بندیزونه

امیري وویل: «د ښځو او نجونو پر وړاندې د طالبانو بې رحمانه او تبعيضي احکام افغانستان بې وزله او په مرستو پورې تړلى ساتي او افغان کورنۍ کډوالۍ ته اړوي.»

ګوتريش ټينګار کړی، چې د ټولګي له څوکيو واخله بيا د تصميم نيونې تر مېز پورې بايد ښځې او نجونې وکولای شي چې د افغانستان د ژوند په ټولو اړخونو کې بشپړ او معنادار ګډون ولري.

متقي ويلي: «که وغواړو او که ونه غواړو، که ووايو او که ونه وايو، د ننني انسان وجدان نشو کولای له دې تناقضاتو سره ويده وساتو. په غزه کې د فلسطينيانو تر نسل وژنې او د صهيونيستي رژيم تر ازاد پرېښودلو وروسته دا ستر تناقضات په کافي اندازه په ډاګه شوي او د داسې وضعيت د رامنځته کېدو له کبله په نړيوال وضعيت کې بدلون حتمي دی.»

کومو هيوادونو چې دا اعلاميه لاسليک کړې، ويلي يې دې چې په افغانستان کې له ښځو او نجونو سره تبعيض، د هغوی بيلتون او شړل په کلکه غندي او ښايي دا بنديزونه «جنسي ځور او اذيت» وبلل شي.

کاني ويګناراجا زياته کړې، چې د ملګرو ملتونو پرمختيايي دفتر له دې وضعيت سره سازګار شوی او د «ابادۍ» تر نوم لاندې يې په محلي کچه د پرمختيا هڅې پېل کړې دي.

د افغانستان د خبريالانو د مرکز له اعلاميې سره سم، طالبانو هغه خبريالان ګواښلي او زنداني کړي چې دې لارښودونو ته يې پام نه دی کړی او رسنۍ هم له تنبيهي اقداماتو لکه د لنډ مهال لپاره او يا هم په دايمي توګه د فعاليت له بنديز سره مخ شوې دي.

بېنټ د خپلو خبرو په يوه برخه کې ويلي، چې د قانون د حاکميت نشتون، د سرچينو او واک لپاره سيالي او همدا راز د طالبانو له لوري د قومي ملاتړ ادعاوو د قومي او مذهبي ډلو ترمنځ له وړاندې حساسې اړيکې نورې هم کړکيچنې کړې دي.