ناجیه قصد دارد به «هاروارد» برود

ناجیه از همین حالا عزمش را جزم کرده که علوم سیاسی را در دانشگاه هاروارد بخواند. این رؤیای بزرگ، او را واداشته که بیش از پیش خودش را برای رویارویی با مشکلات بزرگتر آماده کند.
ناجیه اکنون دانش‌آموز صنف یازدهم لیسه‌ی خصوصی معرفت است و تا چند ماه دیگر قرار است کورس زبان انگلیسی را نیز تمام کند. او می‌تواند به انگلیسی صحبت کند و قصد دارد در دانشگاه هاروارد، یکی از معتبرترین دانشگاه‌های جهان، علوم سیاسی بخواند.
ناجیه از صنف اول تا حالا نمره‌اول کلاسش بوده و حالا که امتحان‌های آخر سال فرارسیده است، سخت می‌کوشد که جایگاه اول‌نمرگی‌اش را حفظ کند. او می‌گوید برای او همیشه امتحان‌ها با شور و هیجان و بعضا استرس همراه بوده است.

اما وقتی‌که امتحان از راه می‌رسد، ناجیه از کم شدن نمره‌اش هیچ نگرانی ندارد؛ چون در جریان سال منظم درس‌ خوانده است و نگران از دست دادن نمره نیست: «من عادت ندارم که شب‌های امتحان تا ناوقت بیدار باشم و درس بخوانم. معمولا درس‌هایم را در جریان سال منظم می‌خوانم و قبل از امتحان تنها یک یا دو بار مرور می‌کنم.» ناجیه می‌گوید هر کس اگر مثل او درس بخواند نتیجه‌ی خوب می‌گیرد و لازم نیست با فرارسیدن امتحان نگران باشد.
عامل موفقیت ناجیه از قول خودش، پدر و مادرش بوده است. او پس از آن‌که از پاکستان برگشت سه‌ونیم سال داشت. پدرش او را شامل کودکستان کرد. در کودکستان بود که ناجیه جسور و باجرات شد و پس از آن وقتی شامل مکتب شد در بزرگترین محافل، سرود و ترانه خواند.
در جامعه‌ی افغانی همواره پسر از هر حیث مقدم بر دختر بوده است، اما ناجیه می‌گوید نگاه پدرش نسبت به او خیلی متفاوت نیست. پدرش بین او و برادرش هیچ فرقی قایل نیست و به میزانی که از او حمایت می‌کند از برادرش نیز حمایت می‌کند. تاکنون حتا یک بار نشده که پدر ناجیه به او حرف زشتی گفته باشد. او همیشه به ناجیه روحیه داده و برای این‌که ناجیه به اهدافش برسد از هیچ کوششی دریغ نکرده است: «او به‌عنوان یک پدر حامی من است.»
هرچند جامعه‌ی افغانی به یک جامعه‌ی زن‌ستیز شهره است و زنان و دختران مدام مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، اما ناجیه می‌گوید او با رفتاری که دارد تاکنون به هیچ‌کسی اجازه نداده است که او را اذیت کند: «من وقتی‌که راه می‌روم به‌نحوی راه می‌روم که یک مرد نمی‌تواند به من حتا یک حرف زشت بگوید یا نگاه بدی داشته باشد.»
ناجیه نسبت به آینده‌ی افغانستان خوش‌بین است. او می‌گوید نسل او نسل به‌ستوه‌آمده از جنگ و بی‌عدالتی است که عطش کسب علم دارد و یاد گرفته که چگونه با مشکلات مبارزه کند.
نگاه ناجیه نسبت به مردان افغان نیز خوب و مثبت است. او می‌گوید مردان از محیط بسته‌یی که در آن رشد کرده متاثر هستند و تقصیر آنان نیست. ناجیه به‌عنوان دانش‌آموز صنف 11 مکتب، باور دارد اگر زنان و مردان در فضای تعاملی قرار بگیرند، نگاه‌شان نسبت به یکدیدگر انسانی می‌شود. ناجیه می‌گوید او تلاش می‌کند که برای انسانیت کار کند نه فقط برای زنان: «من سعی می‌‌کنم که برای انسانیت کار کنم. هدفم این است که در آینده یک مدافع حقوق بشر باشم. هم برای مردان کار می‌کنم و هم برای زنان.»