پایان دادگاه مردمی برای زنان افغانستان؛ «صدای زنان ‏افغانستان شنیده شد»‏

پایان دادگاه مردمی برای زنان افغانستان؛ «صدای زنان ‏افغانستان شنیده شد»‏

سومین روز و آخرین جلسه دادگاه مردمی برای زنان افغانستان، امروز (جمعه، ۱۸ میزان) در ‏مادرید اسپانیا برگزار شد.
‏
هیأت قضات در بیانیه‌ اولیه خود گفت که «به زنان افغانستان اطمینان ‏می‌دهد که صدای آنان شنیده شد».‏

این هیأت افزوده است که بر اساس شهادت شاهدان و اسنادی که از ‏سوی نهادهای درخواست‌کننده و دادستان‌ها ارائه شده است، موارد ‏زیر را در نظر خواهد گرفت:‏

‏-‏ ارزیابی رفتار طالبان به‌عنوان «جنایت علیه بشریت» در قالب ‌‏«آزار و اذیت مبتنی بر جنسیت».‏
‏-‏ یادآوری تعهدات افغانستان طبق قوانین بین‌المللی حقوق بشر‎.‎
‏-‏ حمایت از جرم‌انگاری «آپارتاید جنسیتی» به‌عنوان جنایت علیه ‏بشریت‎.‎
‏-‏ ارتقای حقوق قضایی جهانی در حوزه آزار و اذیت مبتنی بر ‏جنسیت و تبعیض جنسی، برای مقابله با معافیت از مجازات و ‏نبود پاسخ‌گویی‎.‎
‏-‏ درخواست برای پاسخ‌گویی جهانی، جبران خسارت و احیای ‏حقوق بشر برای تمام زنان و دختران افغانستان‎.‎
‏-‏ تأکید دوباره بر این‌که عادی‌سازی روابط و تعامل با طالبان از ‏سوی جامعه بین‌المللی پیامدهای جدی برای حقوق برابری و ‏محو تبعیض علیه زنان و دختران دارد؛ نه تنها در افغانستان ‏بلکه در سراسر جهان.‏

جلسات استماع دادگاه دائمی مردمی برای برای زنان افغانستان در ‏هشتم اکتبر آغاز شد. در دو روز اخیر چندین زن به عنوان شاهد در ‏دادگاه شهادت دادند.‏

دادگاه مردمی فهرستی از اعضای طالبان را به عنوان متهم نشر کرد ‏و از این گروه خواست که از خود دفاع کند، اما طالبان از این حقوق ‏استفاده نکرده است.‏

با این حال هیأت قضات در بیانیه‌ی اولیه خود گفته است که حکم ‏رسمی، بر اساس شواهد و مفاد حقوق بین‌الملل، ظرف دو ماه آینده ‏صادر خواهد شد.‏

چهار نهاد مدنی و حقوق‌‌ بشری «رواداری»، ‌‏«مؤسسه حقوق‌‌ بشر و دموکراسی افغانستان»، «نهاد پژوهش و ‏توسعه» و «مجمع مدافعان حقوق‌ بشر» از برگزارکنندگان این دادگاه بودند.

این نهادها هدف از برگزاری دادگاه مردمی برای زنان ‏افغانستان را مسیری برای مطالبه‌ی عدالت و پاسخ‌گوساختن طالبان ‏می‌خوانند.‏

زرمینه پریانی: طالبان هنگام بازجویی از بدن برهنه‌ام عکس گرفتند

زرمینه پریانی، زندانی سابق طالبان در دادگاه مردمی برای زنان افغانستان گفت که طالبان هنگام بازجویی او را برهنه کردند و از بدنش عکس گرفتند.

خانم پریانی که امروز (پنج‌شنبه، ۱۷ میزان) در این دادگاه شهادت داد، گفت که طالبان همچنین از او اعتراف اجباری ثبت کردند.

