نویسنده: چارلز ام. بلو
مترجم: شریفه عرفانی
نظر سنجی دانشگاه کوئینیپیاک نشان می‌دهد که محبوبیت رییس‌جمهور بایدن به ۳۳ درصد کاهش یافته است. شاید استدلال شما چنین باشد که این صرفا یک نظرسنجی بود، اما چندین نظرسنجی نتایجی مشابه داشته‌اند.
همان‌طور که هری انتن، خبرنگار سی‌ان‌ان، جمعه اشاره کرد، هفته گذشته چهار نظرسنجی ملی منتشر شد و در سه مورد از آنها، از جمله کوینیپیاک، بایدن کمترین میزان محبوبیت را در دوره ریاست‌جمهوری خود داشت. در چهارمین نظرسنجی، امتیاز او «یک امتیاز کمتر از پایین‌ترین امتیاز» بود.
این نتایج کمی پس از تایید تاریخی دادگاه عالی [انتصاب کتانجی براون جکسون] و تنها هفت ماه مانده به انتخابات میان دوره‌ای، تأثیری مخرب دارد.
هنگامی که هفته گذشته رایان لیزا از پولیتیکو از جان آنزالون، کارشناس نظرسنجی بایدن در مورد میزان وخامت وضعیت دموکرات‌ها پرسید، آنزالون به صراحت پاسخ داد و گفت که هیچ‌یک از مشاوران دموکرات جز این نمی‌گویند که «شرایط برای دموکرات‌ها چیزی نیست جز فضایی واقعا تلخ.»
به نظر می‌رسد آنزالونه، مانند بسیاری از دموکرات‌ها، بر این باور است که بخش عمده‌ای از مشکل در پیام‌رسانی است و در مصاحبه میگوید: «ما از سایه خودمان بر مالیات‌ها می‌ترسیم و این … منطقی نیست.»
اما اگر مسئله پیام‌رسانی نه، بلکه پیام‌رسان باشد چه؟
پیام‌رسانی ضعیف شاید مشکل را حادتر کند، اما از نظر من مشکل عمیق‌تر است، اساسی است: مردم چه احساسی دارند؟ آنها احساس می‌کنند گیر افتاده‌اند و عصبانی هستند، خسته و ناامید شده‌اند و این احساسات بایدن را نشانه می‌گیرد.
بایدن مردی بانزاکت است. از روی اصول و تاکتیک به من یادآور می‌شود که در کل با آشوب و هیاهو میانه‌ای ندارد، و همان‌طور که در حال خودستایی است با دست به سینه می‌کوبد. او شخصیت هیاهوطلبی ندارد. هوشیار و روراست است. بسیاری از امریکایی‌ها دقیقا به همین دلیل او را در نقش پادزهری در مقابل دونالد ترمپ می‌خواستند.
اما امریکا نظر و نگرش خود را تغییر داده است. نمایش و نمایش‌گری می‌خواهد تا ذهنش را از بدبختی منحرف کند. بایدن این آدم نیست. و چون تبلیغات‌چی نیست مجازات می‌شود.
ضرب‌المثلی قدیمی هست که چیزی شبیه این جمله میگوید: «مردم آنچه شما گفته‌اید را از یاد می‌برند، اما احساسی که در آنها به وجود آورده‌اید را نه.» بایدن مدام تویت نمی‌کند و در برابر دوربین‌ها مشغول رجزخوانی نیست، در واقع، اغلب از مصاحبه طفره می‌رود، و این سکوت باعث خلق خلاء ارتباط عاطفی شده است.
من از این‌که ارتباط عاطفی چنین نقش بزرگی در سیاست ما ایفا می‌کند، نفرت دارم، اما وجودش را نیز انکار نمی‌کنم. اگر امریکایی‌ها نتوانند شما را تشویق کنند، سرزنش خواهند کرد.
