اطلاعات روز: سازمان گزارشگران بدون مرز با نشر گزارشی، افغانستان را در ردهبندی جهانی آزادی رسانهها در سال 2015 م، در رده 122 از میان 180 کشور جهان قرار داده است.
این سازمان گفته است که این گزارش برمبنای اصل آزادی مطبوعات و معاهدههای تضمین کننده حقوق بشر، تهیه شده است.
در تهیه این گزارش، صدها نفر از روزنامه نگاران، کارشناسان رسانهها، وکلا و مدافعان حقوق بشر همکاری کردهاند.
دراین گزارش، کشور فنلند در صدر جدول قرار دارد و پس از آن کشورهای ناروی و دانمارک در رتبههای دوم و سوم قرار گرفتهاند. کشورهای چین، سوریه، ترکمنستان، کوریای شمالی و اریتره به ترتیب در رده آخر این جدول قرار گرفتهاند.
امریکا در رتبه 49 و جاپان در رتبه 61 این جدول قرار گرفتهاند که نسبت به سالهای گذشته چند پله افت کردهاند. در عوض برزیل 12 رده بالاتر رفته و به رتبه 99 رسیده، روسیه در رده 152 قرار دارد و ایران در رده 173 جایگاه قبلی خود را احراز کرده است.
افغانستان با صعود 6 پله در جایگاه 122 قرار گرفته است. در ردهبندی جهانی آزادی رسانهها در سال 2014 م، افغانستان در جایگاه 128 قرار داشت.
در این گزارش آمده که گروه طالبان و داعش رسانهها را در افغانستان هدف قرار میدهند. همچنین برخی از مسئولان امنیتی و مقامهای حکومتی نیز در خشونت علیه خبرنگاران دخیل میباشند.
در این گزارش آمده است که پس از شکلگیری حکومت وحدت ملی به رهبری اشرف غنی احمدزی و عبدالله عبدالله، خشونت علیه رسانهها و خبرنگاران «تداوم و افزایش» یافته است.
محتوای این گزارش نشان میدهد که علیرغم پیشرفتها در زمینه آزادی بیان در افغانستان در بیش از یک دهه گذشته، این کشور هنوز در شرایط «قرمز» برای فعالیتهای رسانهای قرار دارد.
پیشتر، نی یا اداره حمایت از رسانههای آزاد افغانستان گفته بود که خشونت علیه خبرنگاران در کشور امسال در مقایسه با سال قبل افزایش داشته است.
قانون اساسی افغانستان، آزادی بیان را به رسمیت شناخته و آنرا از حقوق اولیه شهروندان قلمداد کرده است. با این وجود، طی سالهای گذشته، دهها خبرنگار در این کشور جان باختهاند و صدها تن دیگر مورد لت و کوب و آزار و اذیت قرار گرفتهاند.
مجیب خلوتگر، رییس اجرایی نی در مصاحبهای با روزنامه اطلاعات روز گفته بود که حکومت در 14 سال گذشته از مجموع 500 مورد پرونده خشونت علیه خبرنگاران، صرفاً به یک پرونده خبرنگار کشته شده آلمانی در ولایت خوست رسیدگی کرده است.
به گفته آقای خلوتگر، این پرونده هم تحت فشارهای بینالمللی مورد پیگیری قرار گرفت و بیشتر جنبه تشریفاتی داشت.