او گفت که مأموران استخبارات طالبان این ویدیوها و عکس‌ها را با گروهی از «ملاها» در یک «چت‌گروپ» شریک می‌کردند.

به‌گفته‌ی خانم پریانی، یکی از آن ملاها فتوا داده بود که آنان باید به‌گونه‌ای کشته شوند که برای دیگران پند شود و دیگر «هیچ فاحشه‌ای» جرأت نکند در برابر «حکومت اسلامی» صدا بلند کند.

او گفت که ۲۷ روز در ریاست ۹۰ استخبارات طالبان زندانی بود و هر روز هنگام بازجویی مجبور می‌شدند که نام کسی را در کشورهای بیرونی بگیرند و بگویند که به دستور او علیه طالبان اعتراض کرده‌اند.

خانم پریانی اما تأکید کرد که اعتراضات آنان علیه طالبان خودجوش و به‌خاطر تأمین حقوق ابتدایی زنان افغانستان بود.

او گفت که در زندان طالبان خواهرانش نیز به‌شدت شکنجه شدند و شاهد شکنجه‌ی سایر زندانیان بوده و صدای ناله و فریاد آنان را شنیده است.

زرمینه پریانی و خواهرانش در ۱۹ جنوری سال ۲۰۲۲ میلادی از خانه‌‌ی‌شان در کابل توسط استخبارات طالبان بازداشت و زندانی شدند.

در آن زمان ویدیویی از لحظه‌ای هجوم نیروهای طالبان به خانه‌ی آنان به‌صورت گسترده در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نشر شد.

خانم پریانی هنگام شهادت در دادگاه مردمی گفت که این ویدیو سلاح آنان در برابر طالبان شد و باعث شد که زنده بمانند.

هدا خموش: پس از هجوم طالبان به خانه‌ام، یک شب در خیابان خوابیدم

هدا خموش، از زنان معترض افغانستان در دادگاه مردمی گفت که پس از حمله‌ی طالبان به خانه‌اش در سال ۲۰۲۲، یک شب را با چادری در خیابان خوابید.

او که امروز (پنج‌شنبه، ۱۷ میزان) در دادگاه مردمی شهادت داد، گفت که طالبان پس از بازداشت یکی از همکارانش به خانه‌اش هجوم آوردند، پنجره‌ها را شکستاندند و تشک‌ها و مبل‌ها را پاره کردند.

خانم خموش گفت که او لحظات پیش از این حمله و پس از دریافت یک پیام مشکوک، خانه را ترک کرده و با چادری دختر همسایه، پشت درختی پنهان شده بود.

او گفت پس از آن به خانه‌ی همسایه‌اش رفت، اما به‌دلیل احساس ناامنی آن‌جا را نیز ترک کرد و یک شب را با چادری در خیابان خوابید.

خانم خموش گفت که فردای آن روز با دریافت یک پیام، به فرودگاه کابل رفت و از آن‌جا برای شرکت در یک نشست در ناروی، افغانستان را ترک کرد.

هدا خموش در جریان شهادت خود همچنین چشم‌دید خود را از حمله‌ی فرودگاه کابل و افتادن افراد از هواپیما در تلاش خروج از افغانستان روایت کرد.

او همچنین گفت که شاهد بوده است که طالبان یک نظامی پیشین را همراه با پسرش، از خانه‌ی‌شان بیرون کشیدند و به سینه‌ی هردو مستقیما شلیک کردند.

خانم خموش گفت که این مرد در نظام جمهوریت کارمند فرماندهی امنیه‌ی ولایت خوست بود.

او افزود که پس از دیدن این صحنه، تصمیم نهایی را گرفت و به خیابان رفت تا علیه طالبان اعتراض کند.

خانم خموش همچنین گفت که طالبان در جریان اعتراضات، با خشونت در تلاش سرکوب اعتراضات بودند و زنان معترض را با قنداق تفنگ و شوک برقی می‌زدند و به چشمان و صورت آنان اسپری مرچ می‌پاشیدند.

