دو روز قبل، شورای امنیت سازمان ملل، نشست ویژه‌ای را در مورد افزایش حملات طالبان بر شهرها و ارتکاب جنایات جنگی برگزار کرد. این نشست که به درخواست وزارت خارجه‌ی دولت افغانستان برگزار شده بود، با حضور اعضای دایم و مؤقت شورای امنیت سازمان ملل، در مورد افزایش حملات طالبان و کمرنگ‌شدن روند سیاسی برای حل منازعهی جاری به گفت‌وگو پرداخت. و در پایان نشست، بیانیه‌ای صادر شد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد، قدرتمندترین نهاد بین‌المللی است که مسئولیت دارد امنیت، نظم و آرامش را در جهان برقرار و با اخلال‌گران امنیت جهانی، طرف‌های متجاوز، گروه‌های تروریستی، حامیان گروه‌های تروریستی و مرتکبین جنایات جنگی و ضدبشری قاطعانه برخورد کند.
اما برعکس این وظیفه‌ی ذاتی شورای امنیت سازمان ملل، نشست ویژه‌ی این نهاد سازمان ملل در مورد افزایش خشونت‌ها در افغانستان، با صدور بیانیه‌ای مبنی بر محکومیت حملات طالبان و دعوت از این گروه به پیشبرد روند سیاسی برای حل منازعهی جاری پایان یافت. عالی‌ترین و قدرتمندترین نهاد بین‌المللی، خشونت‌های خونبار و رقت‌انگیز را که در افغانستان جاری است محکوم و در ضمن محکومیت، توصیه‌هایی نیز صادر کرد.
برخلاف روح خنثا و بی‌جان بیانیه‌ی پایانی نشست ویژه‌ی شورای امنیت سازمان ملل، وضعیت در افغانستان اما بسیار وخیم و خونین است. بنا بر آمار اعلام‌شده توسط سازمان ملل متحد، فقط در یک ماه گذشته، دست‌کم ۱۵۰۰ غیرنظامی در افغانستان کشته و زخمی شده است. در همین بازه‌ی زمانی، کشته‌ها و مجروحین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان به چند هزار نفر می‌رسد. اعدادی که تلفات و مجروحین ملکی و نظامی جنگ افغانستان را بازتاب می‌دهد، فقط بخشی از فاجعه‌ای است که در افغانستان جریان دارد. در خشونت‌های اخیر، بیش از ۵۰هزار خانواده از سراسر کشور بی‌جا و بی‌خانمان شده‌اند. هزاران خانه بر اثر درگیری‌ها تخریب شده یا آسیب دیده است. صدها مکتب، پل، عمارت‌های عام‌المنفعه، مراکز مخابراتی، مراکز درمانی، مسجد و سایر اماکن عمومی تخریب شده یا آسیب دیده است. ده‌ها هزار خانواده در معرض گرسنگی مطلق قرار دارند. این خشونت‌ها، تبعات اقتصادی ناگواری را بر مردم تحمیل کرده است. ده‌ها هزار کودک و دانش‌آموزان دختر، از آموزش بازمانده‌اند. تبعات فزونی گرفتن این خشونت لجام‌گسیخته، گسترده و از فهرست‌گیری خارج است.
شورای امنیت سازمان ملل به‌صورت ویژه و جامعه‌ی جهانی به‌صورت کل، به‌لحاظ نهادی و اخلاقی عمیقا مسئولیت دارند که به‌صورت اجرایی و قاطعانه با فاجعه‌ی انسانی و بشری جاری در افغانستان برخورد کنند. جامعه‌ی جهانی و به‌خصوص کشورهایی که در دو دهه‌ی گذشته به‌صورت مستقیم در جنگ افغانستان درگیر بوده‌اند، نمی‌توانند چنین سبک‌بال، چشم بر عمق فاجعه‌ی جاری در افغانستان ببندند. عمق خونریزی لجام‌گسیخته‌ی کنونی به حدی رقت‌بار و خونین است که الزامیت دارد جامعه‌ی جهانی، نهادهای بین‌المللی و در رأس آن‌ها شورای امنیت سازمان ملل، به‌صورت فعال، تأثیرگذار و قاطع وارد عمل شده و از گسترده‌شدن این بحران انسانی جلوگیری کنند. جامعه‌ی جهانی باید درک کند که خشونت جاری در افغانستان نیازمند اقدام فوری و قاطعانه است.