غلام‌محمد محمدی، پژوهشگر و تاریخ‌نویس افغانستان از اثر مریضی سرطان در شهر کابل درگذشت. محمدی در سال ۱۳۳۳ خورشیدی در ولایت پنجشیر به دنیا آمد و هنگام مرگ حدود ۶۹ سال سن داشته است.
نزدیکان محمدی می‌گویند که او امروز (شنبه، ۵ حمل) در خانه‌اش در کابل درگذشته است.
برخی از دوستان و نزدیکان غلام‌محمد محمدی نسبت به درگذشت وی ابراز تأسف کرده‌اند. نظری پریانی، مدیرمسئول روزنامه ماندگار در یادداشتی، او را همکار قلمی این روزنامه معرفی کرده است.
هارون مجیدی، خبرنگار پیشین روزنامه ماندگار نیز به روزنامه اطلاعات روز گفت که غلام‌محمد محمدی در رشته‌ی تاریخ در دانشگاه کابل تحصیل کرده بود.
محمدی، سال‌ها به‌عنوان معلم تاریخ در مکاتب کشور تدریس کرد و در سال‌های اخیر با شماری از نشریه‌ها و روزنامه‌ها نیز همکاری قلمی داشت.
به‌گفته‌ی مجیدی، غلام‌محمد محمدی از مکتب لیسه عالی غلام‌حیدرخان در ساحه‌ی خیرخانه شهر کابل بازنشسته شده بود.
محمدی از چند سال به این طرف به بیماری سرطان مبتلا شده بود و چندین بار برای درمان به هند رفته بود.
به‌گفته‌ی مجیدی، محمدی در کنار تدریس، به پژوهش در عرصه‌ی تاریخ نیز پرداخت که چندین جلد کتاب از وی به چاپ رسیده و چند جلد کتاب چاپ‌نشده نیز از او به جا مانده است.
مجیدی گفت که یکی از حسرت‌های روزهای پایانی عمر غلام‌محمد محمدی، چاپ‌نشدن کتاب‌هایی بود که پژوهش آن‌را تمام کرده بود.
«همه افغان نیستیم»، «دو سوی خط دیورند؛ باتلاق تاریخ معاصر»، «پشتونستان‌خواهی، عامل تباهی افغانستان»، «تاریخ و تمدن تاجیکان»، «شکوه و پهنه‌ی زبان فارسی»، «افغانستان و طمع خام به بلوچستان» و «نوروز چیست، چرا آن‌را جشن می‌گیرند؟» از جمله آثار به‌جا مانده از غلام‌محمد محمدی هستند.