داستان

معنای تشبیهی آن «سگ» را به آدم‌های که این سرزمین را به ویرانه تبدیل کرده نزدیک می‌کند. می‌توان گفت این سرزمین تحت تسلط «سگ»ها است؛ سگ‌هایی که مدام می‌جفند! «سگ‌ها می‌جفند، سگ‌ها تا صبح خواهند جفید. شام‌ها سگ‌ها جشن دارند. بعد از جنگ سگ‌ها جشن می‌گیرند»

سلینجر بیش از هر دوره‌ی سنی به دوره‌ی بلوغ، نوجوانی و جوانی می‌پردازد. برای او نوجوانی و جوانی‌ زیباترین دوره و در عین‌حال رنج‌آورترین دوره است. سلینجر دنیای بزرگسالی را دنیای بسیار کثیفی می‌داند و می‌نویسد «زندگی بزرگسالی در واقع زندگی مصرف‌گرایی و مادی‌پرستی است، بزرگسالان همیشه آدم‌های متظاهری هستند.»