در میمنه، مرکز فاریاب سه جادهی منتهی به خانهی سراجالدین احمدی، فرمانده پولیس طالبان در این ولایت بهطور کامل مسدود شده است و حتا نیروهای طالبان هم بدون هماهنگی اجازهی عبور از این سه جاده را ندارند. در دورهی حکومت پیشین، یکی از شکایتهای دائمی شهروندان در شهرهای مختلف افغانستان این بود که مقامهای حکومتی بیتوجه به مشکلات مردم راههای ارتباطی درونشهری را میبندند و در تنظیمات شهری فقط ملاحظهی امنیت خود و خانوادهی خود را دارند. طالبان در ابتدای تسلط مجدد خود بر افغانستان قول داده بودند که میان مردم و حاکمان فاصلهای نخواهد بود. افراد این گروه در آغاز کارزار پرسروصدایی را برای برداشتن موانع کانکریتی از سرکها و اطراف خانههای افراد قدرتمند به راه انداختند.
عقبنشینی از اصلاحات
در میمنه، جادههایی که پیشتر مسیر عبورومرور عادی مردم بودند، اکنون به محوطهی نظامی و تحت کنترل کامل محافظان مسلح این فرمانده طالبان تبدیل شدهاند. نشانههای ترافیکی هشداردهنده در ورودی این جادهها نصب شده است و هرگونه تردد وسایل نقلیه و عابران پیاده بدون اجازه ممنوع است. محافظان با سلاحهای سنگین در ورودیها مستقر شده و با اشارهی دست، عبورومرور را کنترل میکنند. منابع در میان طالبان به اطلاعات روز گفتهاند که این تدابیر بهدلیل ترس و نگرانی شدید احمدی از حملات احتمالی گروه داعش اتخاذ شده است.
این منابع افزودند که سراجالدین احمدی، فرمانده امنیه ازبیکتبار طالبان در فاریاب، که سابقهی جنگ با داعش را دارد، اکنون زندگی خود را پشت دیوارهای بلند کانکریتی میگذراند. این منابع افزودهاند که احمدی بهندرت از خانه یا دفتر کارش خارج میشود و در مواقع ضروری نیز با موترهای ضدگلوله و همراهی دهها محافظ مسلح حرکت میکند.
یکی از منابع محلی که نخواست نامش فاش شود، به روزنامه اطلاعات روز گفت: «سراجالدین احمدی سه جاده را در ناحیهی نهم شهر میمنه، که خانهی کرایی این فرمانده در آنجا موقعیت دارد، مسدود کرده است و احدی را در این منطقه اجازهی گشتوگذار نمیدهد.»
این منبع افزود: «نه موتر را اجازه میدهد که گشتوگذار کند و نه نفر را. نشانههای ترافیکی در جاده گذاشته است که یعنی کسی بدون آگاهی نیز نیاید و متوجه علامت شده دوباره برگردد.»
حافظ (نام مستعار)، یکی از باشندگان محلی که در نزدیکی خانهی احمدی زندگی میکند، به روزنامه اطلاعات روز گفت: «سه جاده بهگونهای به همدیگر وصل است و محافظان این فرمانده طالبان در وسط جاده چوکی گذاشته و مینشینند. از هر طرفی که موتر یا پیادهای بیاید، با دست اشاره میکنند که نیاید.»
او از این اقدام فرمانده پولیس طالبان انتقاد میکند و خواستار بازگشایی دوبارهی این جادهها شده است.
او تصریح کرد: «حدود پنج نفر از محافظان قوماندان در بین سهراهی مینشینند و با دست اشاره میکنند که کسی به اینطرف نیاید. اگر هم کسی اشتباها بیاید، از سوی بادیگارهای این قوماندان برگشت داده میشود. اگر خود قوماندان در خانه باشد، سربازان زیادی در دروازهی خانه میباشند. اگر خودش نباشد، فقط چند نفر مینشینند. ما که در این کوچهها مینشینیم، حالا ما را میشناسند و به ما کار ندارند. اگر نشناسند، برایشان میگوییم که خانهی ما همینجا است.»
منبع از میان طالبان در فاریاب به اطلاعات روز تأیید کرد که حتا نیروهای طالبان نیز اجازهی عبور از این جادهها را ندارند؛ «به سربازان طالبان نیز اعتماد نمیکنند. از همین سبب اجازهی عبور از این جاده را نمیدهند. داملا سراج در گذشته با گروه داعش زیاد جنگ کرده است، و شاید همین سبب شده که احتیاط کند که هدف قرار نگیرد.»
