قرقیزهای ساکن در رشته کوههای پامیر بدخشان میگویند که با دشوارهایی گسترده مواجهاند و در حال حاضر با امکانات قرن هفدهم و هجدهم زندگی میکنند.
در مستندی که تلویزیون ملی افغانستان که در اختیار طالبان است منتشر کرده، عبدالحق، یکی از اعضای اقلیت قرقیزها میگوید که زندگی آنان روزبهروز بدتر شده است. او میافزاید: «امروز قرن ۲۱ است، ولی ما قرن ۱۷ و ۱۸ را پیش میبریم.»
عبدالحق میگوید که هرازگاهی خارجیها میآیند و بهخاطر به نمایشگذاشتن زندگی «فقیرانه»ی قرقیزها تصویربرداری میکنند؛ اما هیچ کمکی نمیکنند. بهگفته عبدالحق، در دوران حکومتهای کرزی و اشرف غنی قرقیزهای پامیری هیچ کمکی دریافت نکردهاند. او در عین حال میگوید که طالبان به آنان کمک کردهاند.
این ساکن پامیر کوچک میگوید که قرقیزها از لحاظ «زندگی و پیشرفت» با مشکلات زیاد دستوپنجه نرم میکنند. گفته میشود در این پامیر نزدیک به ۲۰۰ تا ۲۵۰ خانواده زندگی میکنند.
به گفته او، بهدلیل نبود امکانات صحی، بیماریهای اندک جان پامیرنشینان را میگیرد.
به گفته عبدالحق، از ماه جوزای سال جاری تاکنون ۱۵ نفر بر اثر بیماری سرخکان جان باختهاند.
او میافزاید که مرگومیر زنان حین ولادت نیز زیاد است. بهگفته او، از هر ۱۰ زن در هنگام ولادت ۵ زن جان میدهند. گفته میشود که بهدلیل مرگومیر مادران، نفوس زنان در پامیر کمتر از مردان است.
این اقلیت قومی میگوید که کودکان آنان نیز به آموزش دسترسی ندارند و در گذشته مکاتب در پامیر نمایشی بود.
قرقیزها در پامیر در حال حاضر کمتر از اسکناس استفاده میکنند و دادوستدشان با مواشی انجام میشود.
یکی از آنان میگوید که در پامیر بهجز چوپانی دیگر شغلی وجود ندارد.
قرقیزها یکی از اقلیتهای قومی افغانستان در دامنهکوههای پامیر بدخشان، آخرین نقطه در شمالشرق این کشور در ارتفاع بیش از چهار هزار متر از سطح دریا که به بام دنیا مشهور است، زندگی میکنند.
اخیرا مقامات قرقیزستان اعلام کرده بودند که در نظر دارند ۴۰۰ خانواده قرقیز را از پامیر کوچک و پامیر بزرگ افغانستان به قرقیزستان منتقل کنند.