حسین رهیاب
hrahyab@yahoo.com
در زندگي هر‌انسان معمولا فرصت‌هايي به وجود مي‌آيد كه استفاده‌ی صحيح از آن فرصت‌ها مي‌تواند فرد را به موفقيت و قله‌هاي افتخار و ترقي رهنمون و هدايت نموده و زندگي او را كاملا دگرگون نمايد. چنان كه عدم استفاده از آن فرصت‌ها مي‌تواند انسان را گرفتار روزمرگي، عقب‌ماندگي، تنبلي، خمودگي و عادت به وضعيت كنوني نموده و در نتيجه موجب تنزل شديد موقعيت او شده و قدرت جسارت، قاطعيت و ريسك‌پذيري را از وي سلب نمايد و اين دقيقا به مفهوم واقعي نشان‌دهنده‌ی تفاوت افراد معمولي از افراد موفق مي‌باشد. زيرا افراد موفق هميشه به گونه‌اي زندگي مي‌كنند كه از وضعيت موجود خود راضي نبوده و به آن عادت ندارند و پديده‌اي به نام «رضايت از زندگي» و عادت به آن، موجب «ماندن» در آن وضعيت شده و قدرت ايجاد «تغيير» و «تحول» را از فرد سلب نموده و مانع موفقيت و ترقي انسان خواهد شد.
در زندگي افراد موفق، از آن‌جا كه چيزي به نام «وضعيت مطلوب» وجود ندارد، هر فرآيندي مي‌تواند فرصتي باشد براي رسيدن به وضعيت «ايده‌آل‌تر»؛ اما گاهي فرصت به فرد موفق چشمك مي‌زند و او را همانند افراد معمولي به سوي خود فرامي‌خواند، اما در مواردي نيز و در بيش‌تر موارد، افراد موفق خود به دنبال ايجاد فرصت‌هاي مناسب بوده يا آن را ايجاد مي‌كنند و طبيعي هم است كه به همين دليل اين افراد فرصت‌هاي بسياري براي موفقيت مي‌يابند و از آن‌جا كه بيننده‌ی دقيق، شنونده‌ی كامل و تحليل‌گر ماهر بوده و داراي افكار منظم، روابط مفيد و شهامت بالا مي‌باشند، از توان و قدرت ايجاد و فراهم‌آوري فرصت نيز برخوردار مي‌باشند و مي‌توانند شرايط را به گونه‌اي تحليل نمايند كه حتا بدترين حوادث و اتفاقات نيز براي آنان به بهترين فرصت‌ها تبديل شود.
از جهت ديگر و يك منظر ديگر نيز مي‌توان به مسئله‌ی فرصت‌ها و غنيمت دانستن آن‌ها توجه كرد و آن ارزش قايل شدن و بها دادن به لحظه لحظه‌ی زندگي و عمر انسان است؛ زيرا هر‌لحظه و ثانيه‌ی زندگي و عمر انسان يك فرصت است كه اگر از آن استفاده نشود، مي‌گذرد و از دست مي‌رود و تكرار نشدني است. پس بايد به تمامي لحظات زندگي همانند فرصت‌هاي گران‌بها و ارزش‌مند نگاه كرد و از آن‌ها به‌خوبي بهره گرفت و استفاده كرد و در اين ميان، نبايد بهترين و مفيدترين زمان عمر را كه ايام جواني انسان است، به‌راحتي تلف كرد و از بين برد كه جبران آن در ايام ميان‌سالي و پيري بسيار سخت و البته غير‌ممكن مي‌باشد. چنان كه روش افراد موفق و كامياب نيز همواره استفاده‌ی بهينه از جواني و جهد و كوشش و تلاش مستمر و پيگير در اين ايام مي‌باشد.
