بسم‌الله تابان، دانشجوی فوق لیسانس در دانشگاه ملی قزاقستان
قزاقستان یکی از بزرگ‌ترین کشورهای محاط به خشکه‌ی جهان است که در آسیای میانه موقعیت دارد. این کشور از شمال با روسیه، از شرق با چین، از جنوب‌شرقی با قرغیزستان، از جنوب با ازبکستان و از جنوب غربی با ترکمنستان همسایه است. سواحل شمال‌شرقی دریای خزر در خاک این کشور قرار دارد.
وسعت قزاقستان ۲۷۱۷۳۰۰ کیلومتر مربع (بیش از سه برابر ترکیه یا پاکستان) است و حدود ۲۰ درصد آن در سوی غربی کوه‌های اورال قرار گرفته و به لحاظ جغرافیایی بخشی از آن در اروپا است. البته قزاقستان معمولاً یک کشور آسیایی گفته میشود.
قزاقستان دارای 14 ولایت است و پایتخت آن شهر آستانه در ولایت آکمولینسکیا در شمال‌شرقی این کشور قرار دارد. این شهر یکی از زیباترین شهرهای قزاقستان نیز به شمار می‌آید که دارای زمستان سرد و بادخیز میباشد. تا سال 1998 پایتخت قزاقستان شهر آلماتی در جنوب‌شرق بود، براساس تصمیم رییس جمهور و دولت قزاقستان، بیش‌تر به دلایل سیاسی، به آستانه انتقال یافت.
در این کشور براساس آمار‌های ارائه شده در حدود 17 میلیون نفر زندگی نموده که براساس وسعت جغرافیایی آن در هر کیلومتر 6 نفر زندگی میکند. زبان رسمی این کشور قزاقی است و زبان روسی به عنوان زبان رسمی و در درجه‌ی دوم و روابط بین‌المللی استفاده میشود. اکثریت مردم قزاقستان به زبان روسی نیز بلدیت دارند. در دانشگاه‌های این کشور نیز به زبان‌های قزاقی و روسی تدریس میشود.
قزاقستان بعد از حدود 150 سال زیر سلطه‌ی روسیه در 15 اکتوبر 1991 به عنوان یک کشور مستقل عرض اندام نمود و تا آن سال جزو 15 جمهوری اتحاد جماهیر شوروی محسوب می‌گردید.
برای اولین بار شهروندان قزاقستان در روز اول دسامبر 1991 برای گزینش رییس جمهوری خویش پای صندوق‌های رای رفتند که براساس آن نور سلطان نظربایف که اسم مکملش نور سلطان آبیشولی نظربایف میباشد و قبل از استقلال نیز رییس جمهور جمهوری سوسیالستی قزاقستان که بخشی از روسیه‌ی وقت بود، ایفای وظیفه می‌نمود.
رییس جمهور نظربایف در سال ۱۹۴۰ در شهر چمولگان در جمهوری شوروی سوسیالیستی قزاقستان به دنیا آمد و در ۱۹۸۹ به مقام سردبیر اول حزب کمونیست رسید و در سال بعد رییس جمهور آن نظام شد. وی تاهنوز در این کشور براساس انتخابات و آرای مردم سمت ریاست جمهوری را برعهده دارد.
امسال دومین سال است که از روز رییس جمهور در قزاقستان با حضور همه‌ی مردم در مراکز شهرها و محلات اطراف به طور باشکوه تجلیل میشود. در شهر الماتی از چند روز قبل آمادگی برای برگزاری هر‌چه باشکوه این مراسم اتخاذ گردیده و دیروز یک‌شنبه (اول دسامبر) سر ساعت 9 صبح مراسم باشکوهی با سخنرانی، کنسرت موسیقی و رقص و پایکوبی ده‌ها مرد و زن قزاقی برگزار میشود. این مراسم در میدان بزرگی به اسم میدان جدید (نوی پلوشیت) که در نزدیکی دفتر والی آلماتا موقعیت دارد، برگزار میشود. در بسیاری از کشورها، از جمله ترکیه و آمریکا نیز از این روز تجلیل میشود، که در تعدادی از این کشورها روز تولد اولین رییس جمهور و در تعداد دیگر آن روز اولین انتخابات ملی‌شان به احترام آرای ملت‌شان تجلیل میشود و ادارات به‌طور رسمی تعطیل می‌باشند.
آن‌چه من از قزاقستان برداشت نمودم، این است که مردم و دولت این کشور برای پاسداری از ارزش‌های ملی‌شان نهایت سعی می‌نمایند. برای هر مناسبت، خصوصا در دانشگاه‌ها و مکاتب مراسم باشکوهی برگزار میشود. به فرهنگ و زبان‌شان نهایت احترام را دارند. با آن‌که 150 سال زیر سلطه‌ی روسیه قرار داشته و تقریبا بسیاری برنامه‌های سیاسی و فرهنگی‌شان براساس رسوم روس‌ها تبیین و تغییر یافته‌اند، بعد از کسب استقلال مسئولان و شهروندان این کشور نهایت سعی‌شان را می‌نمایند تا فرهنگ و زبان قزاقی را به درجه‌ی اعلای آن برسانند.
هر خارجی که برای اولین بار به قزاقستان سفر میکند، بدون شک این کشور را یک کشور نهایت آرام با مردمان مهربان می‌یابد. مردم قزاقستان (قزاق، روس، وایغور و…) همه دارای حقوق و مسئولیت‌های مساوی و نیز در وطن‌دوستی خویش نیز از هم‌دیگر کمی ندارند.
قزاقستان می‌تواند یکی از بهترین گزینه‌ها برای داشتن روابط حسنه با مردم و کشور ما باشد. ما با اکثریت مردمان این کشور دارای دین و فرهنگ و حتا از لحاظ خونی در ارتباط هستیم. بهتر خواهد بود تا زمام‌داران ما با در نظرداشت مسایل فوق و نیز از لحاظ اقتصادی و منابع فراوان اقتصادی که در این کشور، به‌ویژه مواد اولیه‌ی زندگی؛ مانند گندم، آرد، نفت و گاز و نیز برق روابط نیک و حسنه داشته باشیم.
