منبع: نیویورک تایمز
برگردان: حمید مهدوی
با وجود نگرانی‌های روز‌افزون نسبت به خروج نظامی‌های ایالات متحده‌ی امریکا در سال آینده از افغانستان و تلاش برای بمب‌گذاری قنسول‌گری هند در 3 ماه آگست در جلال‌آباد، گمانه‌زنی‌ها درمورد این که آیا هند استراتژی خروج از افغانستان را روی دست خواهد گرفت یا این که با خطرات مقابله کرده و نفوذش در افغانستان را گسترش خواهد داد، افزایش داده است.
مقام‌هایی که در این‌جا اقامت دارند، پیوسته با تهدید حملات مواجه‌اند. در حمله بر سفارت هند در کابل در سال 2008 چهار مقام هندی جان‌شان را از دست دادند، حمله‌ای که مسئول آن شبکه‌ی حقانی خوانده شد، شبکه‌ای که فرقه‌ای از گروه طالبان محسوب شده و گفته می‌شود که با شبکه‌ی استخباراتی پاکستان رابطه‌ی نزدیکی دارد.
با وجود این همه خطرات، بسیاری از مقام‌ها باور دارند که هند باید در افغانستان بماند و با نفوذ پاکستان در این کشور مقابله کند و از کابوسی که در آن شبکه‌ی استخباراتی و ارتش پاکستان بعد از سال 2014 از افغانستان به عنوان پایگاهی برای آموزش ملیشه‌ها و استفاده از این ملیشه‌ها برای حمله به خاک هند استفاده خواهند کرد، جلوگیری کند.
امار سینها، سفیر هند در افغانستان در محراق عملیات‌های هند در این کشور قرار دارد، او در رشته‌ی اقتصاد تحصیل کرده و بیش از سه دهه در وزارت خارجه‌ی این کشور فعالیت کرده است. وی هنگام سفر جاکت ضد‌‌گلوله بر تن می‌کند و در پاسخ به سوالی که چه مدت از این جاکت استفاده کرده است، می‌خندد و چیزی نمی‌گوید.
یک هفته بعد از حمله بر قنسول‌گری هند در جلال‌آباد، امار سینها در مصاحبه‌اش گفت که هند در زمینه‌ی خروج این کشور از افغانستان هیچ‌برنامه‌ا‌ی روی دست ندارد و این کشور از طریق فعالیت‌های اقتصادی، کمک‌های توسعه‌ای و کمک در زمینه‌ی معارف بر توسعه‌ی قدرت نرمش در افغانستان متمرکز خواهد شد.
او با پذیرایی از مهمانان با چای و میوه‌ی خشک در خانه‌اش در کابل، در مورد آینده‌ی حضور هند در افغانستان و امنیت شهروندانش در افغانستان صحبت کرد.
پرسش: نگرانی در مورد اوضاع امنیتی بعد از خروج امریکاییها از افغانستان در سال آینده اوج گرفته است و گفته می‌شود که بعد از 2014 هندی‌ها در افغانستان به شکل فزاینده‌‌ای مورد حمله قرار خواهند گرفت. آیا این نگرانی‌ها به‌جایند؟
پاسخ: هندی‌ها امروزه هم با تهدید مواجه‌اند و من فکر نمی‌کنم که با خروج امریکاییها از افغانستان، تهدیدها افزایش یابند. هندی‌های زیادی هستند که با شرکت‌های امریکایی در پایگاه‌های این کشور کار می‌کنند و تعداد زیادی هم با سازمان جهانی مصروف فعالیت هستند، پس اگر فعالیت‌های این سازمان در افغانستان کاهش یابند، مسلما تعداد هندی در افغانستان کاهش خواهد یافت، البته سفارت هند در افغانستان گشوده خواهند ماند.
اما سناریوی هرج و مرج و اوضاع غیر‌قابل مدیریت، ابزار سیاسی است که در رقابت‌ها به کار برده می‌شود. من شخصا این سناریو را تأیید نمی‌کنم و گمان نمی‌کنم دولت هند به این سناریو باور داشته باشد، سناریوی محشر بعد از 2014.
پرسش: آیا هند چشم به‌راه است و منتظر است که دیگران چه رویکردی را در پیش خواهند گرفت؟
پاسخ: نخیر. ما چشم به‌راه چه باشیم؟ ما پیوسته اوضاع را تحت نظر داریم. به گونه‌ی مثال، اگر در بند سلما «بند برق آبی‌ای که توسط دولت هند در ولایت هرات تمویل شده است»، بندی که ما اعمار کرده‌ایم و در آن‌جا حضور داریم، وضعیت امنیتی بدتر شود، این امر بر حضور هندی‌ها در این منطقه تأثیر خواهد گذاشت.
