طالبان با ضعف شدید استخباراتی و کشفی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و عملا در راستای مهار حملات و همچنین پاسخ‌گویی به موقع به این حملات ضعف نشان داده‌اند. بیشتر نیروهای طالبان دوره‌های آموزش مسلکی را سپری نکرده‌اند و تجربه‌‌ی‌شان در جنگ چریکی در مقابل نظام جمهوریت، نمی‌توانند پاسخ‌گوی دفع حملات در کلان‌شهرها باشند.

توماس نیکلسون، نماینده‌ ویژه‌‌ی اتحادیه‌ اروپا برای افغانستان با خانواده‌های قربانیان همدردی کرده و خواستار حفاظت از همه افغان‌ها، از جمله هزاره‌ها شده است. او همچنان خواستار به عدالت سپردند عاملان این حمله شده است.

پس از تحولات و سقوط حکومت آنان در بخش صادرات میوه خشک، مخصوصا بادام و پسته با چالش‌هایی از سوی کشور پاکستان روبه‌رو شده‌اند. او می‌افزاید که گاهی اموال آن‌ها برای مدت طولانی در بنادر باقی می‌ماند و اجازه‌ی ورود به پاکستان و از آن‌جا به کشور هند برای‌شان داده نمی‌شود.

گل‌محمد می‌گوید خشک‌سالی‌های پی‌هم سبب شده که دهقانی و مالداری در روستای‌شان بکلی از بین برود. چون روستانشینان بغیر از کارهای کشاورزی و دامداری دیگر درآمد ندارند، همین سبب شده که تصمیم بگیرند دیگر برنگردند. به‌گفته‌ی این آواره‌ی جنگ: «در شهر میمنه با غلطک‌دستی غریبی و کاسبی کرده امرار معیشت می‌کنم.»

با تسلط گروه طالبان بر افغانستان، شهروندان کشور از اقشار و گروه‌های مختلف مجبور شده‌اند افغانستان را ترک کنند. بسیاری از آنان هم به‌گونه‌ی جمعی کشور را ترک کرده‌اند؛ از گروه‌های قومی و مذهبی گرفته تا گروه‌های جنسیتی، سنی و قشری و صنفی. همه‌ی...

برخی از باشندگان بلخ می‌گویند که با تسلط طالبان به کشور، وضعیت خدمات صحی و دسترسی زنان روستایی به داکتران در ولسوالی‌ها با گذشت هر روز دشوارتر می‎شود.این مریض‌داران می‌گویند به علت تنظیم تقسیم‌اوقات کاری داکتران در ولسوالی‌ها، بیماران تنها در روزهای مشخص معاینات می‌شوند و در روزهای دیگر خبری از خدمات درمانی نیست.