ریاست جمهوری بایدن با شکست فاصله زیادی دارد، اما وعده‌های بزرگی که بایدن در طول مبارزات انتخاباتی در مورد موضوعاتی مانند حق رای و اصلاحات پولیس داده بود، به حائلی میان او و محبوبیت تبدیل شده است. اخیرا به نظر می‌رسد در سیاست داخلی، بایدن ازسطوح کلان به سمت سطوح خرد حرکت کرده و اقداماتی انجام داده که در واقع به نفع بسیاری از امریکایی‌ها خواهد بود، اما حیطه‌ی تمرکز این اقدامات محدودتر از آن است که باعث ایجاد تحول در جامعه شود یا مشکلات اصلی جامعه را برطرف کند؛ تلاش برای جذب بیشتر کامیون‌داران امریکایی، تمرکز بر سلامت مادران سیاه‌پوست، اعلام معافیت اضطراری برای فروش بنزین با ترکیب اتانول بالاتر در تابستان امسال.
در تمام این مدت، دو مشکل اساسی و دائمی در حال جان گرفتن هستند: جرم و جنایت و اقتصاد. ترس از جنایت و تورم نه انتزاعی است، نه سیاست خارجی پیچیده و نه امتیازاتی برای منافع خاص. این مشکلات به هر خانه‌ای می‌روند و زیر میز هر آشپزخانه‌ای کمین می‌کنند.
و از طرف دیگر، جمهوری‌خواهان به شدت به مسائل جنگ فرهنگی دامن می‌زنند؛ مانند به چالش کشیدن آموزش تاریخ سیاه‌پوستان و تاریخ برتری سفیدپوستان در مکاتب، و همچنین محدود کردن بحث در مورد مسائل هم‌جنس‌گرایان و مبارزه علیه زنان و دختران ترنس که در ورزش با سایر زنان و دختران رقابت می‌کنند. آنها از حقوق والدین به عنوان اسب تروا برای اجرای برنامه خود بهره می‌گیرند.
دموکرات‌ها به نوبه خود، به جای مقابله با این تلاش‌ها و ظالمانه و پس‌رفت خواندن آنها، تقریبا بحث حقوق والدین را کنار گذاشته‌اند. آنها نمی‌دانند که ایجاد تشویش توسط محافظه‌کاران در این کشور مانند آمیب عمل می‌کند: ساده، ابتدایی، فراگیر و بسیار سازگار. به سادگی به تناسب محیط و استدلال تغییر شکل می‌دهد.
جمهوری‌خواهان با استفاده از ترس والدین سفیدپوست، به ویژه ترس مادران سفیدپوست، که نگران آسیب به فرزندان‌شان هستند، قصد دارند زنان سفیدپوست حومه شهر را جذب کنند و آنها را به پای صندوق‌های رای بکشانند. تشویش یک امتیاز است.
در نظرسنجی کوئینیپیاک نشانه نگران‌کننده دیگری نیز وجود داشت: میزان محبوبیت بایدن در میان افراد اسپانیایی‌تبار حتا کمتر از سفیدپوست‌ها بود. کارشناسان ماه‌هاست در مورد کاهش طرفداران بایدن در میان اسپانیایی‌ها بحث کرده‌اند. در اکتبر، سایت FiveThirtyEight اشاره کرد که «حمایت از بایدن در میان هر سه گروه نژادی و قومی که ما بررسی کردیم، کاهش یافته است، اما کاهش در میان اسپانیایی‌ها – از ۶۰ به کمی زیر ۵۰ درصد- حاکی از شدیدترین کاهش محبوبیت برای بایدن است.»
دلایل این کاهش به نظر می‌رسد از واکنش به پاندمی تا این واقعیت که اسپانیایی‌ها در برخی از مسائل اجتماعی محافظه‌کارانه عمل می‌کنند، متغییر باشد.
اما همه این‌ها در کنار هم، علاوه بر سرکوب رای‌دهندگان و جنجال‌های نژادی و سیاسی، می‌تواند برای دموکرات‌ها و دولت مشکلات زیادی خلق کند، مگر این‌که بتوانند اوضاع را قبل از روز انتخابات تغییر دهند. اگر نه، می‌توانیم در انتظار حمام خون بایدن باشیم.