ترجمه

بر اساس نظرسنجی اخیر، اکثریت مردم ترکیه، بیشتر ایالات متحده و ناتو را به خاطر تحریک درگیری، مقصر این جنگ می‌دانند تا روسیه. بخشی از آن به خاطر سال‌ها لفاظی ضد غربی در رسانه‌های کشور است که اغلب توسط خود اردوغان مطرح می‌شود.

این گزارش می‌گوید که توافق صلح بین ایالات متحده و طالبان باعث ایجاد بی‌اعتمادی و عدم اطمینان در میان افغان‌ها شد، تا حدی به این دلیل که بسیاری از بخش‌های آن علنی نشد و حتا با دولت افغانستان به اشتراک گذاشته نشد.

روحیه مقاومت ملی اوکراین هم‌چنین به این معنا است که بیشتر تسلیحات ایالات متحده که به نیروهای محلی منتقل شده برای هدف مورد نظر به‌کار گرفته شده است. در مقابل، فساد و خیانت ]و بی‌کفایتی[ باعث شد که حجم عظیمی از کمک‌های نظامی ایالات متحده به افغانستان، عراق و ویتنام جنوبی از بین رفته و حتا نهایتا به دست نیروهای دشمن برسد.

همان‌گونه که عواقب بحران اوکراین نشان داد، چین و ایالات متحده هر دو با یک‌دیگر در رابطه‌ای گرفتار مانده‌اند که هیچ نشانی از اعتماد در آن به چشم نمی‌خورد؛ رابطه‌ای که در آن کانال‌های ارتباطی بسته‌اند و فرصت‌ برای همکاری در آن بعید است. این رابطه‌ی متلاطم به احتمال زیاد در آینده وخیم‌تر خواهد شد.

ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه‌ی امریکا روز سه‌شنبه در جریان یک نشست مطبوعاتی گفت: «هنوز خیلی زود است که در مورد نتایج انتخابات فیلیپین یا تأثیری که ممکن است بر روابط ]ما[ داشته باشد، اظهار نظر کنیم، اما ما مشتاقانه منتظر تجدید همکاری ویژهی خود و همکاری با دولت جدید مانیل هستیم.»

از یک‌سو بلاروس تحت تأثیر تحریم‌ها قرار گرفته و به رکود کشیده شده و در نتیجه به مدار روسیه نزدیک‌تر شده است. از سوی دیگر، رژیم بلاروس یک‌بار دیگر به دنبال ایجاد تعادل نسبت به غرب است و سعی می‌کند این بحران را به نفع خود تغییر دهد.

نویسنده: توماس بی. ادسال جنیفر اسکیوبا، استاد مطالعات بین‌الملل در کالج رودز، در کتاب جدید خود با عنوان «۸ میلیارد...

اگرچه واکنش‌های سیاسی به حمله به اوکراین قابل درک است، جعبه‌ی پاندورا، حاوی پیامدهای ناخواسته‌ی بالقوه، اکنون باز شده است. این بدان معناست که اقدامات امروز غرب می‌تواند بهترین سلاح‌های اروپایی و امریکایی را در آینده در اختیار افراط‌‌گرایان قرار دهد، موج جدیدی از تروریسم داخلی را راه‌اندازی کند.

هم‌زمان با افزایش تنش‌ها در ماه جاری، طالبان نیروی هوایی پاکستان را به انجام حملات هوایی بی‌سابقه در خاک افغانستان متهم کرد که حاکی از جبهه‌گیری جدیدی است که اصطکاک بین دو کشور را بیشتر می‌کند.

به گفته‌ی پاتنود، در تابستان ۱۹۲۲، امریکا به ۱۱ میلیون شهروند شوروی در روز غذا می‌رساند. کمک‌های غذایی نیز نوعی از قدرت نرم بود، تا به قول او به روس‌ها «ماهیت سخاوت‌مندی سرمایه‌داری» را نشان دهد.

تحقیقات نشان داده که تحریم‌ها در حدود ۴۰ درصد مواقع تغییرات معناداری در رفتار [کشورها] ایجاد کرده‌اند. تحریم‌ها، بدون گفت‌و‌گو در مورد گام‌هایی که برای رفع آن‌ها باید برداشته شود، بعید است که منجر به بروز تغییر شود.