ریچارد بنت، گزارشگر ویژهی حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور افغانستان گفته است که خودآزاری، از جمله خودکشی و افکار خودکشی بهطور چشمگیری در میان دختران افغانستان افزایش یافته است.
او در مصاحبهای گفته است که ممنوعیت تحصیل برای دختران بالای صنف ششم تأثیر مخربی بر دختران افغانستان دارد.
بنت گفته است: «آنان میبینند که زندگی و فرصتهای آیندهیشان تقریبا بهطور کامل به حوزهی خانه محدود شده است، و این، همراه با احتمال ازدواج زودهنگام یا اجباری، هزاران نفر از آنان را به افسردگی سوق داده است. خودآزاری، از جمله خودکشی و افکار خودکشی، بهطور چشمگیری افزایش یافته است.»
او اشاره کرده است که ممنوعیت تحصیل دختران بر کل جامعهی افغانستان تأثیر میگذارد.
بنت افزوده است که اگر نیمی از جمعیت نتوانند به اقتصاد آن کمک کنند، هیچ جامعهای نمیتواند پیشرفت کند.
بهگفتهی بنت، عمیقشدن فقر و نابرابری جنسیتی، افزایش خشونت مبتنی بر جنسیت و ازدواج کودکان، و کار بیشتر کودکان و سایر اشکال استثمار، پیآمدهای بلندمدت ممنوعیت دختران در افغانستان خواهد بود.
گزارشگر ویژهی سازمان ملل متحد در این مصاحبه اضافه کرده است که سیستم تبعیض، جداسازی، بیاحترامی طالبان به کرامت انسانی، فراگیر و روشمند است و از طریق فرامین و سیاستها اجرا میشود.
آقای بنت افزوده است که محرومیتهای زنان و دختران آنقدر شدید و گسترده است که او به این نتیجه رسیده که ممکن است جنایت علیه بشریت، بهویژه جنایت آزارواذیت جنسیتی باشد. او گفته است: «اینها طبق قوانین بینالمللی جنایت هستند. آنها نه تنها ادامه دارند، بلکه در حال تشدید اند.»
او گفته است که شهروندان افغانستان، بهویژه زنان در گفتوگو با وی پیوسته تأکید کردند که اصطلاح «آپارتاید جنسیتی» بهطور دقیق تجربیات زیستهی آنان را توصیف میکند و ماهیت ایدئولوژیک و نهادینهشدهی تبعیض و ستم طالبان بر زنان و دختران را به بهترین شکل نشان میدهد.
بنت از تدوین رسمی آپارتاید جنسیتی بهعنوان جنایت علیه بشریت حمایت کرده است.
او به جامعهی جهانی گفته است که شجاعت و مقاومت دختران افغانستان که برای حق شان برای یادگیری مبارزه میکنند، قهرمانانه نیست، بل «صدای آنان به ما یادآوری میکند که آموزش یک حق اساسی است نه یک امتیاز. ما باید داستان و منابع آنان را تقویت کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که صدایشان در همه جا شنیده میشوند و فراموش نمیشوند.»