مولانا سمیع‌الحق، یک رهبر مذهبی در پاکستان اخیراً گفته است که طالبان در افغانستان دوباره قدرت را به دست می‌گیرند. مقام‌های افغانستان اظهارات وی را مداخله‌ی مستقیم پاکستان در امور افغانستان می‌خوانند. مولانا سمیع‌الحق، یکی از ملا‌های پاکستانی و آمر مدرسه‌ی حقانیه گفته است که بعد از خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان تا پایان 2014 میلادی، باز‌هم در این کشور طالبان قدرت را به دست خواهند گرفت.
پس از این اظهارات که در رسانه‌های پاکستانی انعکاس گسترده‌ای داشت، مقام‌های افغانستان از حکومت پاکستان خواسته‌اند تا جلو چنین گفته‌هایی را بگیرد که می‌توانند بالای روابط دو کشور تأثیر سو داشته باشند. این ملای پاکستانی گفته است که: «طالبان برای آزادی افغانستان می‌جنگند». در واکنش به این گفته‌ی او، وزارت داخله گفته است که طالبان به هیچ‌صورت از طریق زورگویی و سلاح در افغانستان نمی‌توانند جایگاهی را به دست آورند.
صدیق صدیقی، سخن‌گوی وزارت داخله‌ی کشور می‌گوید که چنین اظهاراتی می‌توانند به روابط کابل و اسلام‌آباد ضرر برسانند. نیاز است که اسلام‌آباد در وضعیت فعلی باریکی‌های دیپلوماتیک و رسم هم‌سایه‌داری را در نظر داشته باشد.
او می‌گوید که طالبان بسیاری از رهبران خود را از دست داده و ضعیف شده‌اند. به این اساس، هیچ‌وقت نمی‌توانند حکومت افغانستان را سرنگون کرده و دوباره در این کشور قدرت را در دست بگیرند. او می‌افزاید: «ما هیچ‌وقت به گذشته بر نمی‌گردیم. ما به هیچ‌کس اجازه نمی‌دهیم که مانند گذشته بالای مردم افغانستان ظلم کند. این آزادی، پیش‌رفت‌ها و دست‌آوردهایی که حالا دیده می‌شوند، به قیمت خون هزاران افغان کسب شده‌اند».
مولانا سمیع‌الحق، رهبر مذهبی پاکستان، در شرایطی چنین اظهار نظر می‌کند که دو کشور هم‌سایه در تلاش بهبود روابط‌شان هستند. از جمله‌ی این تلاش‌ها، آزادی زندانیان طالبان از زندان‌های پاکستان در یک ماه گذشته میباشد. مولانا سمیع‌الحق که به «پدر طالبان» نیز شهرت دارد، در اظهارات اخیرش گفته است که: «اگر طالبان را یکی دو سال وقت بدهند، تمام مردم افغانستان با آن‌ها می‌پیوندد». او گفته است: «طالبان با کسی کاری ندارند، آن‌ها تنها می‌خواهند در نظام تغییر وارد کنند».
شورای عالی صلح افغانستان نیز گفته‌های این ملای پاکستانی را خواب و خیالی بیش نمی‌داند و می‌گوید: «این ادعای مولانا سمیع‌الحق، که زمانی معلم ملا عمر رهبر طالبان بود، پایه و اساس ندارد». مردم افغانستان نیز این اظهارات سمیع‌الحق را یک تهدید خوانده و نکوهش می‌کنند. سلمان خان، یکی از باشندگان منطقه‌ی پل سرخ در کابل می‌گوید: اگر پاکستان بالای طالبان تأثیرگذاری دارد، بهتر است در ابتدا درد خودش را دوا کند. او می‌افزاید: «پاکستان همیشه با ما چنین دشمنی‌هایی داشته است. این‌جا مردم بی‌چاره‌ی ما جان خود را از دست می‌دهند و کشته می‌شوند. ما از جامعه‌ی جهانی تقاضا می‌کنیم که به مشکلات ما رسیدگی کند و ما را از این مشکلات رهایی بخشد».
برخی از کارشناسان مسایل سیاسی هم به این نظرند که طرف‌داران طالبان می‌خواهند با قوی نشان دادن آنان، روحیه‌ی این گروه را تقویت کنند. گل رحمان رحمانی، یک کارشناس سیاسی در کشور می‌گوید: رهبران پاکستانی که از گذشته با طالبان روابط نزدیک دارند، هرگز نمی‌خواهند در افغانستان ثبات باشد، بلکه آن‌ها نفع خود را در ارتباطات با طالبان می‌بینند. وی اضافه می‌کند: «در چنین شرایطی، چنین اظهار نظرهای غلط از یک طرف به مثابه بازی دادن طالبان است و در عین زمان مداخله‌ی بی‌جای پاکستان در امور افغانستان را نشان می‌دهد».
افغانستان در مذاکرات صلح با طالبان، نقش پاکستان را مؤثر تلقی می‌کند. به همین دلیل قرار بود که کابل در ماه‌های گذشته میزبان رهبران مذهبی پاکستان و افغانستان باشد تا از این طریق بهبودی در اوضاع فعلی کشور به میان آید. اما تا حال این نشست بدون کدام دلیل مشخصی به تعویق انداخته شده است. «دویچه وله»