او از جمله گفت که طالبان در هفتم و هشتم سپتامبر سال ۲۰۲۲، اعتراضات زنان را در شهر مزار شریف سرکوب کردند و در روزهای بعد اجساد شماری از معترضان از «دوروبر مسجد، خیابان و سطل آشغال» پیدا شدند.

خانم خموش ابراز امیدواری کرد روایت‌هایی که در دادگاه مردمی ارائه می‌شود، در نهایت منجر به پایان «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان شود.

یک زن از قندهار در دادگاه مردمی علیه طالبان شهادت داد

در نشست امروز دادگاه مردمی یک زن از شهر قندهار علیه طالبان شهادت داد و گفت که این گروه باعث شده است که نتواند تحصیل خود را در رشته‌ی حقوق به پایان برساند.

او که هویت خود را فاش نکرد، گفت که سپس در بخش قابلگی درس خواند و مشغول به کار شد، اما این‌ بار طالبان کار کردن آنان را ممنوع کردند.

این زن گفت که متخصصان زن، به‌ویژه در بخش نسائی و ولادی در قندهار بسیار کم است و زنان با مشکلات جدی در زمینه‌ی دسترسی به خدمات صحی مواجه هستند.

او گفت که یک عضو خانواده‌اش بیمار بود، اما در شهر قندهار یک متخصص نسایی و ولادی پیدا نشد و مجبور شد که به یک قابله برای درمان مراجعه کند.

به‌گفته‌ی او، در بخش سزارین نیز در قندهار هیچ متخصص زن وجود ندارد و تمام متخصصان مرد هستند.

این زن گفت که وضعیت در ولسوالی‌های قندهار بدتر است و او بیمارانی در حال زایمان را دیده است که در مسیر انتقال به شهر قندهار جان داده‌اند.

او همچنین گفت که طالبان در قندهار درمان زنان توسط دندان‌پزشکان مرد را منع کرده‌اند، در حالی که در این شهر، هیچ دندان‌پزشک زن وجود ندارد.

به‌گفته‌ی او، این محدودیت‌ها مستقیما زندگی زنان، از جمله خود او را تحت تأثیر قرار داده است.

این زن گفت که طالبان با وضع محدودیت بر زنان، در تلاش ساختن جامعه‌ای هستند که در آن زنان هیچ نقشی نداشته و همه‌ی امور در دست مردان باشند.

یک شاهد دادگاه مردمی: افغانستان با بحران خاموش سلامت روان مواجه است

یک کارمند صحی که در دادگاه مردمی برای زنان افغانستان شهادت داد، گفت که این کشور با بحران خاموش سلامت روان مواجه است.

او با نام مستعار «آزاده» در رابطه به محدودیت‌های طالبان بر دسترسی زنان به خدمات صحی شهادت داد.

این کارمند صحی گفت که پس از بازگشت طالبان به قدرت دسترسی زنان به خدمات صحی، به‌ویژه خدمات سلامت روان بسیار دشوار شده است.

او داستان یک زن در شهر مزار شریف را روایت کرد که از افسردگی و اضطراب رنج می‌برد، اما نمی‌تواند به خدمات سلامت روان دسترسی داشته باشد.

به‌گفته‌ی این شاهد دادگاه مردمی، این زن قبلا دانشجو و شاغل بود، اما اکنون در یک روستا در حومه‌های شهر مزار شریف در خانه «محبوس» شده است.

او گفت که این زن به‌د‌لیل تابو بودن مراجعه به مراکز سلامت روان در روستایش و محدودیت‌های طالبان بر رفت‌و‌آمد زنان، نمی‌تواند به روان‌شناس مراجعه کند.

این کارمند صحی همچنین گفت که قبلا می‌توانست همراه با محرم مرد به مناطق محروم از خدمات صحی برود و به زنان خدمات سلامت روان ارائه کند، اما اکنون طالبان سفر آنان را به این مناطق منع کرده‌اند و می‌گویند که زنان باید به کلینیک‌ها مراجعه کنند، در حالی‌ که در کلینیک‌ها مشاور سلامت روان وجود ندارد.

