وزارت دفاع ملی از طرحی خبر داده است که بر اساس آن 36 هزار سرباز دیگر موسوم به «نیروهای منطقوی اردوی ملی» در قالب اردوی ملی افغانستان جذب خواهند شد، با این تفاوت که این سربازان از ولسوالی‌هایی که در آن سکونت دارند استخدام می‌شوند و در همان ولسوالی‌ها وظیفه اجرا خواهند کرد.
دولت وزیری سخن‌گوی وزارت دفاع ملی به اطلاعات روز گفت که براساس حکم رییس‌جمهور یک نیروی ۳۶ هزار نفری جدید زیر نام «نیروهای منطقوی اردوی ملی» در قالب اردوی ملی تشکیل خواهد شد.
به گفته‌ی آقای وزیری با شروع سال جدید خورشیدی مرحله‌‌ی استخدام این نیروها عملا آغاز خواهد شد و با اضافه شدن این سربازان تشکیلات اردوی ملی افغانستان به ۱۹۵ هزار نفر خواهد رسید.
وی افرود که سقف جذب این نیروها 36 هزار تن تعیین شده است، اما قطعی و حتمی نیست که شمار این نیروها به 36 هزار نفر برسد: «نظر به نیاز این نیروها جذب خواهند شد. سقف جذب این نیروها 36 هزار نفر تعیین شده است، اما لازم و قطعی نیست که 36 هزار نفر جذب شوند. نظر به شرایط ممکن 10 هزار یا حتی پنج هزار تن کافی باشد.»
هدف از تشکیل این نیروها، تغییر جنگ از حالت دفاعی به تهاجمی، جلوگیری از نفوذ مجدد هراس‌افگنان در ساحات تصفیه شده، ارایه‌ی معلومات از فعالیت‌های هراس‌افگنان به قطعات خاص و تامین ارتباط بین مردم محل و دولت خوانده شده است. نیز این نیروها مکلف‌اند که در مناطق‌شان از تاسیسات دولتی از جمله راه‌های مواصلاتی حفاظت کنند.
به گفته‌ی آقای وزیری براساس اولویت این طرح در ولایت‌های نا‌امنی مثل ننگرهار، هلمند، غزنی، فاریاب، بدخشان، ارزگان و قندز که با تهدید جدی هراس‌افگنی مواجه‌اند، عملی خواهد شد.
از میان ۳۶ هزار سرباز، هفت هزار و ۵۰۰ تن آنان متشکل از کادرهای مسلکی اردوی ملی خواهند بود و ۲۸ هزار و ۵۰۰ تن دیگر جدیدا از ولسوالی‌هایی که در آن سکونت دارند پس از تکمیل معاینات صحی و بررسی سوابق جرمی جذب و در همان ولسوالی و منطقه وظیفه اجرا خواهند کرد. این سربازان سن‌شان باید بین ۲۰ تا ۴۰ سال میباشد. رهبری این نیروها را کادرهای مسکلی وزارت دفاع ملی به عهده خواهند داشت.
معاش این سربازان معادل ۷۵ درصد معاش دیگر سربازان اردوی ملی است. برای شهدا، اسیران، مفقودشدگان و معلولان آنان نیز مثل سایر نیروهای اردوی ملی امتیاز در نظر گرفته می‌شود.
اما آگاهان نظامی به این باور اند که تشکیل چنین نیروهایی نه‌تنها به تامین امنیت کمک نخواهد کرد بلکه امنیت و نظم مناطقی را که در آن مستقر خواهند شد برهم می‌زنند.
عتیق‌الله امرخیل آگاه نظامی معتقد است که تشکیل چنین نیروهایی سبب برهم زدن نظم در جامعه می‌شود و هیچ کمکی به تامین امنیت در مناطقی که در آن مستقر خواهند شد، نخواهد کرد.
وی با اشاره به تشکیل پولیس محلی و نیروهای موسوم به اربکی که به باور وی سبب ایجاد بی‌نظمی در مناطق‌شان شده‌اند، می‌گوید تشکیل نیروهای منطقوی اردوی ملی نیز از این قاعده مستثنا نیست، زیرا این افراد تعلیمات لازم نمی‌بینند: «در میان نیروهای امنیتی افغانستان اردوی ملی نام نیکی دارد. ترس من این است که این نیروها اردوی ملی را بدنام کنند، زیرا آنان تعلیمات لازم نظامی نخواهند دید و این هراس وجود دارد که از وظایف خود سوءاستفاده کننند. دشمنی‌های قبیله‌یی و بین‌القومی به‌وجود می‌آید، از قوانین سرپیچی می‌کنند، سلاح‌ها را می‌فروشند، بر مردم ظلم و با دشمن ارتباط پیدا می‌کنند.»
به‌عنوان نمونه وی از درگیری دو قوم در ولایت غزنی یاد می‌کند؛ درگیری‌یی که یک‌طرف دعوا از پولیس محلی مدد جسته و چند تن از طرف مقابل را کشته است: «حاکمیت قانون هنوز در افغانستان یک مسأله حل‌ناشده است. مسایل قومی و قبیله‌یی خیلی داغ است. وقتی این نیروها در منطقه‌ی خودشان مستقر باشند طبعا از خویشاوندان خود طرفداری می‌کنند و این‌طوری سبب ایجاد بی‌نظمی در منطقه خواهند شد.»
آقای امرخیل پیشنهاد می‌کند که برای تامین امنیت در کشور به‌جای تشکیل چنین نیروهایی، اضافه شدن یک قول‌اردو به‌مراتب بهتر است.
طرح افزایش نیرو در قالب نیروهای منطقوی، در حالی مطرح می‌شود که اخیرا حکومت افغانستان یک بسته‌ی پیشنهادی صلح به طالبان ارایه کرده که بر مبنای آن بدون هیچ پیش‌شرطی از طالبان خواسته شده به مذاکرات صلح حاضر شوند. رییس‌جمهور غنی در دومین دور نشست «پروسه‌ی کابل» اعلام کرد که دولت وحدت ملی حاضر است با گروه طالبان آتش‌بس کند و این گروه را به‌عنوان یک حزب سیاسی به‌رسمیت بشناسد.
جست‌وجوی امنیت در طرح تشکیل نیروهای منطقوی اردوی ملی
