برای درمان رفته بود اما زیر شکنجه‌ی سربازان پاکستانی در زندان جان داد

عبدالخلیل زیارمل ۶۹ ساله، باشنده‌ی شهر میمنه، مرکز فاریاب بود. شغل بی‌جاروجنجال عریضه‌نویسی در مقابل دروازه‌ی ولسوالی پشتونکوت -که مرکز ولسوالی داخل شهر میمنه قرار دارد- داشت. او زندگی فقیرانه داشت و با درآمد کم روزگارش را سپری می‌کرد.

آقای زیارمل از بیماریی رنج می‌برد که در کابل آن را سرطان «غده‌های مری» تشخیص داده بودند. او برای علاج بیماری‌اش بارها به کابل مراجعه کرده بود اما نتیجه‌ی مثبتی بدست نیاورده بود. همین سبب شد که باری با فرزند بزرگش به کشور پاکستان برود. پزشکان پاکستانی برایش گفته بودند که بیماری‌اش جدی نیست و اگر بخواهد با یک عملیات جراحی مشکلش را حل می‌کنند.

وی داروی چند روزه از پاکستان گرفته و دوباره به فاریاب برمی‌گردد. بار دیگر برای عملیات جراحی در روز (۳ می ۲۰۲۲) با خانم‌ و دو نفر دیگر که یکی از آنان نیز زن بوده است، راهی پاکستان می‌شوند.

جواد زیارمل، فرزند آقای زیارمل به روزنامه اطلاعات روز گفت که پدر و مادرش با ماما و زن مامایش بدون گ و به‌گونه‌ی قاچاقی از راه اسپین‌بولدک قندهار راهی پاکستان شدند.

او می‌گوید که با پدر و مادرش تا شهر کراچی پاکستان که در هتلی در حال نان می‌خوردن بودند هم‌تماس بود اما از آن پس راه ارتباطی‌شان قطع‌ شد و دیگر از حال و احوال پدر بیمار و مادرش احوالی نداشت. «پدرم در هتل به سربازان پاکستانی می‌گوید که بیماری سختی دارد و گلوی‌اش را نیز نشان می‌دهد، اما سربازان پاکستانی آن حرف‌ها را نشنیده می‌گیرند. سپس آنان را به زندان‌های عمومی‌شان انتقال می‌دهند و زندانی می‌کنند.»

عبدالخلیل زیارمل. عکس: ارسالی به روزنامه اطلاعات روز

آقای زیارمل، از نقل قول مامایش که هنوز در زندان پاکستانی‌ها قرار دارد می‌گوید زمانی که به زندان عمومی انتقال داده شدند زنان را به زندان جداگانه و مردان را به زندان دیگر زندانی ساختند که بیشتر با تحقیر و توهین و لت‌وکوب روزهای‌شان را سپری می‌کردند.

به‌گفته‌ی او، پدرش در زیر شکنجه‌ و عدم رسیدن غذا و دارو در زندان جان داده است که بی‌عدالتی سربازان پاکستانی در برابر مردم افغانستان را نشان می‌دهد. «پدرم در زیر شکنجه‌ی زندانبان‌ها و نرسیدن غذا و دارو جان داده است. پدر پیرم را همه‌روزه مجبور می‌کردند تا کار کند. حتا نگفته‌اند که این آدم پیر و مریض است. او را شکنجه‌های زیادی داده‌اند که بالاخره سبب مرگش شد.»

زیارمل می‌گوید سربازان پاکستانی پیش از آن‌که پدر و همراهانش را به زندان انتقال دهند همه داروندار شان را از جیب گرفته و آنان را بی‌پول به زندان تحویل داده بودند.

وی می‌گوید در زندان چندین‌بار وضعیت پدرش وخیم می‌شود و تقاضا می‌کند که به پزشک ببرند، اما زندانبان‌ها این اجازه را به آنان نمی‌دهند. این امر سبب شده است که پدرش با این زجر و بیچارگی، در کنج زندانی در پاکستان وفات کند. «چند باری که وضعیت پدرم بدتر می‌شود، به زندانبانان می‌گوید اجازه دهند که پیش پزشک برود، اما آنان اجازه نداده‌اند که هیچ حتا برایش غذا هم نداده‌اند.»

