عارفه می‌گوید: «زمانی که حامله بودم، فشارم بالا رفت. داکتران برای کنترل فشار دواهای قوی تجویز می‌کردند. من نمی‌دانستم که این دواها گرده‌هایم را از کار می‌اندازند.»

منابع مردمی اما این قتل را به افراد طالبان نسبت می‌دهند و می‌گویند که هیچ فرد ملکی جرأت کشتن یک فرد را در روز روشن در وسط جمعیت ندارد. منابع استدلال می‌کنند که قاتل (افراد مرتبط به طالبان) حلیمه را به ظن «فعال مدنی» بودن به دام کشانده‌اند و سپس به قتل رسانده‌اند.

مرا بالای بسیاری از جسدها برد، دخترم نبود. تقریبا اطمینان پیدا می‌کردم که زهرا کشته نشده است. داشتم بیرون می‌شدم، در حال بیرون‌شدن بودم که در دهلیز شفاخانه در میان اجسادِ دختران یک‌بار چشمم به جسدی خورد. زهرا بود.

هزاره‌ها از شیعه‌مذهبان آسیب‌پذیری جامعه افغانستان اند که چه در دوره جمهوریت اشرف غنی و چه اکنون در زیر پرچم امارت طالبان، از مکتب تا شفاخانه و از بازار تا آموزشگاه شان هدف حملات انفجاری و انتحاری قرار گرفته و تا اکنون صدها تن شان قربانی رویدادهای هراس‌افگنانه شده‌اند.

صادق یکی از بازماندگانِ زخمیِ حمله‌ی انتحاری آموزشگاه کاج است. بسیاری از هم‌صنفی‌های او در کم‌تر از نیم‌دقیقه دود شدند، او اما به‌عنوان شاهد زنده‌ی انتحار از آن انفجار خونین زنده-زخمی بیرون شده است. صادق عضو یک خانواده‌ی نُه نفره است.

مشکلات دانشجویان افغان در ازبیکستان با عدم پرداخت معاش شان از سوی حکومت سرپرست طالبان خلاصه نمی‎شود، آن‌چه بیشتر از هر مورد سبب نگرانی آنان شده، نبود برنامه‌ی مشخص اشتغال‌زایی از سوی طالبان در کشور است.

هزاره‌ها امروز نسبت به هر زمان دیگر نیاز به همبستگی و همدلی دارد. ما اگر متحد نشویم وضعیت ما بدتر خواهد شد، زیرا ما در هیچ جای افغانستان امنیت نداریم و نفاق باعث بحرانی‌شدن وضعیت می‌شود.

یکم، طالبان مغاره‌نشین‌های هزاره در بامیان را به کوچ اجباری مجبور کرده‌‌اند. مغاره‌های بامیان سال‌ها است که آخرین پناهگاه‌‌های بیچاره‌ترین مردم این ملک بوده است. تعداد زیادی که از جنگ‌ها بیجا شده بودند و هیچ جایی برای بودوباش نداشتند، به‌عنوان آخرین گزینه به مغاره‌های بامیان پناه برده بودند.