او افزود: «این کار فرمانده امنیه فاریاب بیاعتمادیها را افزایش میدهد. ما سالها در سنگرها علیه ناتو و همفکرانش جنگ کردیم، اما حالا فرمانده خودمان به ما اجازه نمیدهد که از نزدیک خانهاش رد شویم. ما در کنار همین فرماندهان جنگ میکردیم. واقعا نام قوماندانان را ما مجاهدین بالا میبردیم، اما حالا ما را نمیگذارند که از پیش خانهیشان رد شویم. شاید از خودشان احتیاط کنند، اما بالای ما هم اعتماد ندارند.»
سراجالدین احمدی که تحت حمایت شبکه حقانی قرار دارد، ۳۰ محافظ مسلح در اختیار دارد و در داخل شهر با یک موتر هایلکس و یک موتر ضدگلولهی «لندکروزر» شیشهسیاه تردد میکند. هرگاه بخواهد به ولایتهای دیگر یا زادگاهش جوزجان سفر کند، تعداد بیشتری محافظ او را همراهی میکنند. بهگفتهی منابع، احمدی معمولا در نشستهای ولایتی شرکت نمیکند و معاون امنیتی او بهجای او در جلسات حاضر میشود.
منابع در میان طالبان تأکید دارند که این تدابیر امنیتی نه تنها نمادی از ترس احمدی از حملات احتمالی داعش است، بلکه بیاعتمادی او به نیروهای خودی و شهروندان عادی را نیز نشان میدهد.
سراجالدین احمدی کیست؟
سراجالدین احمدی، فرمانده ازبیکتبار طالبان حدود یک سال است که بهعنوان فرمانده پولیس طالبان در ولایت فاریاب فعالیت میکند. وی اهل روستای «پادهسای» ولسوالی درزاب ولایت جوزجان است. احمدی سابقهی جنگ با گروه داعش در ولسوالی درزاب را دارد، جایی که یکی از پایگاههای داعش در زمان حکومت جمهوری بود. در آن دوران، این ولسوالی تحت تسلط داعش قرار داشت و احمدی بارها برای مقابله با این گروه وارد نبرد شد.
این فرمانده طالبان پس از شکست در برابر گروه خراسان داعش در ولایت جوزجان، ناچار به فرار شد و ولسوالی خواجه سبزپوش فاریاب پناه گرفت. او بعدا به نیروهای امنیتی حکومت پیشین تسلیم شد. سپس به زادگاهش در ولسوالی درزاب ولایت جوزجان برگشت و تا سقوط حکومت اشرف غنی در آنجا قرارگاه نظامی داشت. وی قبل از سقوط حکومت اشرف غنی حدود ۱۰۰ نیروی جنگی داشت که همگی مجهز به سلاح و موتورسایکل بودند و عمدتا در جنگهای ولایت جوزجان شرکت میکردند. بعد از سقوط حکومت اشرف غنی و تسلط طالبان، سراجالدین احمدی برای مدتی بهعنوان فرمانده پولیس طالبان در ولایت جوزجان گماشته شد و سپس مدتی خانهنشین شد. اما دوباره در حوت ۱۴۰۲ خورشیدی از سوی رهبری طالبان بهعنوان فرمانده پولیس در ولایت فاریاب گماشته شد.
فرمانده پولیس طالبان در فاریاب برای محافظت از خود تدابیر امنیتی را در حالی افزایش داده است که طی حاکمیت مجدد طالبان، شاخهی خراسان دولت اسلامی (داعش) فعالیت علنی در این ولایت نداشته است. طالبان در فاریاب در این مدت ادعا کردهاند که چندین عملیات مخفی را برای بازداشت اعضای داعش در شهر میمنه و ولسوالیهای مختلف راهاندازی کردهاند که در نتیجه، تعدادی از افراد این گروه بازداشت شدهاند. حدود یک سال پیش، انفجاری در دروازهی مسجد ابوحنیفه در شهر میمنه رخ داد. این انفجار به کسی آسیب جدی وارد نکرد و هویت عاملان آن مشخص نشد.
طالبان در اوایل تسلط مجدد خود بر افغانستان با شعار تأمین امنیت سراسری، با برداشتن دیوارهای استنادی از اطراف ادارههای دولتی و خانههای مقامهای حکومت پیشین، این اقدام را بهعنوان نمادی از پایان جنگ و ناامنی و سوءاستفاده از قدرت توسط زورمندان معرفی کردند.