د اسمار ولسوالۍ اوسېدونکي شکایت کوي، چې د طالبانو حکومت د نه پاملرنې له امله لاهم د ژوند له لومړنیو آسانتیاوو بې برخې دي، چې له امله یې له ګڼو ستونزو سره لاس او ګرېوان دي.
د مرضیه په نامه یوه بله افغان خبریاله چې د طالبانو د حکومت له راتګ ورورسته پاکستان کې د کډوالۍ ژوند تیروي وایي، د پاکستاني پولیسو له لوري نیول کیدل، د ویزو نه تمدید، بهر ته د تګ کېسونو پر وخت نه څیړل او د بد اقتصادي وضعیت له امله زیاتره خبریالان له روحي ستونزو سره مخ شوي دي.
د کندهار پوهنتون مسوولين بیا وایي، د طالبانو له بيا واک ترلاسه کولو وروسته په ټول هيواد کې د انکشافي کارونو د درېدو لهامله نه دي توانيدلي چې پوهنتون کې شته ليليې د ۳۰ سلنې پاتې کار له امله پرانيزي او محصلينو ته پکی ځای ورکړي.
د نوموړي په وینا چې د نورو ستونزو ترڅنګ په همدې لاره ډېری وخت وخیم ناروغان ګردېز ته له رسېدو وړاندې ساه ورکوي.
د نورستان د مرکز پارون او لېرې پرتو ولسوالیو اوسېدونکي شکایت کوي، چې وروستیو ورښتونو او سیلابونو له امله له ګڼو ستونزو سره مخ دي، چې په دې برخه کې د طالبانو پر کم کارۍ نیوکې لري.
نوموړي زیاته کړه، چې ایران د افغانستان ګډ سیندونو باندې تر ٦٠٠ پورې بندونه جوړ کړي، خو افغانستان کې يواځې ٤ بندونه پرهمدې اوبو د جوړیدو په حال کې دي .
يوه محصله چې د ايټاليا هيواد بورس يې تر لاسه کړی دی، وايي چې د تحصيل د دوام لپاره يې ډېرې خوارۍ کښلې دي خو نه ده توانيدلې چې له بورسه ګټه واخلي.
د لغمان اوسیدونکی حجت خان چې تازه له پاکستان څخه د خپلې کورنۍ سره راګرځیدلی وایي، پاکستان کې یې خپل څاروي او د کور نور وسایل په نیمه بیه پلورلي او هیواد ته خالي لاس راستون شوی دی.
د چهاربران یوه اوسېدونکي جان محمد اطلاعات روز ته وويل، چې په سيمه کې يې ماشومان زده کړو ته د نه لاسرسي ترڅنګ ښوونځي، مسلکي ښوونکي او درسي کتابونه نه لري او لاهم ډیرې نورې نیګړتیاوې شته چې نه دي پوره شوي.
عبدالمنان وايي سل سلنه معلول دی، خو له هغو امتيازاتو بې برخې دی، چې له معلولينو د ملاتړ په قانون کې راغلي دي:«ما له دولت څخه نه ځمکه اخیستې او نه بل څه. يو يا دوه لاسونه يا يې دواړه پښې پرې شوې وي، دولت وايي چې تاسو د معلوليت د تثبيت اسناد نلرئ. اسناد يې خپله ورک کړي دي.»