آنان مي‌دانند و نيك هم مي‌دانند، آن‌چه كه در جواني فراگيرند و بياموزند، در ايام ديگر موجب توان‌مندي و موفقيت آنان خواهد شد و استفاده از ايام جواني احتمال و درصد موفقيت را بسيار بيش‌تر خواهد كرد و حتا موجب «كاميابي» و نام‌آوري زودرس و سريع افراد شده و بهروزي، سعادت و خوش‌بختي را تا حدودي ضمانت خواهد كرد. بزرگان و نام‌آوران الگو و نمونه‌ی بي‌نظيري براي ما به شمار مي‌آيند و روش آنان، مي‌تواند براي ما نيز موفقيت به همراه آورد. روش آن‌ها در استفاده از لحظات زندگي و عمر و خصوصا جواني نيز، يكي از درس‌هاي بزرگي است كه ما بايد آن را فراگرفته و همواره خود به آن عمل نماييم و هم ديگران و به‌خصوص فرزندان‌مان را نسبت به آن كوشا و جدي بارآوريم.
تارله اشاره مي‌كند:
«… در اين سنوات [جواني] خط بارزي در خصوصيات روحي ناپلیون به چشم مي‌خورد و آن تسلط كامل عقل و اراده بر اميال و هوس‌هاي اوست. هميشه تا به حد سيري غذا نمي‌خورد، از مردم و از مصاحبت زنان گريزان است، از هر‌نوع تفريحي اجتناب مي‌ورزد، بدون احساس خستگي كار مي‌كند و كليه‌ی ساعات فراغت بعد از خدمت را صرف مطالعه‌ی كتب مي‌كند…»
لارسون مي‌نويسد:
«اديسون همه‌وقت با پشت‌كار حيرت‌انگيزي به فعاليت‌هاي علمي و تجربيات خود ادامه مي‌داد و بعضي اوقات تا بيست ساعت از شبانه روز را به كار مي‌گذراند و غالبا مي‌گفت: «كارم زياد است و عمر كوتاه، بايد عجله كنم».
«… هر يك از آنان در مقطعي از زندگي، پل‌هاي پشت سر خود را خراب كرده و راه هرگونه بازگشتي را بسته‌اند. در حقيقت آن‌ها دست رد بر سينه‌ی درآمدها و مزاياي تضمين شده و مستمر زده‌اند و تمام دست‌مايه‌ی زندگي خود را مصرف كاري كرده‌اند كه آينده‌ی مبهم و مجهولي را در پي داشته و مي‌توانسته به تباهي كامل زندگي آنان بينجامد…»
پويسانت به شعارهاي اصلي هيلتون كه ضامن موفقيت وي به شمار مي‌رفتند اشاره مي‌كند:
«بيزاري از اتلاف پول و فرصت و كار بي‌ثمر. به عبارت ديگر، همه‌ی اين‌ها را طلا فرض كن و بكوش كه اين معادن طلا را به دست آوري».
فرصت‌ها را دريابيد؛ زيرا آن‌ها چون ابر در گذرند و تجربه‌ی زندگي بزرگان، خاطرات، گفته‌ها و عمل‌كرد آن‌ها گوياي اين واقعيت بزرگ است كه: «رمز موفقيت انسان در گرو استفاده از فرصت‌ها مي‌باشد».
پويسانت: «… اگر فرصتي از دست برود، فرصت ديگري به دست مي‌آيد؛ اما اگر هر‌بار دچار ترديد شويد، تك تك فرصت‌ها را از دست خواهيد داد. به خاطر داشته باشيد كه شما تنها شركت كننده‌ی اين مسابقه نيستيد… اگر فرصت خوب و مطلوبي در اين مسابقه به دست آيد، ديگران هم با شتاب خود را براي رقابت آماده مي‌كنند. طبيعي است كه با ظهور هر‌فرصتي، نمي‌توان بي‌درنگ همه جوانب آن را ديد و سنجيد و تا بياييد به طور كامل از كم و كيف آن آگاه شويد و بر‌آن احاطه كامل پيدا كنيد، ديگران فرصت‌ها را از چنگ‌تان ربوده‌اند».