز سهشنبه در یک نشست خبری در کابل گفت که شمار کشتهشدگان غیرنظامی بیشتر از آن چیزی است که در گزارشها منتشر میشوند. به گفتهی وی، بیشتر از همه گروه طالبان و نیروهای ناتو مسئول کشتار غیرنظامیاناند و تاکنون برای جلوگیری از تلفات ملکی در عملیاتها هیچاقدام جدیای صورت نگرفته است. وی میگوید: «شما میدانید که بالای عروسیها بمباران میشود و در راه مردم بمبگذاری میشود. انفجار ماینها بیشتر به مردم ملکی تلفات و خساره وارد میکنند. از اینها چنین آشکار میشود که از سال 2001 تاکنون مردم ملکی در جنگها کشته میشوند و برای کاهش تلفات آنان کار جدیای صورت نگرفته است».
تنها در چندهفتهی گذشته در نتیجهی حملات طالبان شمار زیادی افراد ملکی جانهایشان را از دست دادهاند. وزارت داخله اعلام کرده است که تنها در یک هفتهی گذشته در نتیجهی حملات هراسافگنانهی طالبان، نزدیک به 300 غیرنظامی کشته و زخمی شدهاند. حالا این سوال هم مطرح میشود که آیا با حمله بر مراکز عام و مناطقی که مردم ملکی موقعیت دارند، میشود به موفقیتهای نظامی دست یافت؟
جنرال عتیقالله امرخیل، کارشناس نظامی در این زمینه میگوید که طرفین درگیر در جریان جنگ با کشتن مردم نمیتوانند به پیشرفتی دست یابند، بلکه آنان باید در نبردهایشان حتا به زندگی یک فرد ملکی هم توجه کنند. وی میافزاید: « مثلا اگر در یک محل که افراد ملکی وجود دارند و 20 تن از افراد دشمن جابهجا شدهاند، اول باید منطقه کاملا محاصره شود و یک راه برای دشمن باز گذاشته شود تا از آنجا فرار کنند، سپس باید برایشان کمین گرفته شود و در جریان کمین از بین برده شوند. نباید به این بسنده کرد که بالای دشمن وقتی که مخفی شده است از اسلحههای سنگین کار گرفته شود. چنین عملیاتی باعث کشته شدن زنان، کودکان و بیشتر مردم ملکی میگردد».
از سوی دیگر هم لعل گل لعل، از حکومت و نیروهای ناتو انتقاد میکند که پس از عملیاتهای نظامی به هیچعنوان آمار دقیقی از تلفاتی که به مردم ملکی وارد میشود ارائه نکرده و عوامل آن را مشخص نمیکنند. او میگوید، موجود نبودن یک ارادهی قوی برای جلوگیری از تلفات ملکی باعث شده است که هیچیک از طرفین جنگ به زندگی غیرنظامیان و جلوگیری از تلفات آنان توجهی نکنند. وی میافزاید: «وقتی تلفات ملکی رخ میدهد، این که از سوی هرکسی واقع میشود، حکومت باید یک گروه قوی را مشخص کند که در زمینه تحقیق نماید و ارقام درستی را ارائه کند. ارقامی که ناتو و سازمان ملل متحد پخش میکنند، دقیق نیستند و تنها رقم قبل از سال 2007 را نشان میدهد. در حالی که این میزان تلفات قبل از آن نیز موجود بود».
سازمان ملل متحد در گزارش سالانهاش میگوید که هرسال به شکل متوسط حدود 3 هزار غیرنظامی در جریان جنگها در افغانستان کشته میشوند. این سازمان در گزارش شش ماه اول سال جاری اعلام کرده است که در این مقطع زمانی 1300 غیر نظامی جان باختهاند و نزدیک به 2500 تن دیگر زخمی شدهاند.
با این همه، این کار آسانی نیست که گفته شود به چه صورت و با چه راهکاری میشود جلو تلفات غیرنظامیان را گرفت. «دویچهوله»