خانم بشیر و خانم حسینعلی میگویند از سه روزی که بشیر، حسینعلی، شریف و خادم را طالبان بردهاند، آنان هیچ خبر و آدرسی ندارند. آنان از طالبان میخواهند که به پیمان عفو عمومیشان احترام بگذارند و شوهرانشان را به سلامت آزاد کنند.
این مرد ۶۰ ساله خداداد نام دارد و به گفتهی منبع، او در فرماندهی امنیه طالبان در ولسوالی خدیر زندانی است.
منبع گفت که برادر خداداد در حکومت پیشین، کارمند ریاست امنیت ملی بوده است.
گفتنی است که منابع در خوست دیروز از کوچاجباری چندین خانواده از روستاهای دره «ده» و «کهزر» توسط طالبان خبر داده بودند.
پیش از این هم ادعاهایی دربارهی کوچاجباری ساکنان دره انداربهای بغلان توسط طالبان وجود داشت.
شاهدان این رویداد میگویند که طالبان در جریان بازداشت این فرمانده پیر را لتوکوب و شکنجه نیز کردهاند.
بستگان عثمان قوماندان میگویند که این فرمانده در جریان حکومت ۲۰ سال گذشته هیچ مسئولیت نظامی نداشته است.
اخیرا روزنامهی امریکایی نیوریارک تایمز هم وعدهی طالبان مبنی بر عفو عمومی را یک «ادعای دروغ» خوانده و گفته است که طالبان از اعلام عفو عمومی بهعنوان بهانه و بهدامانداختن نظامیان پیشین استفاده کردهاند.
یک منبع به روزنامه اطلاعات روز گفت که این دو نفر پس از چاشت روز دوشنبه (۲۶ ثور) زمانی که از ولسوالی کران و منجان به ایلاقهای «شیوه» میرفتند، در سرحد ولایت نورستان به قتل رسیدهاند.
یکی از نزدیکان نصرالدین امروز (شنبه، ۱۴ جوزا) در پیامی به اطلاعات روز گفته است که او اواخر هفتهی گذشته توسط فرماندهی امنیه طالبان در ولسوالی سالنگ بازداشت شده است.
یک منبع که خواست هویتاش فاش نشود، افزود که پدر این سرباز توسط حوزه طالبان در «ورکک» ناوهمیش بازداشت شده و از او چهار قبضه کلاشینکوف و دو قبضه تفنگچه و دو صندوق گلوله خواستهاند.
این منبع گفت که نیروهای طالبان در تاریخ چهارم جوزا عبدالرحمان سالنگی را از محفل عروسی یکی از دوستانش در ساحهی «پروان۳» حوزهی چهارم امنیتی شهر کابل بازداشت کردهاند.
بهگفتهی منبع، رحمتالله نه تنها در جریان وظیفه با کسی دشمنی شخصی نداشته، بلکه کارت تسلیمی به طالبان را نیز با خود داشته است. رحمتالله پس از سقوط دولت پیشین، مشغول حرفهی نجاری بوده است.
منبع اضافه کرد که ولسوال طالبان برای ولسوالی کشم که پیش از این ولسوال یفتل پایان بود، زندان شخصیِ دارد که نظامیان پیشین را در آن نگهداری میکند. به گفتهی او، طالبان به خانوادههای نظامیان اجازهی ملاقات هم نمیدهند.