اطلاعات روز: شماری از بازماندگان کشتارهای گروهی حکومت‌های کمونیستی در افغانستان روز جمعه (19 قوس) با رفتن به پولیگون پلچرخی کابل از حکومت خواستند که ناقضان حقوق بشر را عفو نکند.
حبیب رهیاب، رییس نهاد بازماندگان قربانیان افغانستان میگوید: «ما همیشه گفته‌ایم که قربانیان در حکومت‌های افغانستان فراموش شده‌اند و کسی به فکر عدالت‌دهی به این فامیل‌ها نشده است. باید تمامی کسانی که شکنجه شده‌اند و سپس به شکل بی‌رحمانه‌یی در این قبرهای دسته‌جمعی انداخته شده‌اند، احترام شوند و عاملان این جنایت‌ها به سزای اعمال‌شان برسند و یا هم در تاریخ از آنان به بدی یاد شود.»
در پولیگون پلچرخی کابل در سال‌های 1357 و 1358 بیش از پنج هزار تن از سوی اداره‌ی اگسا یا سازمان استخباراتی افغانستان پس از شکنجه و تیرباران شدن به گونه‌ی گروهی زیرخاک شدند. نهاد بازماندگان قربانیان افغانستان میگوید که حکومت‌های پیشین و کنونی هرگز در عدالت‌بخشی به خانواده‌های قربانیان جدی نبوده‌اند.
نام های این پنج هزار تن، سه سال پیش از سوی کشور هالند فاش شد. اطلاعاتی که از نزد شخصی به نام امان الله به‌دست آمده بودند.
ادامه‌ی فرهنگ معافیت از دیگر نگرانی‌های این خانواده‌ها است. آنان هر گونه گفت‌وگوی صلح را با مخالفان مسلح دولت بدون عدالت‌بخشی به قربانیان خشونت‌ها، بی‌معنا می‌دانند.
عبدالخالق آزاد، یکی از زندانیان حکومت حفیظ الله امین میگوید: «در آن زمان حتا کودکان هم شکنجه می شدند و پیرمردهایی را من در زندان با خود دیدم که سواد نداشتند اما آنان را به اتهام توطئه و بر اندازی نظام آورده بودند.»
در همین حال خانواده‌های قربانیان از حکومت و نهادهای جهانی می‌خواهند تا برای همدردی با خانواده‌های این قربانیان، نبردهای داخلی در کابل، تفاهم‌نامه‌ی صلح با حزب اسلامی حکمتیار را مورد بررسی دوباره قرار دهند و دست‌های پس پرده‌ی حمله‌ها در چهارراه دهمزنگ، زیارتگاه سخی، بلخ، مدرسه‌ی باقرالعوم را مشخص سازند.