او پی‌آمد محدودیت‌های طالبان بر زندگی زنان افغانستان را دردناک توصیف کرد و گفت که بیشتر زنان از اثر بیماری‌های قابل درمان جان می‌دهند.

این شاهد دادگاه مردمی همچنین گفت که بسیاری از زنان و دختران نتوانستند در برابر بیماری‌های روانی مقاومت کنند و اقدام به خودکشی کردند.

او گفت که چندین بیمار داشته که خودکشی ناموفق داشته‌اند، اما هنوز هم از این تصمیم شان دور نشده‌اند.

این زن گفت که با وجود این، شماری از زنان هنوز هم مقاومت می‌کنند و در تلاش هستند که حتا به‌صورت مخفیانه به همدیگر کمک کنند.

نشست دومین روز دادگاه مردمی برای زنان افغانستان آغاز شد

نشست دومین روز دادگاه مردم برای زنان افغانستان در شهر مادرید اسپانیا آغاز شد.

این دادگاه امروز (پنج‌شنبه، ۱۷ میزان) ابتدا محرومیت زنان از حق دسترسی به خدمات صحی، نحوه رفتار با زنان و دختران دارای معلولیت و محرومیت نظام‌مند زنان و دختران از حقوق اساسی‌شان توسط طالبان را بررسی می‌کند.

ارزولا نعمت، دادستان این دادگاه اتهامات مربوط به محرومیت زنان و دختران در دسترسی به حق صحت را ارائه کرد و گفت که طالبان با اقدامات گسترده، دسترسی زنان و دختران به خدمات صحی را محدود کرده‌اند.

بنفشه یعقوبی، دادستان دیگر این دادگاه اتهامات مربوط به رفتار با زنان و دختران دارای معلولیت را ارائه کرد.

خانم یعقوبی گفت که طالبان از زمان بازگشت به افغانستان، حقوق زنان و دختران دارای معلولیت را کاملا از بین برده‌اند.

او افزود که اقدامات طالبان با زنان و دختران دارای معلولیت مصداق سرکوب جنسیتی و جنایت علیه بشریت است.

در ادامه‌ی نشست دادگاه قرار است شاهدان در مورد این موضوعات شهادت دهند.

شهادت یکی از زنان در دادگاه مردمی: جهنم را پیش چشم خود دیدم

یکی از شاهدان دادگاه مردمی برای زنان افغانستان در شهادت خود ‏تجربه زندگی تحت حاکمیت طالبان را «جهنم» توصیف کرد.‏

این زن که خود را قربانی ازدواج اجباری و خشونت خانگی معرفی کرد، گفت که پس از بازگشت طالبان به قدرت، «ظلم و جنایت» علیه او ‏بیشتر شد. او افزود که شوهرش او را تهدید به مرگ می‌کرد و می‌گفت در صورت کشتن او، از طالبان جایزه دریافت خواهد کرد.‏

او گفت که بارها به دلیل خشونت شوهرش به حوزه‌های طالبان ‏شکایت کرد، اما این گروه عریضه‌هایش را پاره و خود او را ‏لت‌وکوب می‌‏کرد.‏ این زن می‌گوید که طالبان به او می‌گفتند که زن «بد» است.

