ځايي اوسېدونکي تور پورې کوي، چې د ځنګله ونې د سیمه ییزو طالبانو په ملاتړ پرې کېږي او د هېواد نورو ولایتونو او حتی د ډېورنډ کرښې هغې غاړې ته قاچاق کېږي.
ارزګان کې د طالبانو د قومونو او قبايلو چارو امريت مسوولین وايي، چې په تېرو شاوخوا ۱۷ مياشتو کې دغلته ۵۸ دښمنۍ د قومي مشرانو لخوا په دوستۍ بدلې شوي دي.
کونړ مېشتي شاعران وايي، د دغه ولایت طالب چارواکو په زور اړ کړي، چې په خپلو مشاعرو او شعرونو کې د طالبانو د رژیم ملاتړ او د دوی کړنې وستايي.
کندهار کې یو شمیر سوالګر اقرار کوي، چې په سوال کولو روږدي شوي او لاس ترې نه شي اخیستلی، ځکه په خبره یې چې یو اسان کار ورته زیاته ګټه په لاس ورکوي.
د لکڼو، چرګوټي، غازي اباد، تريزو، هارون خېلو، بټۍ تاڼې، تنګي، خلبيسات، علي شير، نادرشاه کوټ او سوراک هغه روغتيايي مرکزونه دي چې روغتيايي خدمات نه لري او خلک يې د فعالېدو غوښتنه کوي.
ولسي خلک د طالبانو له حکومت غوښتنه کوي، چې د خیریه بنسټونو له لوري د بشري مرستو د ویش په برخه کې دې د فساد مخنیوي لپاره له اړمنو کورنیو سره کېدونکې مرستې د یوه منظم میکانیزم له مخې ووېشل شي.
تېرو جګړو د سویل د نورو ولایتونو ترڅنګ ارزګان کې هم له ډیرو کورنیو سرپناه اخیستې، چې دا مهال د اوسیدو ځای نه لري او د کمرزوي اقتصاد له کبله حیران دي چې سرپناه څنګه برابره کړي.
هلمند کې کروندګر وایي، طالبانو یې د کوکنارو کښتونه په زور سره مات کړي، خو په خبره یې ترڅو پورې چې بدیل کښت ورته نه وي پيدا شوی تسلیم به نه شي او په پټه او ښکاره به د تاریاکو کرلو ته دوام ورکړي.
د افغانستان د حکومت تر ړنګېدو وروسته پکن هڅه وکړه چې له طالبانو سره د خپل تعامل او اړيکې کچه زياته کړي او تر اوسه يې د وزارت په کچه د طالبانو د لوړپوړو پلاوو کوربتوب کړی دی.
په تېرو شاوخوا درې کلونو کې د نجونو پرمخ د ښوونځیو او پوهنتونونو تړل کېدو له کبله ګڼو کورنیو په خوست، پکتیا او لوګر کې خپلې نجونو دیني مدرسو کې شاملې کړي او له همدې امله د مدرسو بازار ګرم دی.