عبدالخلیل زیارمل زمانی که در زندان «سنترال جیل» شهر کراچی جان می‌سپارد، جسدش را به سردخانه‌ی شفاخانه انتقال می‌دهند که تا اکنون در همان‌جا است.

غم‌انگیزتر از این، دو خانم همراه آقای عبدالخلیل زیارمل است که در زندان زنانه‌ی «لاندی جیل» شهر کراچی زندانی هستند. آنان تا اکنون از مرگ آقای زیارمل خبری ندارند و برای‌شان در این مورد چیزی گفته نشده است.

جواد زیارمل می‌گوید در حالی‌که این حادثه‌ی غم‌انگیز بالای‌شان آمده است، حالا در تلاش این هستند که سه زندانی (مادر، ماما و زن مامایش) را به همین بهانه از زندان پاکستانی‌ها بیرون کنند اما تا اکنون موفق به این کار نشده‌اند و جسد پدرش نیز در شفاخانه‌ی شهر کراچی می‌باشد.

افغان‌ها در پاکستان برای چه می‌روند

سال‌ها است که افغان‌ها به‌دلیل وضعیت ناهنجار کشور، جنگ‌های مداوم داخلی، ناامنی‌ها، مشکلات اقتصادی و مشکلات بیماری به پاکستان می‌روند؛ اما پس از حاکمیت گروه طالبان در کشور آمار مهاجرت به پاکستان افزایش یافته است. رسانه‌ی پاکستانی دان در این مورد نوشته است که افغان‌ها پس از حاکمیت طالبان در افغانستان، به‌دلیل رسیدن به کشورهای توسعه‌یافته به پاکستان سفر می‌کنند.

این رسانه‌ی پاکستانی نوشته است که پس از حاکمیت طالبان در افغانستان ۲۵۰ هزار افغان وارد پاکستان شده‌اند که با مشکلات مهاجرت و عدم رسیدگی به مدارک شان روبه‌رو می‌باشند.

چرا افغان‌ها غیرقانونی وارد پاکستان می‌شوند

یکی دیگر از مشکلات مردم در افغانستان عدم ارائه‌ی خدمات گذرنامه است. از زمان حاکمیت طالبان در افغانستان، مردم با مشکل توزیع گذرنامه روبه‌رو اند و توضیع آن اکنون بند می‌باشد.

یک منبع از کابل به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که پیش از توقف توزیع گذرنامه از سوی طالبان، یک گذرنامه در بازار سیاه به هزار و ۳۰۰ دالر به فروش می‌رسید. فقط کسانی که توان مالی داشتند می‌توانستند گذرنامه را با پول گزاف خریداری کنند. این امر سبب شده است که مردم بیشتر برای تداوی از راه‌های غیرقانونی وارد پاکستان شوند. پولیس پاکستان نیز از همین نقطه ضعف افغان‌ها استفاده کرده و آنان را شکنجه و زندانی می‌کنند.

با در نظرداشت این چالش‌ها‌ در برابر افغان‌ها در کشور پاکستان، شماری از افغان‌ها به‌دلیل عدم دسترسی به گذرنامه و ویزای قانونی، بیشتر به‌خاطر تداوی به‌گونه‌ی غیرقانونی وارد پاکستان می‌شوند.  

در همین حال خبرگزاری باختر که تحت کنترل طالبان فعالیت دارد، در روز دوشنبه (۲۸ قوس) به نقل از سفارت افغانستان در پاکستان گفته است که دو هزار افغان از جمله زنان و کودکان در زندان‌های پاکستان زندانی هستند که از این میان حدود ۵۰۰ تن شان آزاد شده‌اند. این شمار زندانیان به‌دلیل نداشتن اسناد قانونی در زندان‌های پاکستان زندانی هستند.