این زن افزود که به دلیل خشونت خانگی، مجبور شد با دو فرزندش فرار ‏کند، اما از سوی استخبارات طالبان بازداشت شد.‏

او گفت که اعضای استخبارات طالبان او و کودکانش را لت‌وکوب ‏کردند و دوباره به خانواده شوهرش سپرده شدند.‏

این افزود که از سوی اعضای خانواده‌ شوهرش نیز در مقابل چشمان ‏طالبان مورد لت‎‌وکوب قرار گرفت.‏

او اضافه کرد که بار دیگر موفق به فرار شد و به کابل رفت، اما در ‏اینجا جایی برای زندگی نداشت و کسی برای او خانه ‏نمی‌داد.‏

این توضیح داد سرانجام مجبور به فرار به ایران شد و سه سال می‌شود ‏که فرزندانش را ندیده است.‏

یکی از شاهدان دادگاه مردمی: اعضای طالبان می‌گفتند که زنان هزاره برای ما حلال است

یکی از شاهدان دادگاه مردمی برای زنان افغانستان در شهادت خود گفت که باری از سوی اعضای طالبان به دلیل قومیت‌ خود مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته و دو عضو این گروه هنگام مشاجره با او ‏گفتند که «زنان هزاره برای ما حلال است».‏

این زن که امروز (چهارشنبه، ۱۶ میزان) با هویت نامشخص درباره‌ی تجربه‌ی زندگی خود ‏تحت حاکمیت طالبان صحبت می‌کرد، گفت دست‌کم سه بار به دلیل جنسیت‌اش مورد آزار و ‏اذیت قرار گرفته است.‏

او افزود که نخستین‌بار، دو ماه پس از بازگشت طالبان به قدرت، برای پیگیری اسناد خود به دانشگاه رفته و ‏از سوی مسئول گماشته‌شده‌ی طالبان در دانشگاه مورد توهین و تحقیر قرار گرفته است. او توضیح ‏داد که در آن زمان باردار بود و به دلیل وضعیت جسمانی‌اش چپلی می‌پوشید، اما مسئول طالبان ‏در دانشگاه او را سرزنش کرده که چرا پاهایش پیدا است.‏

این زن می‌گوید تجربه‌ی زندگی‌اش زیر حاکمیت طالبان بر کودک او نیز تأثیر گذاشته است و این کودک ‏با سایر فرزندانش متفاوت است و وضعیت عادی ندارد. او گفت: «فکر می‌کنم این طالبان ‏روی روان و جسم دخترم که در بطن من بود، تأثیر گذاشته است.»‏

او در ادامه افزود که باری از سوی مأموران امر به معروف طالبان به‌خاطر نشستن در ‏صندلی جلوی موتر مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌ است.‏

او اضافه کرد که پس از بازگشت طالبان به قدرت، در یکی از مؤسسات بین‌المللی استخدام شده و آموزگاران را در روستاها آموزش می‌داد. این زن گفت که روزی هنگام رفتن به دفتر ‏کارش، در حالی که از مقابل دفتر استخبارات طالبان می‌گذشت، از سوی دو عضو این گروه مورد ‏آزار جنسی قرار گرفته است.‏

او توضیح داد که در آن روز یکی از اعضای استخبارات هنگام عبور از کنارش به باسن‌اش ‏دست زده است. او گفت که با اعضای طالبان مشاجره‌ی لفظی داشته و شنیده است که آنان در میان خود می‌گفتند ‏که «زنان هزاره برای ما حلال است».‏

این زن افزود که می‌خواست به اداره‌ی استخبارات طالبان شکایت کند، اما فکر کرد اگر ‏برود، باز هم خودش ملامت می‌شود. او گفت: «اگر می‌رفتم، قانون این‌ها (طالبان) می‌گفت که شما ‏ملامت هستید، چرا بوجی نپوشیدی، بخاطر که من حجاب داشتم.»‏

او در ادامه توضیح داد که به‌خاطر دادخواهی در فضای مجازی نیز مورد تهدید قرار ‏گرفته و پس از آن خانه‌‎نشین شده و سرانجام افغانستان را ترک کرده است

بازمانده حمله به آموزشگاه کاج: پدرم به‌خاطر قومیت و من به‌خاطر جنسیت از آموزش محروم شدم

یکی از زخمیان حمله‌ به آموزشگاه کاج در غرب کابل در دادگاه مردمی برای زنان افغانستان شهادت داد.

