یک روز پس از برگزاری دور دوم انتخابات ریاست پارلمان، جلسه‌ی مجلس شاهد یک درگیری تمام‌عیار بود. نمایندگان هوادار کمال ناصر اصولی، بازنده‌ی دور دوم انتخابات ریاست مجلس، به دلیل آنچه قانونی‌نبودن پیروزی میررحمان رحمانی عنوان می‌کردند، از نشستن او بر کرسی ریاست مجلس جلوگیری کرده و نشست مجلس را مختل کردند. تعدادی از نمایندگان زن و طرفدار آقای اصولی، با ایستادن پشت میز کرسی ریاست پارلمان، از نشست آقای رحمانی بر مقام ریاست مجلس ممانعت کردند. در جریان درگیری‌های لفظی و فزیکی میان هواداران آقای رحمانی و اصولی، یکی از نمایندگان هوادار آقای رحمانی با چکشی در دست، از ممانعت نیروهای امنیتی و برخی نمایندگان بی‌طرف گذشت و به قصد حمله به آقای اصولی، جمعیت را شکافت. بلاهت ماجرا، از این اقدام اما ننگین‌تر بود. این نماینده‌ی طرفدار آقای رحمانی، در جریان جست‌وخیز برای حمله به آقای اصولی، دشنام رکیکی به مادر او نیز حواله کرد.
پس از اعلام نتیجه‌ی نهایی حوزه‌ی پایتخت، پرونده‌ی انتخابات پارلمانی افغانستان، با تقلب، سوءمدیریت و بدنامی بسیاری بسته شد. سوءمدیریت عمدی و غیرعمدی در برگزاری انتخابات، تقلب‌های گسترده، تخلف در شمارش و بازشماری آرا و اعلام نتایج ابتدایی و نهایی تحت تأثیر مبادلات مالی هنگفت و دخالت‌های آشکار ارگ ریاست جمهوری در آن، فشرده‌ی کیفیت انتخابات پارلمانی 28 و 29 میزان بود. پیشتازبودن کمال ناصر اصولی به‌عنوان یکی از شهره‌ترین نمایندگان در گرایش‌های تباری و نفرت‌افکنی قومی و میررحمان رحمانی که تاجر ثروتمندی است، جوهر و شیره‌ی مجلس هفدهم را به نمایش گذاشت؛ استیلای قوم‌گرایی و پول‌اندوزی در پارلمان جدید افغانستان. نمایندگان شایسته، کاربلد و متعهد در مجلس هفدهم، در اقلیت و حاشیه قرار گرفته‌اند.
انتخابات پارلمانی افغانستان از روز برگزاری پروسه‌ی رأی‌دهی تا اعلام نتایج و اتفاقات مربوط به انتخابات ریاست مجلس و نزاع بر سر پذیرش و عدم پذیرش نتیجه‌ی آن، نشان می‌دهد که تقلب، به مسلخ‌بردن ارزش رأی شهروندان و عدالت و تأثیر پول و مبادلات مالی در یک پروسه‌ی دمکراتیک، چه هزینه‌ی هنگفتی بر افغانستان تحمیل کرده است. مجلس نمایندگان افغانستان که مسئولیت قانون‌گذاری، تمثیل اراده‌ی ملت، نظارت از کارکردهای حکومت و تصمیم‌گیری در مورد مسایل حساس و خطیر ملی را دارد، بی‌کم‌وکاست، به میدان جست‌وخیز لات‌های کوچه و بازار شبیه است تا عالی‌ترین مظهر تمثیل اراده‌ی ملت افغانستان. توسل به توزیع پول و نفرت‌قومی در بدل دریافت رأی، مقاومت و زورگویی در برابر نتیجه‌ی یک پروسه‌ی قانونی، عربده‌کشی، خشونت‌های فزیکی و کلامی، چاقو و چکش‌کشی و قبیح‌تر از همه، دشنام‌دادن به مادر و خانواده‌ی طرف مقابل در صحن تالار مجلس، می‌تواند فهرست مطالب مجلس هفدهم باشد. چنین به‌نظر می‌رسد که مجلس هفدهم، به‌جای عمل به مسئولیت‌ها و رسالت‌های قانونی‌اش، پاشنه‌ی آشیل مردم افغانستان باشد. اتفاقات مربوط به مراحل مختلف برگزاری انتخابات پارلمانی، انتخابات ریاست مجلس و تنش‌های نخستین جلسه‌ی مجلس پس از انتخاب رییس آن، به ما می‌فهماند که تقلب، دخالت سیاسی در پروسه‌ی انتخابات و آلوده‌شدن آن به مفاسد و مبادلات مالی، چه آسیب‌هایی به پروسه‌های دمکراتیک، عمل به مسئولیت‌های مجلس و اعتماد مردم به وجاهت پارلمان، نهادهای انتخاباتی و سلامت انتخابات وارد کرده است. این بلاهت، معجزه‌ی پول، تقلب و دخالت سیاسی در روندهای دمکراتیک است. به فصل چکش‌کشی و دشنام‌گویی در مجلس افغانستان خوش آمدید.