بخش زنان سازمان ملل متحد با نشر گزارشی گفته است که بیش از ۷۰ درصد زنان افغانستان در دسترسی به کمک‌های بشردوستانه با مشکل مواجه‌اند.
این دفتر به تازگی گزارشی درباره‌ی وضعیت دسترسی زنان افغانستان به کمک‌های بشردوستانه در سال ۲۰۲۴ را نشر کرده است.
بخش زنان سازمان ملل متحد اشاره کرده است که این گزارش بررسی عمیقی از چالش‌های چند وجهی پیش روی زنان و دختران افغانستان در بحبوحه بحران انسانی جاری ارائه می‌دهد.
به گفته‌ی این دفتر، گزارش موردنظر نشان می‌دهد که چگونه نابرابری جنسیتی ریشه‌دار، موانع نظام‌مند و سیاست‌های محدودکننده طالبان، آسیب‌پذیری‌ها را در تمام بخش‌های بشردوستانه تشدید کرده است.
گفته شده که برای تهیه این گزارش با بیش از ۲۰ هزار نفر در ۳۴ ولایت مصاحبه شده است.
بخش زنان سازمان ملل اشاره کرده است که مقررات سختگیرانه مانند همراهی اجباری زنان توسط یک محرم مرد و قوانین محدودکننده پوشش، توانایی زنان را برای مشارکت در زندگی عمومی به شدت محدود کرده است.
همچنین ممنوعیت کار زنان برای سازمان‌های غیردولتی و آژانس‌های سازمان ملل، دسترسی زنان و دختران به خدمات ضروری از جمله بهداشت، آموزش، تغذیه و حفاظت را محدود کرده و نقش زنان را در شکل‌دهی واکنش‌های مناسب، عادلانه و عادلانه جامعه تضعیف کرده است.
گزارش بخش زنان سازمان ملل نشان می‌دهد که بیش از ۷۰ درصد از زنان برای دسترسی به کمک‌های بشردوستانه مشکل دارند و بخش قابل‌توجهی این امر ناشی از به غیبت زنان امدادرسان و محدودیت بر آزادی حرکت است.
بخش زنان سازمان ملل متحد افزوده است که ممنوعیت تحصیل دختران فراتر از مقاطع ابتدایی یک خلأ آموزشی ایجاد کرده است که فرصت‌های شغلی آینده را به شدت محدود می‌کند و چرخه‌های فقر را تداوم می‌بخشد.
به گفته این نهاد، در حالی که آموزش به عنوان یک نیاز حیاتی شناخته می‌شود، تنها ۴۳ درصد از دختران در سن مکتب ثبت نام می‌کنند و تقریباً هیچ دختری در سنین ۱۳ تا ۱۷ سال به مکتب نمی‌روند.
به گفته سازمان ملل، این محرومیت آموزشی نه تنها پتانسیل فردی را کاهش می دهد، بلکه توسعه بلندمدت اجتماعی و اقتصادی کشور را نیز تضعیف می‌کند.
وضعیت زنان سرپرست خانواده
بخش زنان سازمان ملل در گزارش خود گفته است که خانوار تحت سرپرستی زنان به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر شرایط نامناسب مسکن قرار گرفته‌اند. مسائل مربوط به اشغال و دسترسی ناکافی به لباس گرم در طول زمستان از دیگر چالش‌های این خانوارها گفته شده است.
به گفته سازمان ملل، ناتوانی در تامین مسکن ایمن و پایدار، آسیب‌پذیری‌های اقتصادی را تشدید می‌کند و خطرات را در طول بحران‌های فصلی افزایش می‌دهد.
این نهاد اشاره کرده است که فشار اقتصادی فزاینده‌ای بر خانوارها وجود دارد و برخی از خانواده‌ها مجبور می‌شود تا اقدامات دشواری از جمله ترک وعده‌های غذایی، کنارگذاشتن کودکان از مکتب و ازدواج زودهنگام کودکان را روی دست گیرند.
به گفته بخش زنان سازمان ملل، این اقدامات به طور نامتناسبی بر خانواده تحت سرپرستی زنان تأثیر گذاشته است.
این سازمان اضافه کرده است که خانواده‌های تحت سرپرست زنان، با بی‌ثباتی مالی قابل توجهی و بار بدهی بالاتر در مقایسه با خانوارهای تحت سرپرستی مردان مواجه است.
سازمان ملل تأکید کرده است که رسیدگی به این مشکلات اقتصادی برای بهبود رفاه و تاب‌آوری خانواده‌های افغان ضروری است.
موانع سیستمیک دسترسی زنان به مراقبت‌های بهداشتی
در گزارش بخش زنان سازمان ملل آمده است که موانع سیستمیک دسترسی زنان به مراقبت‌های بهداشتی را به شدت محدود می‌کند.
به گفته این نهاد، کمبود کارکنان صحی زن، همراه با محدودیت‌های حرکت و موانع مالی، منجر به بدترشدن سلامت مادر، باروری و روانی شده است. این مسائل با پیامدهای بلندمدت ممنوعیت آموزش زنان، وخیم‌تر می‌شود.
سازمان ملل اشاره کرده است که در حال حاضر زنان باردار و شیرده، با رژیم غذایی ناکافی و خطرات بالای سوء تغذیه مواجه هستند.
خطر خشونت، ازدواح زودهنگام و آوارگی
بخش زنان سازمان ملل در گزارش خود افزوده است که زنان و دختران افغانستان در معرض خطرات شدید خشونت مبتنی بر جنسیت، ازدواج زودهنگام و آوارگی قرار دارند.
به گفته این نهاد، فرسایش حقوق مدنی و محدودیت در مشارکت در تصمیم گیری‌های جامعه، زنان و دختران را بیشتر به حاشیه می‌برد.
طالبان پس سلطه بر افغانستان زنان و دختران را از کار و آموزش محروم کردند. این گروه در حدود چهار سال اخیر، محدودیت‌های خود را تشدید کرده است.