او که هویت خود را افشا نکرد، گفت که پدرش در دور اول حکومت طالبان به‌دلیل «هزاره بودن» از رفتن به دانشگاه محروم شد و خودش در دور دوم حاکمیت طالبان به‌خاطر جنسیت‌ و زن بودنش.

این دختر جوان گفت که در حمله به آموزشگاه کاج به‌شدت زخمی شد‌ و هفته‌ها تحت درمان بود.

او گفت که در سه حمله‌ی انتحاری در کابل زخمی شده بود، اما حمله به آموزشگاه کاج بدترین و شدیدترین آن‌ها بود.

این دختر جوان به دادگاه مردمی گفت که با وجود درد شدید جسمانی و وضعیت بد روحی در آزمون سراسری کانکور شرکت کرد، اما تنها توانست از ۳۶۰ سؤال، ۴۲ سؤال را حل بکند و سپس به‌دلیل درد شدید ناشی از جراحات، ضعف کرد و به شفاخانه منتقل شد.

او گفت: «آن لحظه برای من تنها شکست در یک آزمون نبود بلکه نشانه‌ای از این بود که حتا برای آموختن با خشونت و محدودیت روبه‌رو می‌شویم.»

این دختر جوان گفت که به‌دلیل این‌که درمانش در افغانستان ممکن نبود، از این کشور خارج شد و اکنون با وجود ادامه‌ی درمانش به دانشگاه می‌رود، اما هر روز صبح با کابوس انفجار از خواب بلند می‌شود.

او از دادگاه و کشورهای جهان خواست تا عدالت را در حق تمام دختران افغا‌نستان و قربانیان تأمین کنند و بدانند که پشت نام هر قربانی یک انسان، یک زندگی و رویایی وجود دارد که نابود شده است.

آموزشگاه کاج در غرب کابل، در هشتم میزان سال ۱۴۰۱ خورشیدی هدف حمله‌ی انتحاری قرار گرفت.

در این حمله حدود ۶۰ دانش‌آموز که اکثر آنان دختران نوجوان بودند کشته و بیش از ۸۰ نفر دیگر زخمی شدند.

مسئولیت این حمله را شاخه‌ی خراسان گروه داعش به عهده گرفت.

این حمله در ادامه‌ی چندین حمله‌ی مرگ‌بار دیگر به آموزشگاه‌ها، مساجد، ورزشگاه‌ها و سایر مکان‌های غیرنظامی در غرب کابل انجام شد.

دادگاه مردمی فهرست رهبران متهم طالبان را منتشر کرد

دادستان‌های دادگاه مردمی برای زنان افغانستان فهرست رهبران متهم طالبان را منتشر کردند.

براساس این فهرست، هبت‌الله آخوندزاده، رهبر، عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی نخست‌وزیر، سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله، محمدیعقوب مجاهد، وزیر دفاع، خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر، ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی، نورمحمد ثاقب، وزیر حج و اوقاف، حبیب‌الله آغا، وزیر معارف، عبدالحکیم حقانی، رییس دادگاه عالی، عبدالحق وثیق، رییس عمومی استخبارات طالبان و دولت تحت کنترل این گروه به‌عنوان متهم معرفی شده‌اند.

طبق دادخواستی که دادستان‌ها منتشر کرده‌اند، شاکیان نیز زنان، دختران و مردم افغانستان هستند.

دادستان‌ها گفته‌اند که این دادخواست را در پاسخ به کارزار عمدی، سیستماتیک و نهادینه‌شده‌ی آزارواذیت مبتنی بر جنسیت که توسط مقام‌های طالبان علیه زنان و دختران در افغانستان از ۱۵ آگست ۲۰۲۱ انجام شده است، آماده کرده‌اند.

آنان با تکیه بر شهادت بازماندگان، اسناد تأییدشده و یافته‌های نهادهای بین‌المللی، اظهار داشتند که سیاست‌های حذف و سرکوب طالبان طبق اساس‌نامه رم، جنایت علیه بشریت مبتنی بر جنسیت محسوب می‌شوند.