آن وقت ما تصمیم خواهیم گرفت که چه کنیم. آیا امنیت را بیش‌تر سازیم؟ آیا تعداد کارمندان را کاهش دهیم؟ در این مورد هنوز تصمیم و اضحی وجود ندارد. آن گونه نیست که اگر بمب بعدی منفجر شود، ما هم ناپدید شویم؛ فکر نمی‌کنم سیاست دولت هند این باشد.
پرسش: گمانه‌زنی‌هایی در مورد افزایش یا کاهش حضور اقتصادی هند بعد از خروج امریکاییها وجود دارد. آیا حضور اقتصادی هند افزایش یا کاهش خواهد یافت؟
پاسخ: یکی از راه‌های توسعه‌ی نفوذ، ادامه‌ی کمک‌ها‌ست. دولت هند همین اکنون اعلان کرده است که نسبت به افغانستان متعهد خواهد ماند. خروج از افغانستان در گزینه‌های ما شامل نیست، پس مطمئنا ما متعهد خواهیم ماند. سرمایه‌گزاری‌های خصوصی بستگی به چگونگی اوضاع آینده دارد. ما تعداد زیادی را می‌بینیم که مصروف تجارت هستند و ما دوست داریم تجارت به سرمایه‌گزاری‌ها تبدیل شود.
پرسش: دومیلیارد دالری که هند به افغانستان تعهد کرده بود، چه مبلغ آن مصرف شده است؟
پاسخ: خوب این چیزی است که ادامه دارد. ما نگفته بودیم که 2 میلیارد دالر را در یک روز به مصرف می‌رسانیم. پروژه‌های جاری نزدیک به یک میلیارد دالر ارزش دارند. بعضی از پروژها مانند اعمار ساختمان پارلمان و بند سلما پر‌هزینه هستند تا تکمیل این پروژه‌ها پول زیادی به مصرف خواهد رسید. بعد از تکمیل این پروژه‌ها منابع مالی مطابق به خواست دولت افغانستان با تعیین اولویت‌ها مصرف خواهند شد.
پرسش: آیا کمک‌ها از مرز 2 میلیارد دالر فراتر خواهند رفت؟
پاسخ: بلی. فکر نمی‌کنم که برای کمک هند به افغانستان حدی تعیین شده باشد.
پرسش: آیا جلب سرمایه‌گذاران هندی در افغانستان مشکل بوده است؟
پاسخ: بهتر است بگوییم که جلب سرمایه‌گذاری خصوصی در افغانستان خیلی آسان بوده است. ما جریان‌های بزرگ سرمایه‌گذارانی را شاهد بوده‌ایم که در افغانستان سرمایه‌گذاری کرده‌اند. اتحادیه‌ی اتاق‌های تجارت و صنایع هند و هم‌چنین کنفدراسیون صنعت هند هردو در زمینه‌ی سرمایه‌گذاری خصوصی هند در افغانستان خارق‌العاده بوده‌اند. این سرمایه‌گذاران در زمینه‌ی منسوجات، سمنت، شال کشمیری، صنعت استخراج سنگ مرمر و… سرمایه‌گذاری کرده‌اند. نقش ما این است که در فعل و انفعالات آن‌ها سهولت ایجاده کرده و به آن‌ها کمک کنیم تا شرکای خوبی بیابند.
پرسش: آیا پاکستان بر حضور اقتصادی هند در افغانستان تأثیر‌گذار بوده است؟
پاسخ: به نظر می‌رسد که سیاست‌های پاکستان در مورد هند (در مورد حضور هند، در مورد کمک به توسعه‌ی اقتصادی و در مورد حضور تجاری ما) بر جنون استوار است و من فکر می‌کنم که این سیاست‌ها همه در مسیر نادرستی قرار دارند.
پرسش: آیا زندگی در این‌جا برای شما ترس‌ناک است؟
پاسخ: نه. ببینید ما پیوسته با تهدید مواجهیم و منبع این تهدیدها را می‌شناسیم. ما استخبارات داریم و با حکومت محلی‌ای در ارتباط هستیم که با ما بسیار همکار است. بلی، تهدیدها وجود دارند، اما این بدان معنا نیست که ما می‌ترسیم و مسلما سفارت هند دوست ندارد خود را پس بکشد، چون این کار به اهداف حضور ما در این‌جا ضربه می‌زند. چون این کار ارزان‌ترین پیروزی‌ای است که می‌توانید به دشمن‌تان بدهید. اما آیا من بیرون رفته و گولف بازی می‌کنم؟ نه. مطمئنا من خطرات بی‌مورد را قبول نمی‌کنم.