رز ماری دی کارلو، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور سیاسی و صلح میگوید این سازمان و کشورهای جهان اکنون در افغانستان با یک دوراهی مواجه هستند.
خانم دی کارلو دیروز (سهشنبه، ۲۸ سنبله) در نشست «همبستکی جهانی با زنان و دختران افغانستان که به میزبانی ایرلند و در حاشیهی هفتادوهشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار شد، سخنرانی کرده است.
او در این سخنرانی گفته است: «رهبری طالبان با اعمال یا تشدید محدودیتهایی که برخلاف اصول اساسی سازمان ملل متحد و منشور آن است، مشارکت جامعهی بینالمللی در افغانستان را بهطور فزایندهای دشوار کردهاند.»
او افزوده است که «در عین حال، این زمانی است که مردم افغانستان، بهویژه زنان و دختران بیش از همه به حمایت ما نیاز دارند».
معاون دبیرکل سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان اکنون با چالشهای «بیسابقه» مواجه است؛ از جمله یکی از بزرگترین و شدیدترین بحرانهای بشردوستانه در جهان، تبعیض شدید علیه زنان و دختران، فروپاشی وضعیت حقوق بشر و وضعیت وخیم اقتصادی.
خانم دی کارلو گفته است که طالبان علیرغم وعدههای اولیه، هیچ گام مشخصی برای پیروی از چارچوبهای بینالمللی در مورد حقوق بشر، حکومت همهشمول و فراگیر و امنیت جمعی بینالمللی بر نداشتهاند.
او افزوده است که سیستم حکومتداری تحمیلشده از سوی طالبان فضای کمی را برای تحقق طیف وسیعی از حقوق مدنی و سیاسی باقی گذاشته و صداهای مخالف عملا خاموش میشود.
بهگفتهی معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور سیاسی و صلح، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم افغانستان بهطور یکسان از سوی طالبان مورد حمله قرار میگیرد.
او گفته است: «زنان و دختران بالاتر از صنف ششم همچنان از ادامهی تحصیل منع و خانهنشین شدهاند. فرصتهای شغلی نیز بهشدت محدود شده است، که نه تنها حقوق اساسی زنان افغانستان را نقض میکند، بلکه بر چشمانداز توسعهی کشور تأثیر منفی میگذارد.»
خانم دی کارلو گفته است که گزارشهای بخش زنان سازمان ملل متحد نشان میدهد که وضعیت کنونی افغانستان تأثیر وحشتناکی بر زندگی و صحت زنان گذاشته است، بهویژه مواجههی زنان با افزایش قابل توجه خشونت خانوادگی را نشان میدهد.
او گفته است که دفتر معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در تمام تعاملات خود با طالبان از حقوق زنان و دختران، بهویژه حق آموزش، کار و آزادی رفتوآمد دفاع میکند.
معاون دبیرکل سازمان ملل متحد، نشست «همبستگی جهانی با زنان و دختران افغانستان» را فرصت مهمی برای شنیدن مستقیم دیدگاه زنان افغانستان دانسته است.
او افزوده است که دیدگاه زنان افغانستان در مورد اینکه چگونه سازمان ملل متحد و جامعهی بینالمللی میتوانند از حقوق زنان افغانستان دفاع کنند و مشارکت سیاسی آنان را تقویت کنند، ارزشمند است.
گروه طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیتهای شدیدی بر آزادیهای مدنی شهروندان و حقوق زنان وضع کردهاند.
این گروه، زنان و دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده است، دانشگاههای دولتی و خصوصی را بهروی دانشجویان دختر بسته و کار زنان در ادارات دولتی و سازمانهای غیردولتی داخلی و بینالمللی را منع کرده است.