دادستان‌ها گفته‌اند که رفتارهای طالبان علیه زنان تصادفی و موقتی نیستند بلکه عمدی و سیستماتیک است و به هدف حذف زنان و دختران از تمام عرصه‌های زندگی انجام شده است.

دادگاه مردمی برای زنان افغانستان جهت بررسی جنایات طالبان، امروز کارش را در مادرید اسپانیا آغاز کرد.

در اولین جلسه‌ی این دادگاه شماری از زنانی که از سوی طالبان زندانی شده بودند، علیه این گروه شهادت دادند و به پرسش‌های قضات نیز پاسخ گفتند.

سه دادستان مرد و یک دادستان زن این دادخواست را به نمایندگی از زنان و مردم افغانستان علیه طالبان تنظیم کرده‌اند.

یک زن معترض: طالبان ما را به حملات انتحاری تهدید کرده بودند

یک زن معترض در دادگاه مردمی شهادت داد که طالبان زنان معترض را به حملات انتحاری تهدید کرده بودند.

او که هویت خود را فاش نکرد، گفت که طالبان به آنان تماس می‌گرفتند و می‌گفتند که «ما در میان معترضان حمله‌ی انتحاری انجام می‌دهیم و هرکس کشته شود، مسئولش شما هستید».

این زن معترض گفت که طالبان سرانجام او را از محل کارش در کابل بازداشت و زندانی کردند.

او گفت که در زندان طالبان با قنداق تفنگ، بوکس و لگد شکنجه شده و براثر این شکنجه کمرش آسیب دیده و قبرغه‌هایش شکسته است.

این زن معترض همچنین گفت که طالبان بارها او را «روسپی» خطاب و به قوم و زبانش توهین کردند.

او گفت که طالبان کتابی را برایش آوردند که در آن نام هبت‌الله آخوندزاده، رهبر این گروه و ابوبکر البغدادی، رهبر داعش وجود داشت و گفتند که باید به یکی از این دو نفر «بیعت» کنی.

طبق شهادت این زن معترض، او از زندان طالبان با ضمانت خانواده‌اش و تضمین گذاشتن جواز چندین مرکز تجاری، آزاد و سرانجام از افغانستان خارج شد.

او گفت که طالبان پس از خروج او از افغانستان خانواده‌اش را نیز تهدید و آزارواذیت کرده‌اند.

این زن همچنین مدعی شد که در خارج از افغانستان نیز تهدید شده و سخن‌گوی طالبان گفته است که او را با چاقو خواهد کشت.

او از دادگاه خواست جنایات طالبان را با دقت بررسی و عدالت را در حق زنان افغانستان تأمین کند.

پروانه ابراهیم‌خیل: طالبان برایم حکم سنگسار صادر کرده بودند

پروانه ابراهیم‌خیل، از زنان معترض افغانستان که توسط طالبان بازداشت شده بود، می‌گوید که این گروه برایش حکم سنگسار صادر کرده بود.

خانم ابراهیم‌خیل امروز (چهارشنبه، ۱۶ میزان) به‌عنوان شاهد در دادگاه مردمی برای رسیدگی به جنایات طالبان شهادت داد.

او گفت که طالبان همچنین شوهرخواهرش را که همراه او بازداشت شده بود، به سنگسار محکوم کرده بودند.

خانم ابراهیم‌خیل در شهادت خود گفت که طالبان او را متهم کرده بودند که مسلمان نیست و از نهادهای سازمان ملل و کشورهای خارجی برای اعتراض علیه این گروه پول و دستور می‌گیرد.

او گفت که در زندان طالبان در زندان طالبان آرزو داشت بمیرد و چندبار اقدام به خودکشی کرد.

پروانه ابراهیم‌خیل نجرابی، از زنان معترض افغانستان در جنوری سال ۲۰۲۲ از کابل بازداشت و زندانی شد.

