اطلاعات روز: د هالنډ د بهرنیو چارو وزیر کاسپر ولد کامپ وایي، چې په افغانستان کې ښځې او نجونې په...
په دې لیکنه کې غواړم چې په افغانستان کې د شاه امان الله له دورې څخه تر نن ورځې پورې د ښځو تاریخ او فعالیتونو په اړه وغږېږم، او وښیم چې افغان میرمنو د خپل هیواد له سیاسي، اقتصادي، کلتوري او ټولنیزو لوړو ژورو سره څه ډول تطابق کړی.
د اعتراضي خوځښتونو ايتلاف ويلي، چې دا غږونه د افغانستان د ښځو واقعي اواز نه دی او «کومه ښځه چې پر انساني کرامت باور ولري له يوې تروريستې ډلې سره د خبرو او تعامل وړانديز نه کوي».
په سرپټو او پټو ځايونو کې اعتراضي غونډې، د ښار پر ديوالونو د انځورونو او اعلاميو لګول، په رسنيو کې د چادري اغوستو ښځو د نڅا ويډيو خپرول، نقاشي او... هغه نوي تکتيکونه دي چې معترضې ښځې کار ترې اخلي.
طالبان د ښځو په تړاو د بشري حقونو تر ټولو بنسټيز قواعد چې په مهمو نړيوالو اسنادو کې راغلي او د نړۍ اکثريت هيوادونو منلي او افغانستان هم د دې اسنادو غړيتوب لري، نقض کوي.
دوجاریک زياته کړې چې د دوحې د غونډې موخه داده چې د يوې همغږې او ساختاري تګلارې له لارې طالبان له نړيوالې ټولنې سره تعامل ته وهڅول شي او دا د افغانستان په ګټه دي.
ښځه نه يوازې دا چې د خپل ځان په اړه واک نه لري، له دې سره – سره له ځينو هغو حقونو هم بې برخې ده چې په عرفي او کلتوري توګه پرې اعتراف کېږي.
د طالبانو وياند ليکلي: «د افغانستان د وضعیت په اړه د ریچارډ بېنټ راپور د همداسې پروپاګند برخه ده چې له حقایقو سره سر نه خوري.»
ګوتريش ليکلي: «موږ بايد هيڅکله هم د ښځو او نجونو پر حقونو د بې مخينې او سيسټماټيکو بريدونو پر وړاندې چوپ نشو.»
ده زياته کړې، چې په افغانستان کې ښځې او نجونې له ټولنيز ژوند څخه حذف شوي او په ډېری ځايونو کې يې جنسي او د حاملهتوب حقونه شاته غورځول شوي دي.