طالبان در ولایت بلخ در نامه‌ی رسمی از تمام کشاورزان در این ولایت خواست است تا بدون حضورداشت نماینده‌ی ریاست زراعت، حاصلات زراعتی‌شان را جمع‌آوری نکنند.
در این مکتوب که به تاریخ ۲۶ ثور از سوی ریاست زراعت، مالداری و آبیاری طالبان در بلخ صادر شده، آمده است که کشاورزان مکلفند تا یکی از فرایض پنج‌گانه‌ی «الهی» که عُشر و زکات از محصولات زراعتی است، را عملی کنند.
محمدزی خلیلی، مسئول اجرایی ریاست زراعت طالبان در ولایت بلخ با تأیید صحت این نامه، می‌گوید که این تصمیم از سوی وزارت زراعت گرفته شده و باید در تمام ولسوالی‌ها تطبیق شود.
با این حال، این اقدام طالبان واکنش‌های جدی کشاورزان و باشندگان ولایت بلخ را در پی داشته است. شماری از کشاورزان در تماس با روزنامه اطلاعات روز، این تصمیم را «ظلم آشکار در برابر دهاقین» بیان کرده و خواستار تجدیدنظر از سوی طالبان شده‌اند.
این کشاورزان می‌گویند در شرایطی که حکومت هیچ برنامه‌‌ی حمایتی جهت افزایش فرآورده‌های زراعتی کشاورزان ندارد، این اقدام «ناعادلانه» است.
کریم بای یکی از کشاورزان ولسوالی دولت‌آباد ولایت بلخ با انتقاد از این اقدام طالبان می‌گوید: «شب و روز من زحمت می‌کشم، حکومت هیچ وقت برای من نه کود توزیع کرده، نه تخم اصلاح‌شده، حال به کدام حق می‌خواهد با حضور او مه/من حاصلات خود را بگیرم/جمع‌آوری کنم.»
غلام غوث یکی دیگر از کشاورزان ولسوالی شولگره ولایت بلخ، می‌گوید: «طالبان هیچ وقت برای حمایت از ما کار نکرده، ما چگونه حق زن و فرزند خود را که شب و روز زحمت کشیده‌اند، به دست‌شان بدهیم.»
از سوی هم، این تصمیم طالبان با انتقاد برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی و باشندگان شهر مزارشریف نیز مواجه شده است.
آنان تصمیم تازه‌ی طالبان را در شرایطی که همواره شکایت‌ها از نبود فرصت‌های شغلی و برنامه‌های حمایتی وجود دارد، یک اقدام بیجا دانسته‌اند.
نورآغا شریفی، استاد پیشین دانشگاه بلخ در صفحه‌ی فیسبوک خود نوشته است: «طالبان ضمن این‌که به مردم بیچاره نان و کار نمی‌تواند فراهم کند برعکس از دهقان‌ها و مالداران باج می‌گیرند و گدایی می‌کنند.»
ذبیح‌الله احمدی یکی دیگر از باشندگان شهر مزارشریف در این باره می‌گوید: «این تصمیم طالبان مثل گرفتن نان از گلوی کشاورز غریب است که با صد هزار خون‌دل کشت و کار می‌کند. طالبان باید ستم بالای غریب را بس کنند.»
این درحالی است که کشاورزان در افغانستان همواره از عدم حمایت حکومت شکایت دارند و می‌گویند که با مشکلات و کمبودی‌های زیادی، از جمله خشک‌سالی، نبود تخم‌های اصلاح‌شده، نبود سردخانه‌ها و بازار فروش مواجه هستند.