او پس از چند ماه زندان، با ارائه‌ی ضمانت از سوی طالبان آزاد شد.

بنفشه یعقوبی: حذف زنان به معنای جنایت علیه بشریت است

سه زن و یک مرد به‌عنوان دادستان‌های دادگاه مردمی برای زنان ‏افغانستان معرفی شدند. بنفشه یعقوبی، آزاده رازمحمد، محب مدثر و ‏اورزلا نعمت، دادستان‌های این دادگاه هستند.‏

بنفشه یعقوبی در سخنرانی خود گفت که طالبان کارزار سازمان‌یافته‌ای را برای ‏کنترل و محرومیت زنان از تحصیل، کار و زندگی عمومی به پیش‌ ‏می‌برند.‏

خانم یعقوبی گفت که حذف زنان به معنای محو نیمی از جامعه و ‏جنایت علیه بشریت است.‏

شهرزاد اکبر: هدف از برگزاری دادگاه مردمی مبارزه با عادی‌سازی جنایات و فرهنگ معافیت از مجازات است

شهرزاد اکبر، رییس نهاد رواداری می‌گوید که هدف از برگزاری دادگاه مردمی برای زنان افغانستان، مبارزه با عادی‌سازی جنایات و فرهنگ معافیت از مجازات است.

او در سخنرانی افتتاحیه‌ی خود در نخستین جلسه‌ی این دادگاه گفت که هدف از تشکیل محکمه فراهم‌کردن بستری برای زنان قربانی در افغانستان است تا بتوانند تجربه‌های تلخ و زیسته‌ی خود را از نقض سازمان‌یافته‌ی حقوق بشر بیان کنند.

خانم اکبر گفت که روایت‌های قربانیان، بازماندگان و شاهدان، مبنی و محور اصلی فعالیت دادگاه مردمی است.

او در بخشی دیگر از سخنان خود گفت که تعدی به حقوق زنان در افغانستان به مرزهای این کشور محدود نخواهد شد.

او گفت که علی‌رغم ادامه‌ی نقض حقوق زنان توسط طالبان اقدام ‏جهانی وجود ندارد و از جانب دیگر، جنایت‌های این گروه عادی‌سازی ‏می‌شود.‏

شهرزاد اکبر افزود که انتخاب‌های جهان روشن است: یا طالبان را عادی‌سازی ‏می‌کند یا در کنار زنان افغانستان قرار می‌گیرد.‏

دادگاه مردمی برای زنان افغانستان آغاز شد

نخستین جلسه‌ی دادگاه مردمی برای زنان افغانستان در مادرید اسپانیا ‏آغاز شد.‏

شهرزاد اکبر، رییس نهاد رواداری در سخنرانی افتتاحیه‌ی خود گفت که ‏هدف از برگزاری این دادگاه رسیدگی به خشونت و سرکوب جنسیتی ‏در افغانستان است.‏

او گفت که زنان افغانستان دهه‌ها است که خشونت را تجربه می‌کنند.‏

خانم اکبر برگزاری دادگاه مردمی را حرکت مقاومتی خواند و گفت که ‏شاهد «عادی‌سازی نقض حقوق زنان در افغانستان هستیم».‏

او افزود که طالبان ده‌ها فرمان علیه زنان و دختران صادر کرده‌اند که ‏آپارتاید جنسیتی دانسته می‌شود.‏

خانم اکبر هشدار داد که تعدی به حقوق زنان در افغانستان به مرزهای این کشور محدود نخواهد شد.

او گفت که علی‌رغم ادامه‌ی نقض حقوق زنان توسط طالبان اقدام ‏جهانی وجود ندارد و از جانب دیگر، جنایت‌های این گروه عادی‌سازی ‏می‌شود.‏

شهرزاد اکبر افزود که انتخاب‌های جهان روشن است: یا طالبان را عادی‌سازی ‏می‌کند یا در کنار زنان افغانستان قرار می‌گیرد.‏