اگرچه پشک‌ها تلاش می‌کنند احساسات واقعی خود را پنهان کنند؛ اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که پشک‌ها واقعا به صاحبان خود توجه داشته و قادر به تشخیص آن‌ها از سایر مردم اند. این مطالعه یکی از معدود تحقیقات در حوزه‌ی بررسی تعاملات پشک-انسان از منظر حیوان محسوب می‌شود. پشک اگرچه مانند انسان قادر به بیان احساسات خود نیست؛ اما توجه ویژه‌ای به صاحب خود دارد.
«آتسوکو سایتو» از محققان دانشگاه توکیو و یکی از نویسندگان این تحقیق تأکید می‌کند: سگ‌ها حیواناتی تکامل یافته اند که به مرور زمان برای اجرای دستورات صاحبان خود تربیت شده‌اند. پشک‌ها چندان تربیت شده به نظر نمی‌رسند؛ اما در حقیقت روابط بسیار خاصی با صاحبان خود دارند. در تحقیقات قبلی عنوان شده بود، پشک‌ها یاد گرفته‌اند که مانند بچه رفتار کنند و انسان نیز متقابلا مانند نوزاد با آن‌ها رفتار می‌کند. در حقیقت یک رابطه‌ی شبه کودک-والدین بین پشک و صاحب برقرار می‌شود.
پشک‌ها با انجام رفتارهای ارتباطی مانند تولید آوا یا تکان دادن دم و رفتارهای موقعیت‌یابی مانند حرکت دادن گوش و چرخاندن سر به سمت منبع صدا، به صدای انسان واکنش نشان می‌دهند. حرکات چشم از جمله تغییر اندازه‌ی مردمک در بچه‌ی پشک‌ها نیز یکی از نشانه‌های قوی ابراز احساسات و عواطف حیوان نسبت به انسان است. اتساع مردمک به طور مستقیم با فعالیت مغز در ارتباط بوده و یک واکنش روانی به محرک‌های عاطفی محسوب می‌شود. همه‌ی این واکنش‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که پشک صدای صاحب خود را می‌شنود.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد، پس از گذشت 10 هزار سال از زندگی پشک‌ها در کنار انسان، پشک‌های خانگی و اهلی از توانایی برقراری ارتباط با انسان برخوردار بوده و قادر به درک نسبی احساسات انسانی‌اند. نتایج این مطالعه در مجله‌ی Animal Cognition منتشر شده است.